• Back

BOŽIĆNA PORUKA

Ja Osobno sam vam bio došao jer sam vam bio potreban u vašoj duhovnoj nevolji.... Ja sam sišao na Zemlju, Ja sam stupio na područje tame i unio sjajno svjetlo, jer Ja Sâm sam bio Vječno Svjetlo Koje svoju svjetlost neprestano emitira u tamu....

Tako da sam dakle uzeo ljudski oblik, jer jedino sam kao čovjek mogao izvršiti ono što je bilo vaš spas iz velike nevolje.... A taj čovjek je bio djetešce Isus, Koje vam je bilo rođeno u svetoj noći.... Jer to djetešce je bilo začeto čisto i bezgrešno Mojom moći i ljubavlju, i stoga je moglo prihvatiti/primiti i Mene Sâmoga kao Vječnu Ljubav.... Njegova duša je bila duša svjetla, koja Mi je mogla služiti za boravak, jer sam se mogao skriti/zakloniti samo u čistoj 'posudi', pošto Moja ljubav inače ne bi mogla zasjati u svom jasnom/sjajnom svjetlu.

Djetešce Isus bilo je ispunjeno duhom ljubavi, jer Njegova duša je sa Sobom na Zemlju donijela ljubav.... Radilo se o ne-palom pra-duhu, Koji Sâm Sebe nije zatvorio pred ljubavlju koja Mu je od Mene neprestano emitirana. I Taj Pra-duh se nije odrekao ljubavi kad Se utjelovio u djetešcetu Isusu, jedino [[što]] je ograničio Svoje obilje/puninu svjetlosti, kako ljude ne bi obasjao svjetlošću koju oni zbog svog nesavršenstva ne bi mogli podnijeti.

Ali pri Njegovom rođenju događale su se neobične stvari, koje su ljudima koji su bili ispunjeni ljubavlju pružale dokaz da je na svijet došao obećani Mesija. Međutim samo Ga je nekolicina njih prepoznala, i djetešce Isus je Svoj životni put započelo kao i svaki drugi čovjek, jer misija, koju je Ono trebalo ispuniti, ljudima nikako nije smjela vršiti pritisak na vjeru, jer On im je trebao samo pokazati put, kojim svaki čovjek mora ići kako bi se iz ponora uzdigao do svjetla....

Ali ljubav u djetešcetu Isusu je katkad djelovala silno, jer ljubav sam bi-o/-la Ja Sâm, Koji sam dakle izabrao ljudski pokrivač/omotač, kako bi za grešno čovječanstvo izveo najveće djelo milosrđa, koje je međutim morao izvesti čovjek, koji je bio sposoban patiti, kako bi otplatio pra-grijeh/dug otpadanja/otpadništva bića od Mene.... Ja Sâm spustio sam se na Zemlju i utjelovio Se(be) u duši svjetla, koja je bila spremna dobrovoljno prevaliti zemaljski put kako bi Mi poslužila kao nastamba.

(25 Prosinac 1962) Još davno prije toga Mesija je bio najavljen ljudima putem vidovnjaka i proroka, i oni ljudi koji su Mi još bili odani u ljubavi, sa žudnjom su Ga iščekivali, i oni su bili ti koji su Ga odmah prepoznali u dječaku Isusu, koji su Njegovu neobičnu mudrost prepoznali kao Božansku i znali da sam im Ja poslao Njega Koji bi im trebao donijeti spas.

Međutim, ni Isus nije smio nametati prisilu vjeri ljudi putem Svoje neobične moći/sile i mudrosti.... I zato se [[samo]] ponekad probijalo Njegovo svjetlo ljubavi i Moj se Duh izražavao/iskazivao kroz Njega, da bi se nakon toga opet povlačio, a čovjek Isus živio je kao i svaki drugi čovjek, jer On im je primjerom trebao pokazati ispravan život, koji su trebali živjeti i ljudi, ako su se htjeli osloboditi od Mog protivnika, koji je mogao biti pobijeđen kroz i putem ljubavi.

