• Back

ISUSOVA DUŠA....

Sve što vam je dostavljeno/saopćeno od strane Mojega duha će se slagati u svojemu značenju.... Zasigurno je ostavljeno vlastitoj volji ljudi da dodijele različito značenje Riječima koje vam Moj Duh otkriva, u kojem slučaju takva osoba nije duhovno prosvjetljena, unatoč tome, ne može se tvrditi kako vam je proturječno duhovno znanje bilo dostavljeno od strane Mene. Jer ‘Duh Božji’ ne griješi.... I gdje se pojavljuje očigledno proturječje treba biti zatraženo razjašnjenje; Meni se Osobno mora pristupiti za objašnjenje:....

Duša ljudskog bića Isusa je došla od gore.... Svjetlosni duh je sišao na Zemlju, biće koje je proizašlo iz Mene i ostalo sa Mnom potpuno u svojoj vlastitoj slobodnoj volji kada je velika gomila stvorenih duhova otpala od Mene i zaronila u bezdan.... Ali ovaj svjetlosni duh je morao ispuniti misiju kao ljudsko biće, On je trebao sići u neprosvjetljeno područje, stoga je On za početak trebao iza sebe ostaviti Njegovo obilje svjetla, koje bi jedino imalo katastrofalan učinak budući su ljudi na Zemlji bili nesposobni prihvatiti takvo svjetlo odgore, time bi oni bili uništeni na njegovoj sjajnosti. Ljudsko biće je moralo ostvariti misiju.... čin Spasenja za čovječanstvo.... I ova je osoba morala biti u istom okruženju kao njegova bližnja ljudska bića, jer poanta je bila ukazati im put, primjerom im ukazati način života kojeg bi trebali slijediti (Ivan 14:6).... Posljedično tome, Isus, ljudsko biće, je morao biti isto tako humano kao što su oni bili.... I to je On bio, unatoč činjenice da je duša bila sišla iz kraljevstva svjetla....

Duša, koja se udomila u tijelu djetešceta Isusa, je na isti način bila pod utjecajem u njezinu razmišljanju, htjenju i osjećanju od strane njezine zemaljske čahure poput ijednog drugog ljudskog bića.... Stoga, zahvaljujući njezinom okolnom okruženju baš kao i njezinoj izvanjskoj čahuri, iste su strasti i žudnje morale biti probuđene, jer živjeti zemaljski život kao ‘ljudsko biće’ također znači boriti se protiv istih instikata iz unutra i izvani.... Naposlijetku, poanta je bila stremiti ka produhovljavanju duše, ostvariti sjedinjenje duše sa njezinim duhom, što je svrha i cilj zemaljskog života svakog čovjeka.... Bilo je nužno osigurati ljudima dokaz da je bilo moguće ostvariti ovo produhovljavanje na Zemlji.... I tako se Isus, ljudsko biće, borio i naprezao na isti način.... što je prema tome potrebovalo dušu slične prirode.... koja je unatoč tome bila sišla iz kraljevstva svjetla kako bi bila sposobna služiti Samom Bogu kao prebivalište, Koji nikada ne bi bio u stanju Sebe očitovati u grešnoj duši.... Jer Isusova duša je bila bez grijeha, ali ovo ne znači kako je bila potpuno lišena instikata i strasti, jer bez obzira koliko su snažne bile ove Njegove slabosti i strasti, bez obzira koliko su snažna bila iskušenja koja su Mu prilazila, On im se odupro i bio im se sposoban oduprijeti budući je Njegova Ljubav također bila snažna i ova Mu je dala snagu za otpor.

Duša Isusa, ljudskog bića, je ostavila svjetlo iza sebe i ušla u tamu.... I bezbrojne za-zemlju-zavezane duše su prionule uz ovu dušu, stoga one su ju opsjednule na isti način kako je svaka ljudska duša opsjednuta od strane mračnih sila.... Budući je Isus morao putovati stazom kao ljudsko biće, duša je bila nesposobna odgurnuti od sebe ova bića, namjesto toga ona ih je morala pokušati prevladati posredstvom zahtjevane borbe, ona je morala sakupiti volju da ne poklekne kada je bila kušana. Ona je također bila sposobna prikupiti ovu volju posredstvom Ljubavi koju nije ostavila iza sebe, koja je bila i ostala njezin udio budući je ona bila Božanska snaga, uz pomoć koje je Isus, čovjek, bio naumljen i sposoban ostvariti Njegovu misiju.... ali koja bi također omogućila svakoj osobi da bude pobjedonosna ako bi jedino zapalila i uzgajala Ljubav u sebi....

Opet i iznova mora biti naglašeno da je čin Spasenja morao biti ostvaren od strane ljudskog bića, da Isus isprva treba jedino biti smatran za ljudsko biće, Koje je uspjelo u produhovljavanju Sebe na Zemlji.... i da je ovo ljudsko biće bilo prema tome Sebe potpuno podredilo prirodnom zakonu, da je Njegovo fizičko tijelo bilo poput onog u svakog drugog ljudskog bića i da je Njegovoj duši nije bilo dozvoljeno odbraniti sebe ni kada su ju nečisti duhovi zaposjednuli.... Međutim, ni u kojem trenutku On nije dozvolio ovim duhovima da steknu prevlast, budući je Njegova volja to spriječila i budući je kroz Ljubav On također uspio pronaći nužno potrebnu snagu.

