• Back

OSOBNOST SVAKE DUŠE....

Kada je Moja stvaralačka volja postala aktivna Moja mudrost je također ostvarila sprovođenje svega toga što su Moja Ljubav i snaga bili stvorili; Ja Sam vidio proces razvoja palih duhovnih bića baš kao i djelomično padanje nazad u bezdan, vidio Sam bezbrojna mnoštva izvorno stvorenih bića kako se bore jedno sa drugim u svemiru. Vidio Sam sotonske akcije svugdje u duhovnom kraljevstvu i u zemaljsko-materijalnim tvorevinama.... Vidio sam uspon i pad, vidio Sam neprestano promjenjive oblike i Moja mudrost je prepoznala najjasnije kako će golemi rad iskupljenja biti uspješan jednog dana, što je Mojoj Ljubavi pružilo užitak i time je Moja volja bila neprestano aktivna. Predvidio Sam ispunjenje vječnost prije.... ipak također Sam vidio bezbroj izvorno stvorenih duhova koji bi bili ostali Meni protivni i treba im beskrajno dugo vrijeme prije nego Mi se predaju bez otpora. Ali ovo Meni nije stvaralo problem jer za Mene vrijeme ne postoji, samo ako Ja jednog dana postignem Moj cilj. Ipak plan iskupljenja za ove duhove koji ostaju u protivnosti Meni značajno odstupa od onog za manje ukrućena duhovna bića, jer raniji potrebuju nekoliko beskonačno dugih perioda razvoja prije njihova konačnog iskupljenja, i svaki predstavlja različiti proces iskupljenja nego prethodeći. Jer grijeh se nastavlja povećavati što je češće slobodna volja zloupotrebljena, i konačni stadij kao ljudsko biće takođe osigurava duhovno biće sa svjesnošću, budući ga Ja obdarujem sa inteligencijom vrlinom koje on može razlučitvati između ispravnog i pogrešnog. Prije nego duša ljudskog bića može biti formirana supstance pojedinačne duše su morale učinkovito putovati kroz sve tvorevine, duša će sakupiti sve sićušne čestice koje su jednom pripadale slobodnom duhovno stvorenom prvobitnom biću, i ovo prvobitno biće iznova prima, kao ljudsko biće, samo-svjesnost koju ono više nije posjedovalo tijekom pripremih stadija razvoja. Onda će duša nastaviti ostati samo-svjesno pojedinačno biće u duhovnom kraljevstvu, premda će onda ona raditi i stvarati u sjedinjenju sa jednako zrelim dušama.... Ona će sebe prepoznati s obzirom na ono što je jednom bila i neopisivo je sretna u ovoj samo-svjesnosti. Ali konačni ispit zemaljskog života može, premda on nije pretežak, također proći neispunjen [[(tj. čovjek može podbaciti na njemu)]]; u tom slučaju Moje djelo iskupljenja nije bilo moguće tijekom jednog kursa razvoja i biće će morati proći kroz drugi i daleko teži proces razvoja, ono mora još jednom uzeti prebivalište u novim materijalnim tvorevinama, duša će biti iznova razložena na nebrojene male čestice i, zavisno o njezinoj prirodi, začeta u različitim čahurama još jednom i staza višeg razvoja će iznova započeti.