I ta se duša.... iako sišla iz sfere svjetla.... morala kretati po luciferskom svijetu, a i zemaljsko tijelo se sastojalo od nesazrelih duhovnih supstanci; za čovjeka Isusa je to bila žestoka borba da ostane Pobjednik protiv svih kušnji kojima se služio Moj protivnik da bi Ga naveo na pad. Međutim, Isus se nije odrekao ljubavi, duša Mu je bila toliko ispunjena ljubavlju prema Meni, Njegovom Bogu i Ocu od vječnosti, da je na taj način bio ispunjen i snagom i svjetlom, čime je mogao činiti čuda i u svôj mudrosti poučavati svoje bližnje. Ali Njegovo tijelo Ga je ipak još ljudski ograničavalo, sve dok nije skroz sazrio, za što je iskoristio Svoj život, sve dok nije izvršio [[to]] istinsko djelo spasenja, koje je upotpunjeno Njegovom patnjom i smrću na križu....

Dakako da Mu je tijelo kroz Njegov život ljubavi bilo skroz produhovljeno, pa ipak je kao slabi čovjek na Sebe uzeo smrt na križu. I svu Božansku snagu ljubavi dobrovoljno je dao za poslijednje sate Njegovog djela milosrđa, kako bi kao samo čovjek neizrecivo patio i tako umro, otplativši tim najvećim djelom okajanja svih vremena veliki prastari dug cjelokupnog čovječanstva....

Sâma ljubav je bila ono što Ga je pokretalo na to djelo, i ta ljubav bio sam Ja Sâm.... Ali vi to vječno nećete shvatiti, osim ako i sami ne postanete čista ljubav, kao što ste i bili na početku.... Tek tada ćete shvatiti biće/bit ljubavi, tek tada ćete (sa)znati zašto Ja Sâm od grijeha i smrti moram biti priznat kao spasitelj, i tada ćete shvatiti da i zašto smo Isus i Ja jedno, zašto 'Bog' može biti predočen jedino u 'Isusu', i shvatit ćete zašto je 'čovjek' morao izvršiti [[to]] djelo spasenja na Zemlji.... jer, okajanje za takvu jednu ogromnu krivicu kakva je bila vaše nekadašnje otpadništvo od Mene, mogao je prinijeti samo onaj koji je toliko bio ispunjen ljubavlju.... u kome sam se Ja kao Vječna Ljubav mogao nastaniti.... čovjek kakav je bio Isus....

Uistinu je to bilo jedinstveno djelo, i nikada neće prestati učinak [[ili ‘prestati/umanjiti se djelovanje’]] tog djela milosti, kako bi sve [[ono što je]] nekada palo, moglo doći do svog potpunog spasenja/izbavljenja, jer čovjek Isus je umro na križu za sve ljude prošlosti, sadašnjosti i budućnosti i vječno nikada više nije potrebno okajanje za veliku krivicu.... Međutim uvijek će biti potrebna slobodna volja čovjeka, kako bi došlo do spasenja od njegove krivice.

Kad je dijete Isus došlo na svijet, započela je borba sa Mojim protivnikom, koji je do tada sve palo držao u okovima.... Ali Isus je odriješio okove i oduzeo mu duše koje su u svojoj nevolji sada pribjegle Njemu, duše koje su se poslužile Njegovim djelom spasenja i koje su se htjele osloboditi od protivnika....

I vratile su Mi se prve duše, prvi nekada pali pra-duhovi, kao djeca su se vratili nazad u Očevu kuću koju su nekada dobrovoljno napustili, jer čovjek Isus je Svojom smrću na križu otplatio krivicu, i biti će slobodna svaka duša koja Ga prizna, koja svog Boga i Oca prepozna u Njemu, Koji je za čovječanstvo umro na križu.