Unatoč tome, On se morao boriti poput svake druge osobe, jer On je trebao i htio biti sjajni primjer za njih, On im je želio ukazati stazu kojom će se oni, također, moći zaputiti kako bi sebe produhovili dok još žive na Zemlji. Jer jedino ono što je bilo također ljudski moguće se moglo očekivati od ljudi.... Ako bi Isus bio imao snagu na Njegovu raspolaganju koju je ljudima bilo apsolutno nemoguće steći, On nikada ne bi bio sposoban reći: ‘Slijedite Me....’ Ipak ovo nikada ne isključuje činjenicu da je Njegova duša došla odgore, da je ona bila svjetlosna duša, u kojoj se Bog Osobno nastanio i bio je sposoban to napraviti budući je ona bila čista i bez grijeha, pošto joj je Ljubav dala snagu da se odupre svim kušnjama.

AMEN

Evaluación correcta de la vida en la tierra....

No podéis medir la felicidad que os dará el reino espiritual si vuestra vida en la tierra ha formado vuestro ser de tal manera que podáis tomar posesión del reino de la luz. Tampoco os lo puedo aclarar porque entonces viviríais vuestra vida terrenal en un cierto modo de estado forzado y entonces se perdería por completo el propósito de esto. Y aunque se os presente como cierto, sin embargo faltan las pruebas, pero esto también se debe a la libertad de voluntad, que de este modo estaría en peligro. Pero se puede y se debe deciros esto: que la vida más difícil en la tierra, en necesidad y angustia, en enfermedad y miseria, es mil veces superado por esas dichas y que, mirando hacia atrás, no podréis comprender que fui difícil para vosotros cuando tuvisteis que sacrificar, porque vuestro tiempo en la tierra os parecerá entonces como un momento fugaz y ahora toda la eternidad está ante vosotros en la dicha....

Todos vosotros, los seres humanos, valoráis demasiado vuestra vida terrenal, visto terrenalmente.... Pero espiritualmente es importante para vosotros, porque una existencia terrenal vivida correctamente puede crear para vosotros una eternidad dichosa. Pero lo que esta vida terrenal os ofrece terrenalmente es completamente inútil y sólo os da consuelo por un momento en comparación con la eternidad. Siempre debéis tener esto en cuenta que un día no podréis comprender que encontrasteis placer en cosas que no tenían ningún valor espiritual.... y estaréis agradecidos a cada alma que os presentó esta misma inutilidad en la vida en la tierra y dirigisteis vuestra mirada hacia otras metas.

Pero mientras vosotros, los humanos, viváis en la tierra, no os gustan tales referencias y, por tanto, las Palabras de Jesús: “el reino de los cielos sufre violencia, y sólo los que usan la violencia lo arrebatarán para sí....” Pero si simplemente intentarais imaginar cuanto tiempo habéis estado caminando sobre la tierra según vuestra alma y que la eternidad está ante vosotros, entonces también podríais evaluar mejor la corta duración de la corta duración de la vida en la tierra, y sabríais que es realmente sólo un momento y entonces también os gustaría disfrutar de las alegrías de este querer entregaros al momento en vista de la bienaventuranza que adquirís al superaros a vosotros mismos.

Vuestra prueba de voluntad consiste precisamente en esto: que lo luchéis por la parte del adversario de Dios, sino que veáis en Dios vuestra meta.... Y cuando vosotros ahora seáis visiblemente ayudados al recibir el conocimiento de vuestro propósito de la vida terrenal, cuando vuestros ojos sean abiertos para que podáis ver lo que los ciegos no pueden ver, entonces la meta debería tentaros, porque la vida en la tierra no dura para siempre e incluso ya puede haberse terminado para el individuo al día siguiente....

Vuestra existencia terrenal es cuestionable porque no tenéis seguridad alguna de poder disfrutarla durante mucho tiempo.... pero la vida espiritual es segura para cada uno de vosotros, pero puede ser diseñada de manera muy diferente. Y esto lo determináis vosotros mismos a través de vuestra actitud hacia la vida terrenal. Y, sin embargo, tenéis el derecho y el deber de ocupar el lugar al que habéis sido puestos en la vida terrenal. Así, pues, no se os niegan las alegrías de la vida, y Dios no exige de vosotros que viváis ere en ermita, ni un retiro completo del mundo.... Pero no debéis dejaros dominar por el mundo, vosotros debéis ser dueños del mundo, debéis hacer que el mundo os sirva a vosotros, así como es la voluntad de Dios.... pero siempre tenéis que ver el desarrollo espiritual como el significado y propósito de la existencia en este mundo, que también podéis lograr en la vida terrenal....

“El mundo” no debe llenar todo el pensamiento del hombre, sino que deben predominar los pensamientos espirituales, entonces el mundo ya no será un peligro, aunque el hombre se mueva en medio del mundo. Y el hombre siempre debe ser consciente de que la vida en la tierra no es un fin en sí misma, sino sólo un medio para un fin.... Cualquiera que adopte estos pensamientos no estará satisfecho con lo que el mundo le ofrece.... Él busca y se esfuerza por alcanzar objetivos más elevados y para él el mundo se ha vuelto menos peligroso, ya no encontrará satisfacción en el mundo porque ha reconocido su valor real o incluso su indignidad. Además, Dios ha dado al hombre mucho en su creación, de lo que el hombre puede disfrutar sin dudarlo, así como le deja al hombre mismo disfrutar justamente de todas las cosas, con tal que Él Mismo sea y siga siendo la meta que es la prioridad para el hombre....

Amén