• Indietro

Suicidio?

Per l’anima la consapevolezza di aver provocata la notte della morte e di aver derubata sé stessa del tempo di Grazia che è appunto l’incorporazione sulla Terra, è paralizzante. La vita terrena con ogni difficoltà è approssimativamente così sofferta come questa oscura notte della morte, e da qui per ora non c’è nessuna via d’uscita, finché non si rende conto della portata del suo agire e riconosce che ha agito da irresponsabile, quando ha rinunciato alla sua vita terrena. La preoccupazione più grave, sacrificata al Signore, sembrerà all’uomo sopportabile, ma chi nella miseria non pensa al Signore, non può essere confortato e dà alle potenze del male il potere su di sé. E queste sfruttano l’assenza di volontà dell’uomo e lo spingono ad una azione, di cui dopo si pente amaramente. Ed è di grande importanza che la lotta sempre continua della vita terrena venga superata. E’ qualcosa di così importante, ringraziare per ogni giorno della vita terrena, che porta all’uomo sempre nuove avversità, e riconoscerlo come necessario per la salvezza dell’anima dell’uomo, ma immensamente svantaggioso per l’anima, se abbrevia arbitrariamente la vita sulla Terra e l’uomo perde ora tutte le Grazie e mezzi, perché non ha trovato la forza per la resistenza.

Amen

Zelfmoord?

Het bewustzijn de nacht van de dood te hebben veroorzaakt en zichzelf te hebben beroofd van de tijd van genade, die de belichaming op aarde is, is verlammend voor de ziel. Het aardse leven met al zijn moeilijkheden is bij benadering niet zo smartelijk als de duistere nacht van de dood en daar is vooralsnog geen uitweg uit, totdat ze zich bewust wordt van de draagwijdte van haar handelen en ze beseft, dat ze onverantwoordelijk handelde, toen ze haar aardse leven opgaf.

Het zwaarste leed, aan de Heer geofferd, zal voor de mensen draagbaarder lijken, maar wie in de nood niet aan de Heer denkt, kan niet getroost worden en geeft de boze machten om hem heen macht over zichzelf. En deze boze machten gebruiken deze willoosheid van de mens en sporen hem aan tot een daad, die hij nadien bitter berouwt.

En het is van zo’n groot belang, dat de eeuwigdurende strijd van het aardse leven overwonnen wordt. Het is zo buitengewoon belangrijk om dankbaar te zijn voor elke dag van het aardse leven, die de mens steeds nieuwe tegenstand brengt en deze tegenstand te herkennen als noodzakelijk voor het zielenheil van de mens. Het is echter onuitsprekelijk nadelig voor de ziel, als ze het leven op aarde eigenmachtig verkort en de mens nu alle genaden en middelen kwijtraakt, omdat ze de kracht tot tegenstand niet vond.