• Back

VELIKA NEVOLJA DUŠA U ONOSTRANOM....

Duše kojima nedostaje svjetla trpe veliku nevolju u onostranom. Bilo bi doista dovoljno opisati ovo stanje vama ljudima na Zemlji da vas se navede živjeti vaš život na Zemlji drugačije, ali to bi bio kraj vaše slobode volje; gonjeni strahom da vas ne zatekne ista sudbina vi bi se neizbježno potrudili ponašati se drugačije, tako uistinu ispuniti ono što se od vas očekuje ali ne sami od sebe, motivirani slobodnom voljom. Ipak trebate znati o sudbini duše, ona će vam biti priopćena, i onda je i dalje na vama u to/nju povjerovati i o tome/njoj izvući vaše vlastite zaključke....

Pri ulasku u kraljevstvo onostranog te su duše izgubile sve što su ljubile na Zemlji, one ne posjeduju ništa, jer prijeko mogu ponijeti jedino što su duhovno stekle, a to je ono što im uglavnom nedostaje. Pošto su živjele bezbožan način života one su okružene najgušćom tamom i potpuno su bespomoćne, ipak nisu bezosjećajne, jer njihovo im okruženje uzrokuje patnju/bol i užas, a ove boli/patnje i užasi će također biti doživljeni od strane duše koja je bez ikakvog straha i moćno primjenjivala na Zemlji što ju je naknadno uronilo u tamu.... Ove će neopisive patnje onda ili probuditi dušinu žudnju da izbjegne to stanje ili će povećati njezine zle instinkte tako da će ona također tražiti zadovoljenje u ovom carstvu, što znači da će sebe potpuno podrediti silama tame. Ipak čak i duše koje nisu napustile njihov zemaljski život u takvoj grešnosti, ali čiji život je bio lišen ljubavi i nezainteresiran za sve duhovne zamisli, su u vrlo teškoj situaciji, jer one su, također, izuzetno mučene od strane tame, iako njihova volja, s vremena na vrijeme, propušta slabo svjetlo ako duša još nije potpuno otvrdnuta, tako da će pitati za svjetlo, jer jedino će žudnja omogućiti duši postići svjetlo.

Ali svim dušama nedostaje snage željeti što je ispravno.... i sukladno zakonu vječnosti njima se ne može dati pomoć ako ju oni sami ne žele. Božji čin samilosti zasigurno nije gotov jednom kada je duša napustila svoje zemaljsko tijelo, ali ono što je zakazala (is)koristiti na Zemlji čak ako je to(ga) posjedovala u izobilju, ona najprije mora postići u onostranom, a preslaba je za to učiniti.... Samo ih uvijek zamislite kao izuzetno oslabljena, bespomoćna bića koja neopisivo pate i zavise o pomoći kako bi bili oslobođeni od njihove patnje.... bili biste prevladani sa sažaljenjem spram tih bića ako bi bili u stanju vidjeti njihovu nevolju/bol. I svi vi znate duše u onostranom za koje ne znate u kojem su stanju ušle u duhovno kraljevstvo.... svi vi ste izgubili ljude kroz smrt koji su vam bili bliski.... Prisjetite se bar duša koje su vam bile drage i pomozite im, jer čak najmanji rad iskupljenja na tim dušama će rezultirati u daljnjim iskupljenjima, i vi ćete tome puno doprinijeti.

Vi im jedino možete pomoći kroz ljubavlju ispunjene/nadahnute misli i molitve, kroz zauzimanje u ime tih duša koje ih, istinabog, neće izbaviti iz njihovih muka ali će im dati snagu naračun koje će duša biti sposobna promijeniti svoju volju i stremiti spram svjetla. Ona ne može biti oslobođena iz svoje bolne situacije protiv svoje volje, ali kako bi željela što je ispravno ona treba vaše zauzimanje, molitvu upućenu/pruženu sa ljubavlju, čim ona uđe u vaše misli. Jer trebate znati da duša traži vašu pomoć čim uđe u vaše misli, da ste neprestano okruženi dušama koje se nadaju vašoj pomoći, i da ne trebate sa gorčinom/srdito potisnuti misli o umrlima ako ne želite nadodati njihovoj agoniji.... Sudbina tih duša ostaje skrivena od vas tako da ne bi narušila vašu slobodnu volju; vi i umrle duše okupirate dva svijeta koja su razdvojena razdijelnom crtom; vi ne možete gledati u njihov svijet a ipak on postoji i sposobni ste poslati mnogo ljubavi iz vašeg svijeta u njihov, učinak čega sebe izražava na način i u opsegu da će bezbrojne duše biti u stanju izbjeći njihovu situaciju. Često se prisjetite tih jadnih duša i nemojte ih ignorirati u njihovoj nesreći, jer biti ćete bogato nagrađeni za ono što činite za njih iz milosrdne ljubavi, utoliko što ćete primiti duhovnu pomoć na Zemlji od svih duša koje su iz tame izašle na svjetlo.