AMEN

1962년 성탄절에 받은 계시

나 자신이 직접 너희에게 임했다. 왜냐면 너희의 큰 영적인 위험 가운데 너희가 나를 필요로 했기 때문이다. 내가 이 땅으로 내려왔고 어두움의 영역에 들어갔고 밝게 빛나는 빛을 주었다. 왜냐면 나 자신이 영원한 빛이었고 끊임없이 어두움 속으로 내 광채를 비추었기 때문이다. 그러므로 내가 인간의 형체를 입었다. 왜냐면 내가 단지 인간으로서 큰 위험으로부터 너희를 구원하는 일을 이룰 수 있기 때문이다. 이런 인간이 내 능력과 사랑으로 순수하고 죄가 없이 잉태된 어린 아기 예수였고 그러므로 영원한 사랑 자체인 나 자신을 그 안으로 받아들일 수 있었다.

그의 혼은 빛의 혼이었고 내가 머물 수 있는 장소로서 나를 섬길 수 있었다. 왜냐면 내가 단지 순수한 그릇 안에 거할 수 있었기 때문이다. 그렇지 않으면 내 사랑이 내 사랑의 밝은 빛을 비출 수 없었을 것이다. 아기 예수는 사랑의 영으로 충만했고 그의 혼이 사랑을 이 땅으로 가져왔다. 그는 타락하지 않은 원래의 영이었고 나로부터 그에게 끊임없이 발산되는 사랑에 자신을 닫지 않았다. 이런 원래의 영이 아기 예수 안으로 육신을 입었을 때 사랑을 버리지 않았고 단지 자신의 충만한 빛을 제한해서 사람들이 그들의 온전하지 못한 상태로 인해 감당할 수 없는 광채로 사람들을 비추지 않게 했다.

그러나 그가 탄생할 때 특별한 일들이 일어났다. 이런 일들이 사랑이 충만한 사람들에게 약속된 메시아가 세상으로 임했다는 증거를 주었다. 그러나 단지 소수의 사람들이 그를 깨달았고 어린 예수는 다른 모든 사람들처럼 이 땅의 과정을 시작했다. 왜냐면 그가 완수해야 할 사명이 결코 사람들에게 믿도록 강요할 수 없었기 때문이다. 예수는 사람들에게 깊은 곳에서 빛으로 올라가기 위해 모든 사람이 가야만 하는 길을 단지 알려줘야 했다. 그러나 어린 예수 안의 사랑이 때때로 아주 강력하게 역사했다. 왜냐면 이런 사랑이 나 자신이었기 때문이다. 그러므로 내가 죄 많은 인류를 위한 가장 큰 긍휼의 역사를 완성하기 위해 인간의 겉형체를 택했다. 그러나 나를 떠나 타락한 원죄를 속죄하기 위한 이 역사는 고통을 겪을 수 있는 사람에 의해 수행돼야만 했다.

나 자신이 이 땅으로 임했고 빛의 혼 안으로 육신을 입었고 빛의 혼은 나 자신을 위한 거처로 섬기기 위해 자원하여 이 땅을 과정을 가기를 원했다. (1962년 12월 25일) 메시아는 이미 오래 전에 선견자들과 선지자들을 통해 사람들에게 예고 되었다. 아직 사랑으로 나에게 순복하는 사람들이 메시아를 간절히 기다렸고 그들이 소년 예수를 곧 바로 깨달은 사람들이다. 그들은 그의 지혜가 신적인 지혜이고 그들을 구원할 자를 내가 그들에게 보낸 것을 알았다.

그러나 예수도 자신의 특별한 힘과 지혜로 사람들이 강제로 믿게 하는 일을 할 수 없었다. 그러므로 그의 밝은 사랑의 빛이 때때로 비추었고 내 영이 그를 통해 자신을 표현했지만 그러나 항상 또 다시 뒤로 물러섰다. 인간 예수는 다른 모든 사람들처럼 이 땅의 삶을 살았다. 왜냐면 그가 사람들이 단지 사랑을 통해 사랑으로 패배시킬 수 있는 대적자로부터 자유롭게 되기를 원하면, 사람들이 살아야만 올바른 삶의 모범을 사람들에게 보여줘야 했기 때문이다. 비록 혼이 빛의 영역에서 내려왔지만 혼은 이제 루시퍼의 세계 한 가운데에서 살아야만 했고 이 땅의 육체도 성숙하지 못한 영적인 입자들로 구성되어 있기 때문에, 인간 예수가 내 대적자가 그를 타락시키기 위해 사용하는 모든 유혹에 맞서 승리자로 머무는 싸움은 힘든 싸움이었다.

