• Back

NITKO TKO SVIJETU ISKAZUJE POŠTOVANJE NEĆE UĆI U KRALJEVSTVO NEBESKO

Iskazivati poštovanje svijetu znači izgubiti kraljevstvo nebesko, pošto ljudsko biće ne može istovremeno steći oboje. I svatko tko iskazuje poštovanje svijetu neće niti nastojati zadobiti nebesko kraljevstvo, jer on će jedino cijeniti/priznavati zemaljski svijet i njegove privlačnosti i neće vjerovati u kraljevstvo s druge strane ovog svijeta. A ipak put do nebeskog kraljevstva treba biti prevaljen kroz ovaj zemaljski svijet, njega se ne može zaobići, jer ljudsko biće živi u ovom svijetu, ono mora prevaliti posljednju etapu svoga razvoja na Zemlji, posred carstva koje pripada Božjem neprijatelju. Ali ono može prevladati ovo kraljevstvo, ono može proći kroz zemaljski svijet bez da sebi dozvoli da ga on izuzetno impresionira, bez da žudi za njime sa svojim osjetilima.... on ga može doživjeti a ipak biti njegov gospodar....

I vaš je zadatak prevladati svijet, jer on vam je bio dan kao sredstvo za vašu dušu da u njemu postane potpuno zrela, da sebe odvoji dobrovoljno od svega što pripada svijetu, pošto je ovo odvajanje istovremeno također odvajanje od onoga koji je gospodar ovog svijeta, i okretanje prema duhovnom kraljevstvu i njegovom Gospodaru.

Iz toga je razumljivo da svatko tko sebe učini slugom svijetu neće nikad moći zaposjesti duhovno kraljevstvo, niti u zemaljskom životu ni nakon smrti ljudskog bića.... razumljivo je da će ga gospodar ovog svijeta držati zavezanog pošto mu ljudsko biće osobno daje pravo za to, jer odvajanju od njegove moći, odvajanju od materijalnog svijeta, se treba težiti i njega pojedinac osobno mora ostvariti.

On mora biti bitku protiv sebe, on mora biti sposoban za odricanje sa ciljem da bi stekao nešto vrijedno, on se mora oduprijeti svim kušnjama za vrijeme svojeg kratkog života na Zemlji sa ciljem da bi onda zaposjeo duhovno kraljevstvo sa svim njegovim divotama, koje će mu pružiti tisućestruku kompenzaciju za njegovo odricanje na Zemlji. I on će to učiniti jedino ako spozna bezvrijednost i prolaznost onog što na Zemlji smatra poželjnim. Jedino ova spoznaja će mu dati snage da ispravno promjeni svoju volju, a on ovu spoznaju može steći samo ako razmisli o materijalnom svijetu.... Jer on ne može biti prisiljen promijeniti svoju volju.... on ka unutarnjoj kontemplaciji može biti ponukan jedino iskustvima, pri čemu rezultat ovisi o njemu. I Bog mu jedino može pomoći s vremena na vrijeme demonstrirajući prolaznu prirodu stvari, zbog toga On dopušta uništenje onog što ljudsko biće voli na Zemlji, On intervenira bolno utječući na njega, uzimajući od njega ono uz što je njegovo srce prionulo.... samo da bi mu ukazao kako su bezvrijedni ciljevi njegovih nastojanja.

Ali oni koji (na)uče iz takvih iskustava mogu sebe smatrati sretnima, jer oni će postepeno promijeniti smjer svoje volje i odustati od [[ili ‘odreći se’]] svijeta sa ciljem da jednog dana zaposjednu duhovno kraljevstvo.... Ali niko ne treba vjerovati kako može raditi kompromise, nitko ne treba vjerovati da može nekažnjivo iskazivati čast svijetu.... Sva nastojanja će nakon njegove smrti imati posljedice, i ako su bila usmjerena prema svijetu onda će ona rezultirati u duhovnoj smrti, onda se on odrekao duhovnog kraljevstva poradi zemljskog dobitka i svijet će mu donijeti smrt.... Onda će on sebe ponovno predati u ruke onoga koji je u bezdanu, i put uspona će opet trajati jedan beskonačno dug period vremena.

AMEN

Ninguém ganha o reino dos céus quem presta homenagem ao mundo....

Prestar tributo ao mundo é perder o reino dos céus, porque o homem não pode ganhar os dois ao mesmo tempo. E aquele que presta homenagem ao mundo também não se esforça por alcançar o reino dos céus, pois para ele só existe o mundo terreno com os seus encantos, e ele não acredita num reino fora dele. E no entanto, o caminho para o reino dos céus tem de ser percorrido através deste mundo terreno, não pode ser eliminado, pois o ser humano vive neste mundo, ele tem de cobrir a última fase do seu desenvolvimento na terra, no meio do reino que pertence ao adversário de Deus. Mas ele pode vencer este reino, pode passar pelo mundo terreno sem se deixar impressionar por ele, sem o desejar com os seus sentidos.... ele pode viver através dela e ainda ser o seu mestre.... E esta é a vossa tarefa de vencer o mundo, pois foi-vos dada para este fim, para que a vossa alma amadureça nele, para que se desprenda por vontade própria de tudo o que pertence ao mundo, porque este desprendimento é também, ao mesmo tempo, um desprendimento do Senhor deste mundo e uma viragem para o reino espiritual e o seu Senhor. E assim é compreensível que qualquer pessoa que se torne escrava do mundo nunca poderá tomar posse do reino espiritual, nem na vida terrena nem depois da morte do ser humano.... É compreensível que o mestre do mundo o mantenha em cativeiro porque o próprio ser humano lhe dá o direito de o fazer, pois o próprio ser humano deve esforçar-se por e realizar a libertação do seu controlo, a libertação do mundo material. Ele tem de travar uma batalha consigo mesmo, tem de ser capaz de renunciar para ganhar algo valioso, tem de resistir a todas as tentações durante a sua curta vida terrena para depois poder ocupar o reino espiritual com todas as suas glórias, o que o compensará mil vezes pela sua renúncia na terra.... E só o fará se reconhecer a inutilidade e a impermanência do que lhe parece desejável na terra. Só esta realização lhe dá força para dirigir correctamente a sua vontade, e ele pode ganhar esta realização se pensar apenas no mundo material.... Pois ele não pode ser forçado a uma mudança de vontade.... Ele só pode ser estimulado pelas experiências a reflectir interiormente, mas com o sucesso que ele próprio determina. E Deus só o pode ajudar na medida em que Ele lhe prova repetidamente a sua transitoriedade, que Ele abandona o que é o amor humano na terra, que Ele intervém de uma forma que toca o ser humano da forma mais dolorosa, que Ele lhe tira aquilo a que o seu coração está ligado.... sempre apenas para lhe dar uma indicação de quão inúteis são os objectivos do seu esforço. No entanto, aqueles que aprendem com tais experiências podem considerar-seafortunados, pois mudam lentamente a sua direcção de vontade e desistem do mundo a fim de um dia ocuparem o reino espiritual.... Mas ninguém deve acreditar que ele pode comprometer-se, ninguém deve acreditar que ele pode homenagear o mundo com impunidade.... Cada esforço tem um efeito após a sua morte, e se foi para o mundo, então também lhe traz a morte espiritual, então ele rendeu o reino espiritual em nome do ganho terreno, e o mundo trouxe-lhe a morte.... Depois voltou a entregar-se ao poder daquele que está nas profundezas, e o caminho para a altura leva novamente um tempo interminável...._>Ámen