AMEN

Grande necessidade de almas no futuro....

A dificuldade das almas no além, que carecem de luz, é excessivamente grande. Para vos descrever o seu estado, humanos na Terra, bastaria verdadeiramente conduzir as vossas próprias vidas numa direcção diferente, mas então a vossa liberdade de vontade acabaria; movidos pelo medo do mesmo destino, adoptariam inevitavelmente um modo de vida diferente, assim fariam certamente o que vos é exigido, mas não por vossa própria vontade, motivado pelo livre arbítrio. No entanto, deve conhecer o destino das almas, ele ser-lhe-á transmitido, e então ainda é livre de acreditar e tirar as suas conclusões a partir dele.... Quando entraram no reino do além estas almas perderam tudo a que os seus corações estavam apegados na terra, nada possuem, pois só podem levar consigo o que foi adquirido espiritualmente, e sofrem a maior falta disso. Estão rodeados de escuridão total porque viveram um modo de vida ímpio e são completamente impotentes mas não insensíveis, pois o seu ambiente significa para eles tormento e terror, e a alma que destemida e fortemente levou a cabo tudo na terra que agora a mergulhou na escuridão também sentirá este tormento e terror.... Os sofrimentos são indescritíveis e ou despertam o desejo da alma de escapar a este estado ou apenas intensificam todos os maus impulsos e também deixam-na procurar satisfação nesse reino, o que significa uma queda total nas forças das trevas. No entanto, mesmo aquelas almas que não deixaram a vida terrena nesta pecaminosidade mas cuja vida era desprovida de amor e indiferente a tudo o espiritual estão numa situação extremamente angustiada, pois também elas são inqualificavelmente atormentadas pelas trevas, que certamente cedem temporariamente a um estado obscuro se a alma ainda não estiver completamente endurecida, de modo que também ela anseia por luz, pois só o desejo pode deixá-la alcançar a luz. Mas a todas as almas falta a força para quererem a.... e nenhuma ajuda lhes pode ser trazida de acordo com a lei da eternidade se eles próprios não a desejarem. A obra de misericórdia de Deus não está certamente terminada quando a alma deixa o corpo terreno, mas o que deixou por utilizar na terra, apesar de o possuir em abundância, tem primeiro de adquirir no além, e é demasiado fraca para o fazer.... Imagine sempre seres extremamente enfraquecidos, indefesos que sofrem de forma indescritível e que dependem de ajuda para serem libertados do seu sofrimento.... Seriam vencidos pela pena por estes seres se os pudessem ver na sua angústia. E todos vós tendes almas ali, das quais não sabeis em que estado entraram no reino espiritual.... todos perderam pessoas que estavam perto de si através da morte.... Pelo menos lembre-se destas almas que estavam perto de si e ajude-as, pois mesmo o menor trabalho de redenção sobre tais almas resulta em mais redenções, e contribuiu muito para isso. E só se pode ajudá-los através da lembrança amorosa e da oração, através da intercessão por estas almas que, embora ainda não as liberte do seu tormento, lhes dá força através da qual a alma pode então mudar a sua vontade e lutar em direcção à luz. Não pode ser libertado da sua situação agonizante contra a sua vontade, mas a sua intercessão é necessária para que possa querer correctamente, uma oração que lhe é dada por amor assim que se força a si próprio nos seus pensamentos. Pois deve saber que a alma apela à sua ajuda se entrar nos seus pensamentos, que as almas o rodeiam constantemente, que esperam a sua ajuda, e que não deve recuar sem querer os pensamentos do falecido se não quiser aumentar a sua agonia.... Para não se prejudicarem a vós próprios e ao vosso livre arbítrio, o destino destas almas permanece escondido de vós; há dois mundos em que vós e as almas que partiram se encontram, um limite é traçado, a visão do seu mundo é-vos negada, mas no entanto ela existe, e podeis enviar muito amor atrás delas do vosso mundo, o que tem um efeito de certa forma e numa medida em que inúmeras almas podem escapar ao seu estado. Pensa nestas pobres almas frequentemente e não as deixes despercebidas na sua adversidade, pois o que fizeres por elas com amor misericordioso ser-te-á ricamente recompensado, uma vez que já te é concedida ajuda espiritual na Terra através de todas as almas que emergiram das trevas para a luz...._>Ámen