• Back

ISUSOVA DUŠA....

Sve što vam je dostavljeno/saopćeno od strane Mojega duha će se slagati u svojemu značenju.... Zasigurno je ostavljeno vlastitoj volji ljudi da dodijele različito značenje Riječima koje vam Moj Duh otkriva, u kojem slučaju takva osoba nije duhovno prosvjetljena, unatoč tome, ne može se tvrditi kako vam je proturječno duhovno znanje bilo dostavljeno od strane Mene. Jer ‘Duh Božji’ ne griješi.... I gdje se pojavljuje očigledno proturječje treba biti zatraženo razjašnjenje; Meni se Osobno mora pristupiti za objašnjenje:....

Duša ljudskog bića Isusa je došla od gore.... Svjetlosni duh je sišao na Zemlju, biće koje je proizašlo iz Mene i ostalo sa Mnom potpuno u svojoj vlastitoj slobodnoj volji kada je velika gomila stvorenih duhova otpala od Mene i zaronila u bezdan.... Ali ovaj svjetlosni duh je morao ispuniti misiju kao ljudsko biće, On je trebao sići u neprosvjetljeno područje, stoga je On za početak trebao iza sebe ostaviti Njegovo obilje svjetla, koje bi jedino imalo katastrofalan učinak budući su ljudi na Zemlji bili nesposobni prihvatiti takvo svjetlo odgore, time bi oni bili uništeni na njegovoj sjajnosti. Ljudsko biće je moralo ostvariti misiju.... čin Spasenja za čovječanstvo.... I ova je osoba morala biti u istom okruženju kao njegova bližnja ljudska bića, jer poanta je bila ukazati im put, primjerom im ukazati način života kojeg bi trebali slijediti (Ivan 14:6).... Posljedično tome, Isus, ljudsko biće, je morao biti isto tako humano kao što su oni bili.... I to je On bio, unatoč činjenice da je duša bila sišla iz kraljevstva svjetla....

Duša, koja se udomila u tijelu djetešceta Isusa, je na isti način bila pod utjecajem u njezinu razmišljanju, htjenju i osjećanju od strane njezine zemaljske čahure poput ijednog drugog ljudskog bića.... Stoga, zahvaljujući njezinom okolnom okruženju baš kao i njezinoj izvanjskoj čahuri, iste su strasti i žudnje morale biti probuđene, jer živjeti zemaljski život kao ‘ljudsko biće’ također znači boriti se protiv istih instikata iz unutra i izvani.... Naposlijetku, poanta je bila stremiti ka produhovljavanju duše, ostvariti sjedinjenje duše sa njezinim duhom, što je svrha i cilj zemaljskog života svakog čovjeka.... Bilo je nužno osigurati ljudima dokaz da je bilo moguće ostvariti ovo produhovljavanje na Zemlji.... I tako se Isus, ljudsko biće, borio i naprezao na isti način.... što je prema tome potrebovalo dušu slične prirode.... koja je unatoč tome bila sišla iz kraljevstva svjetla kako bi bila sposobna služiti Samom Bogu kao prebivalište, Koji nikada ne bi bio u stanju Sebe očitovati u grešnoj duši.... Jer Isusova duša je bila bez grijeha, ali ovo ne znači kako je bila potpuno lišena instikata i strasti, jer bez obzira koliko su snažne bile ove Njegove slabosti i strasti, bez obzira koliko su snažna bila iskušenja koja su Mu prilazila, On im se odupro i bio im se sposoban oduprijeti budući je Njegova Ljubav također bila snažna i ova Mu je dala snagu za otpor.

Duša Isusa, ljudskog bića, je ostavila svjetlo iza sebe i ušla u tamu.... I bezbrojne za-zemlju-zavezane duše su prionule uz ovu dušu, stoga one su ju opsjednule na isti način kako je svaka ljudska duša opsjednuta od strane mračnih sila.... Budući je Isus morao putovati stazom kao ljudsko biće, duša je bila nesposobna odgurnuti od sebe ova bića, namjesto toga ona ih je morala pokušati prevladati posredstvom zahtjevane borbe, ona je morala sakupiti volju da ne poklekne kada je bila kušana. Ona je također bila sposobna prikupiti ovu volju posredstvom Ljubavi koju nije ostavila iza sebe, koja je bila i ostala njezin udio budući je ona bila Božanska snaga, uz pomoć koje je Isus, čovjek, bio naumljen i sposoban ostvariti Njegovu misiju.... ali koja bi također omogućila svakoj osobi da bude pobjedonosna ako bi jedino zapalila i uzgajala Ljubav u sebi....

Opet i iznova mora biti naglašeno da je čin Spasenja morao biti ostvaren od strane ljudskog bića, da Isus isprva treba jedino biti smatran za ljudsko biće, Koje je uspjelo u produhovljavanju Sebe na Zemlji.... i da je ovo ljudsko biće bilo prema tome Sebe potpuno podredilo prirodnom zakonu, da je Njegovo fizičko tijelo bilo poput onog u svakog drugog ljudskog bića i da je Njegovoj duši nije bilo dozvoljeno odbraniti sebe ni kada su ju nečisti duhovi zaposjednuli.... Međutim, ni u kojem trenutku On nije dozvolio ovim duhovima da steknu prevlast, budući je Njegova volja to spriječila i budući je kroz Ljubav On također uspio pronaći nužno potrebnu snagu.