그러나 예수는 사랑을 포기하지 않았고 그의 혼은 자신의 영원한 하나님 아버지인 나를 향한 사랑으로 아주 충만해서 그가 또한 힘과 빛으로 충만했고 그러므로 그는 기적을 행할 수 있었고 모든 지혜로 이웃을 가르칠 수 있었다. 그러나 그의 육체가 아직 완전하게 성숙하지 못한 동안에는 그에게 인간적인 한계를 주었다. 그러나 그는 실제적인 구속 사역을 완성할 때까지 자신의 십자가의 고난과 죽음으로 끝난 자신의 이 땅의 삶을 활용했다. 그는 자신의 사랑의 삶을 통해 실제 자신의 몸을 거의 영화시켰다. 그러나 그는 연약한 인간으로서 십자가의 죽음을 맞이했다.

그가 단지 인간으로서 이제 말할 수 없이 고통을 당하고 죽음으로 이런 가장 큰 구속역사를 통해 모든 때의 모든 인류의 원죄를 해결하기 위해 자신의 긍휼의 역사의 마지막 순간까지 자유의지로 하나님의 사랑의 힘을 포기했다. 그가 이런 역사를 행하게 한 것은 단지 사랑이었고 이 사랑이 바로 나 자신이었다. 그러나 너희가 원래 초기에 그랬던 것처럼 순수한 사랑이 되지 않으면 너희는 영원히 이를 이해하지 못할 것이다.

너희가 순수한 사랑이 되면, 너희는 비로소 사랑의 본질을 깨닫게 될 것이고 나 자신을 왜 죄와 죽음에서 구원하는 너희의 구세주로 깨달아야만 하는지를 알게 될 것이다. 그러면 너희는 또한 왜 예수와 내가 하나이고 너희가 하나님을 단지 예수 안에서 상상할 수 있는 지를 이해하게 될 것이고 왜 인간이 이 땅에서 이런 구원 역사를 완성해야만 했는지를 이해하게 될 것이다. 왜냐면 너희가 한때 나를 떠나 타락한 엄청난 죄짐은 단지 사랑으로 충만해서 영원한 사랑인 내가 그 안에서 거주할 수 있었던 사람이 이로써 속죄를 행할 수 있기 때문이다. 이런 사람이 인간 예수였다.

이런 역사는 진실로 일회적인 역사였고 이런 은혜의 역사의 효력은 절대로 더 이상 중단되지 않을 것이다. 이로써 한때 타락한 모든 영적인 존재들 자신이 전적인 구원을 받을 수 있다. 왜냐면 예수가 과거와 현재와 미래의 모든 사람을 위해 십자가에서 죽었고 영원히 더 이상 큰 죄에 대한 속죄가 필요하지 않기 때문이다. 그러나 자신의 죄로부터 구원받으려면, 항상 영원히 인간 자신의 자유의지가 요구될 것이다.

아기 예수가 이 땅으로 임했을 때 그때까지 모든 타락한 존재들을 묶고 있던 내 대적자와 싸움이 시작되었다. 그러나 예수가 사슬을 풀어주었고 그들의 위험 가운데 자신에게 도피하고 자신의 구속 역사를 활용하고 대적자로부터 자유롭게 되기를 원하는 혼들을 대적자로부터 빼앗았다. 첫 번째 혼들인 한때 타락했던 최초의 원래 영들이 나에게 돌아왔고 그들은 자녀들로서 그들이 한때 자원해서 떠났던 그들의 아버지 집으로 돌아왔다. 인간 예수가 십자가의 죽음으로 빚을 갚았고 인류를 위해 십자가에서 죽은 예수 안에서 자신의 하나님과 아버지를 깨달은 모든 혼은 자유롭게 될 것이다.

아멘