• Back

KRIVO/OBMANJUJUĆE UČENJE O TROJSTVU

Ljudi imaju potpuno krivu ideju/koncept o Božanskom Trojstvu zahvaljujući krivom [[u smislu, ‘onom koje zavodi’]] opisu Božanstva [[ili ‘Božjeg Bića’]] koje se sastoji od tri osobe. Svako razumno (thinking) ljudsko biće će takvo objašnjenje smatrati/suditi neprihvatljvim, stoga će ono ili biti prihvaćeno bez razmišljanja ili će biti odbačeno, dok ispravno objašnjenje može biti prihvaćeno od svakog ljudskog bića pošto ono otkriva suštinu vječnog Božanstva [[ili ‘Božanskog Bića’]] i značajno doprinosi oživljavanju vjere u Boga. Pojam Boga je je ljudima postao već toliko nejasan da su teško u stanju/sposobni vjerovati, i kad im se Božanstvo još pokušava predstaviti kao tri osobe, shvaćanje im se još više muti i vjera im biva uzdrmana, i to s pravom, jer da bi se moglo vjerovati u tro-osobnog Boga, razum mora biti u potpunosti isključen. Ali Bog je ljudskim bićima dao intelekt u svrhu procjenjivanja onog u što treba vjerovati. A sa Božanskom asistencijom, tj. kroz Božji duh, intelekt zasigurno može spoznati Božanstvo ako je istinski podučen. U tom slučaju čak ni naj-oštroumniji/revnosniji intelekt neće odbiti suglasnost.

Ali ova istina otkriva Božje Biće tako što u Sebi sjedinjuje/spaja ljubav, mudrost i snagu, i da je jedno nezamislivo bez drugog.... da je ljubav pra-/iskonski koncept odakle proizilazi mudrost a oboje sebe izražavaju kroz snagu volje. Ljubav je kreativni princip iz kojeg sve proizlazi; ona je snaga što raða. Meðutim, ona ne stvara besciljno i samovoljno već djeluje zajedno sa mudrošću. Što god Božja mudrost zna da je dobro i pravedno to je ostvareno pomoću Njegove volje ako Ga ljubav postiče na to.... To je koncept/pojam najvišeg savršenog Bića.... Jer ljubav, mudrost i svemoćnost su dokaz savršenog Entiteta, Kojeg se dalje ne može premašiti. Ljubav, mudrost i svemoćnost su dokaz Božanstvenosti, oni osiguravaju ljudskom biću koncept supstance vječnog Božanstva, ali oni nisu tri različite Božanske osobe ujedinjene unutar jednog Bića.

Kriva [[= ona koja zavodi na krivu stranu = koja obmanjuje ljude]] doktrina o Božjem Trojstvu je znatno doprinjela gubljenju/gubitku vjere u ljudi, pošto je takvo objašnjenje moralo rezultirati instinktivnim odbijanjem čime milost molitve nije bila korištena, koja bi ljudskom biću koje istinski traži mogla osigurati razjašnjenje. Objekt njihove molitve je bio upitan/dvojben/sumnjiv, ljudi su mislili/smatrali kako je čudno zazivati tri osobe za koje moraju vjerovati da su kao jedan Bog. Bila je prouzročena ogromna zbrka/konfuzija, (š)to je bio jedan očigledan utjecaj Sotone, koji zauvijek pokušava potkopati istinu, zamračiti Božju suštinu i samog Boga otuðiti/udaljiti od njih.

Činjenica da je ovo krivo/obmanjujuće [[= ono koje zavodi na krivu stranu]] učenje bilo prihvaćeno na prvom mjestu svjedoči o zamračenom duhovnom stanju onih koji, poradi njihova potpunog nedostatka prosvjetljenosti, nisu posjedovali nikakva sredstva razlikovanja/diskriminacije i stoga su bili izvrsno oruðe u Sotoninim rukama da razdijeli ovo učenje i time ugrozi vjeru na način kako je to rijetko koje krivo učenje postignulo. Sa ciljem da bi se vjerovalo u Boga kao najuzvišenje savršeno Biće, to Biće Sebe takoðer mora predstaviti ljudima na taj način da oni prepoznaju Njegovo savršenstvo, takoðer intelekt ljudskog bića koje traži istinu mora razumjeti takve koncepte, u protivnom se on ne bi mogao držati/smatrati odgovornim.

Bog nije zadovoljan sa slijepom vjerom, On zahtjeva da se o svakom učenju razmišlja i da se o njemu ima mišljenje, pošto vjera može postati živa jedino kada je postala unutarnje uvjerenje. Kada je ova opcija isključena od početka, kada se ljudima predstavlja krivo učenje koje moraju bezuvjetno prihvatiti, jedino slijepa vjera može zahtjevati i postići koja pred Bogom ne vrijedi ništa. Naprotiv, ona je za dušu daleko više štetna/uništavajuća, posebice kada Božja slika postane iskrivljena i prema tome se ljubav prema Njemu ne može pojaviti, što je apsolutno neophodno da bi se postiglo blaženstvo.