Unatoč tome, On se morao boriti poput svake druge osobe, jer On je trebao i htio biti sjajni primjer za njih, On im je želio ukazati stazu kojom će se oni, također, moći zaputiti kako bi sebe produhovili dok još žive na Zemlji. Jer jedino ono što je bilo također ljudski moguće se moglo očekivati od ljudi.... Ako bi Isus bio imao snagu na Njegovu raspolaganju koju je ljudima bilo apsolutno nemoguće steći, On nikada ne bi bio sposoban reći: ‘Slijedite Me....’ Ipak ovo nikada ne isključuje činjenicu da je Njegova duša došla odgore, da je ona bila svjetlosna duša, u kojoj se Bog Osobno nastanio i bio je sposoban to napraviti budući je ona bila čista i bez grijeha, pošto joj je Ljubav dala snagu da se odupre svim kušnjama.

AMEN

A Alma de Jesus....

Tudo o que o espírito lhe transmite de Mim também corresponderá ao seu significado.... As pessoas são certamente livres para arbitrariamente atribuir um significado diferente às palavras que o Meu espírito vos transmite, mas então o seu espírito não é iluminado, mas não se pode afirmar que um conhecimento espiritual contraditório vos foi transmitido por Mim. Pois o 'espírito de Deus' não erra.... E onde parece existir uma contradição, esclarecimento deve ser solicitado; Eu mesmo devo ser abordado para que eu possa prestar esclarecimentos:.... A alma do homem Jesus era de cima.... Um espírito de luz desceu à terra, um Ser que emergiu de Mim e permaneceu comigo em toda a liberdade de vontade quando uma grande hoste de espíritos criados caiu de Mim e mergulhou no abismo.... Mas esse espírito de luz teve de cumprir uma missão como ser humano, teve de descer a uma região sem luz, deixando assim para trás a sua abundância de luz por enquanto, o que só teria tido um efeito devastador na Terra, porque as pessoas não eram capazes de aceitar tal luz do alto, e assim teriam perecido no seu raio. Um ser humano tinha que realizar a missão.... o trabalho de redenção para as pessoas.... E esta pessoa tinha de estar na mesma esfera que os seus semelhantes, pois era necessário mostrar-lhes um caminho, exemplificar-lhes uma vida que deviam seguir.... Consequentemente, o ser humano Jesus tinha de ser exactamente como aqueles.... E Ele era assim, ainda que a alma tivesse descido do reino da luz.... O corpo do menino Jesus continha uma alma que era tão determinada em seu pensamento, vontade e sentimento por sua forma exterior terrestre como qualquer outro ser humano.... Portanto, as mesmas paixões e desejos tiveram de despertar nela através da esfera circundante, bem como através da sua casca exterior, pois percorrer o caminho terreno "como ser humano" significava também ter de lutar contra os mesmos impulsos a partir de dentro e fora.... Porque era necessário lutar pela espiritualização da alma, para alcançar a unificação da alma com o seu espírito, que é a finalidade e o objectivo da vida terrena de cada ser humano.... Era necessário fornecer às pessoas a prova de que era possível alcançar esta espiritualização na Terra.... E assim as lutas e lutas do homem Jesus foram do mesmo tipo.... que exigiam uma alma do mesmo tipo.... que, no entanto, tinha descido do reino da luz para poder servir ao próprio Deus como uma morada, que nunca poderia ter-se manifestado numa alma pecaminosa.... Pois a alma de Jesus era sem pecado, o que, no entanto, não significa que fosse completamente desprovida de impulsos e paixões, pois por mais fortes que fossem as suas fraquezas e paixões, por mais fortes que fossem as tentações que se aproximavam Dele, Ele resistiu a elas e foi capaz de fazê-lo porque o Seu amor também era forte e deu-lhe forças para resistir. A alma do homem que Jesus deixou a luz para trás e entrou na escuridão.... E incontáveis seres terrestres se apegam a esta alma, oprimindo-a da mesma forma que toda alma humana é oprimida por forças negras.... E como Jesus tinha que percorrer o caminho como ser humano, a alma também não podia afastar esses seres, mas tinha que tentar vencê-los numa dura batalha, tinha que reunir a própria vontade de não ceder a eles quando era tentada. E foi capaz de reunir essa vontade em virtude do amor que não tinha dado, que era e continuou a ser a sua parte, porque era força divina com a ajuda da qual o homem Jesus era e podia cumprir a sua missão.... mas que também podia fazer de cada ser humano um vencedor se apenas ele acendesse e alimentasse o amor dentro de si.... É sempre necessário sublinhar que o acto de Salvação teve de ser realizado por um ser humano, que Jesus só tem, portanto, de ser considerado pela primeira vez como um ser humano, que conseguiu deificar-se na terra.... e que este ser humano, portanto, se subordinou completamente à lei da natureza, que foi criado como qualquer outro ser humano e que a sua alma não pôde resistir quando espíritos infiéis tomaram posse dela.... Mas Ele nunca deixou esses espíritos ganharem a vantagem, porque a Sua vontade o impediu e porque Ele também reuniu as forças necessárias através do amor. Mas Ele tinha que lutar como qualquer outro ser humano, porque Ele devia e queria ser um exemplo para eles, Ele queria mostrar-lhes o caminho que também eles podiam seguir para ainda se espiritualizarem na Terra. Pois só isso poderia ser exigido das pessoas, o que também era humanamente possível.... E se Jesus tivesse tido forças à Sua disposição, completamente impossíveis de serem adquiridas pelas pessoas, então Ele nunca teria sido capaz de dizer: 'Segue-me....'. Mas isto nunca exclui o facto de que a Sua alma veio de cima, que era uma alma de luz na qual o próprio Deus tomou morada e foi capaz de tomar morada porque era sem pecado e pura, porque o amor lhe deu força para resistir a todas as tentações...._>Amém