AMEN

Dwaalleer over de Drieëenheid

De goddelijke Drieëenheid is voor de mensen tot een volledig vals begrip geworden en dat door de verkeerde voorstelling van een godheid in drie personen. Zo'n uitleg is voor ieder denkend mens onaanneembaar, dus wordt hij of zonder na te denken aangenomen of afgewezen, terwijl een juiste uitleg door ieder mens kan worden aangenomen, omdat hij het WEZEN van de eeuwige GODHEID aanschouwelijk maakt en er aanzienlijk toe bijdraagt het geloof in GOD weer tot leven te brengen. Het GOD's begrip is voor de mensen als zo onduidelijk geworden, dat ze bijna niet in staat zijn te geloven, en als hun de GODHEID ook nog al drie personen begrijpelijk moet worden gemaakt, raakt het begrip steeds meer verward en wordt het geloof wankel, en met recht, want om aan een driepersoonlijke god te kunnen geloven, moet het verstand volledig worden uitgeschakeld. Maar GOD heeft de mens het verstand gegeven om datgene te beoordelen wat hij geloven moet. Het verstand kan echter met goddelijke ondersteuning, d.w.z. door de GEEST GOD's, heel goed een GODHEID erkennen, wanneer hem de leer daarover volgens de waarheid wordt voorgehouden. Dan zal ook het denken van het scherpste verstand zich niet verweren om er mee in te stemmen.

Maar deze waarheid openbaart een wezenlijk Zijn van GOD zodanig, dat Ze Liefde, Wijsheid en Kracht in Zich verenigt, dat het ene niet zonder het andere is voor te stellen - dat de Liefde het oerbegrip is uit Welke de Wijsheid voortkomt en beide samen een uitwerking hebben door de Kracht van de Wil. De Liefde is het scheppende principe uit Welke alles voortkomt, Ze is de Kracht Die alles doet ontstaan, maar Die niet zonder een bepaald plan of willekeurig schept, integendeel werkzaam is met de Wijsheid GOD's. Wat GOD's Wijsheid als goed en juist inziet, voert Zijn Wil uit als de Liefde Haar daartoe aanzet. Het is het begrip van een hoogst volkomen WEZEN. Want Liefde, Wijsheid en Almacht zijn het bewijs van een volmaakt Wezen, dat niet meer kan worden overtroffen. Liefde, Wijsheid en Almacht zijn bewijzen van goddelijkheid, ze geven de mensen een begrip van het wezenlijk ZIJN van de eeuwige GODHEID, maar nooit zijn het drie verschillende goddelijke personen die in een wezen verenigd zijn.

De verkeerde leer van de drieëenheid GOD's heeft er veel toe bijgedragen dat de mensen ongelovig werden, omdat zo'n voorstelling instinctief afwijzing tevoorschijn moet roepen en daardoor de genade van het gebed niet werd gebruikt, die de ernstig (naar waarheid) verlangende mens opheldering zou hebben kunnen geven, want het doel van het aanroepen was voor hen twijfelachtig, het was voor de mensen een vreemd idee tot drie personen te moeten roepen die hun als een GOD geloofwaardig moesten zijn. Er is grote verwarring aangericht, het was een duidelijke invloed van de satan, die steeds de waarheid tracht te ondergraven, het WEZEN van GOD te versluieren en GOD Zelf voor hen tot een vreemde te maken. Dat deze dwaalleer ook werd aangenomen, getuigt van de verduisterde geestelijke staat van diegenen die, daar ze helemaal zonder licht waren, ook geen vermogen bezaten om te oordelen en daarom goede werktuigen waren in de handen van de satan, de leer te verbreiden en daardoor het geloof op een manier in gevaar te brengen zoals een dwaalleer het zelden heeft gedaan. Want om te kunnen geloven in een GOD als hoogst volmaakt WEZEN, moet dit WEZEN Zich ook aan de mensen zo bekend maken, dat ze Zijn Volmaaktheid kunnen inzien, ook moet het verstand van een mens die de waarheid zoekt klaar kunnen komen met begrippen, daar er anders geen rekenschap van hem geëist zou kunnen worden.

GOD neemt geen genoegen met een blind geloof. HIJ vraagt nadenken en een standpunt innemen tegenover elke leer, omdat pas dan het geloof levend kan worden wanneer het tot een innerlijke overtuiging is geworden. Maar waar deze mogelijkheid van het begin af aan is uitgesloten, waar een verkeerde leer de mensen wordt voorgehouden deze onvoorwaardelijk aan te nemen, daar kan ook slechts een blind geloof worden verlangd en bereikt, dat voor GOD geen waarde heeft, dat veelmeer ongemeen schadelijk is voor de ziel, in het bijzonder dan, als het beeld van GOD wordt vertekend en daardoor de liefde voor HEM niet wordt ontstoken, die absoluut noodzakelijk is om zalig te worden.

Amen