Duša koja me napusti kao ljudsko biće umnaža njezin grijeh jako mnogo puta i mora prema tome također trpjeti značajno više nego tijekom pojedinačnih razvojnih stadija prethodnog perioda. Ipak čak onda će Moja beskonačna Ljubav biti iznova na djelu kako bi pomogla ovoj duši uzdići se, tako da, na kraju njezina zemaljskog napretka u zakonu prisile nanovo-sakupljena duša može sebe utjeloviti u tijelu od mesa u svrhu prolaženja konačnog ispita volje na ovoj Zemlji. Premda u kasnijem stanju zrelosti ova duša može bez ikakve dvojbe pogledati nazad na jedan sasvim drugačiji zemaljski napredak nego onaj perioda prije, unatoč tome ona ostaje isto duhovno biće ali će jedino sebe prepoznati kao takvo kada dosegne specifičan stupanj svjetla kada ona primi iznova njezino prošlo pamćenje. Svaka duša pri ulasku u duhovno kraljevstvo nakon njezine fizičke smrti uvijek ostaje ono što jeste i može se nastaviti uzdizati neprestano više i, u sjedinjenju sa jednako zrelim bićima, donijeti sreću bezbrojnim bićima na Zemlji baš kao i u duhovnim kraljevstvu; ali ona uvijek ostaje isto biće i neće nikada iznova izgubiti njezinu samo-svjesnost. Ako, međutim, ona siđe u bezdan, njezino će razmišljanje postati zbunjeno, ona više ne prepoznaje sebe i ako se spusti do najniže točke ona se opet može ukrutiti u tvrdu materiju, time započinjući još jednom proces razvoja u novim tvorevinama na Zemlji. Biće jedino sebe prepoznaje tijekom specifičnog stupnja zrelosti, i ovaj stupanj zrelosti je bio postignut čim je duši dozvoljeno utjeloviti sebe kao ljudsko biće, naračun čega je ljudsko biće u jasnom posjedovanju samo-svjesnosti koju duša više neće iznova izgubiti ukoliko ona iznova ne siđe u vrloduboku tamu, gdje više ne može sebe prepoznati kao ono što jeste i što je bila. Ja ću sakupiti iznova svako duhovno biće koje je jednom zastranilo, Ja ga želim povratiti u isto stanje kakvo je jednom proizašlo iz Mene. Ja želim privući k Mojem srcu kompletno slobodna, najviše savršena anđeoska bića koja gore sa Ljubavlju i Ja ću postići ovaj cilj čak ako su potrebne vječnosti za to, jer Moja Ljubav, mudrost i moć su bez ograničenja i Moja stvaralačka volja neće nikada dokončati sve dok posljednje duhovno biće nije iskupljeno i nije postalo Moje dijete.

AMEN

Individualidad de cada alma....

Cuando Mi voluntad de creación se activó, Mi sabiduría también vio el éxito de todo lo que Mi amor y fuerza habían creado; vi el curso del desarrollo de lo espiritual caído, también vi la recaída parcial en el abismo, vi un ejército interminable de espíritus originalmente creados luchando entre sí en el universo. Vi la actividad demoníaca en todas partes en el reino de los espíritus y en las creaciones de tipo material terrenal.... Vi los altibajos, vi las formas en constante cambio, y Mi sabiduría reconoció con toda claridad que la inmensa obra de la Salvación una vez resultará en exito, motivo esto de regocijo en Mi amor y por lo tanto Mi voluntad estuvo continuamente activa creativamente. Preví el éxito desde la eternidad.... pero también vi los innumerables espíritus creados originalmente resistiéndose a Mí que necesitan un tiempo infinitamente largo antes de entregarse a Mí sin resistencia.... Pero esto no me molestó, ya que el tiempo no cuenta para Mí para el alcance de Mi meta. Sin embargo, el plan de Salvación para lo espiritual que persiste en la resistencia a Mí difiere considerablemente del plan para lo espiritual menos endurecido, ya que aquel necesita varios períodos interminablemente largos de desarrollo hasta su redención final, y cada uno significa un proceso de Salvación diferente al anterior. Porque el pecado siempre aumenta cuanto más se abusa del libre albedrío, y la etapa final como ser humano también aporta al ser espiritual el conocimiento, porque le doy el intelecto en virtud del cual puede diferenciar entre el bien y el mal. Hasta que el alma de un ser humano pueda formarse, todas las creaciones deben haber sido recorridas, por así decirlo, por las sustancias anímicas individuales, el alma ha reunido todas sus pequeñas partículas que antes pertenecían a un ser original que creaba en libertad espiritual, y como ser humano este ser original recibe de nuevo la conciencia del yo que ya no poseía en las etapas preliminares del desarrollo. Tambien sigue siendo un ser individual autoconsciente en el reino del más allá, aun cuando entonces crea y trabaja en unión con seres espirituales igualmente maduros. También se reconoce a sí misma como lo que fue originalmente y es indescriptiblemente dichosa en esta autoconciencia.

Pero la última prueba de la vida terrenal también puede, aunque no es demasiado difícil, no ser superada, y entonces Mi acto de Salvación no fue posible en un curso de desarrollo, y el ser tiene que pasar por un segundo proceso de redención mucho más difícil, tiene que volver a residir en nuevas creaciones de tipo material, y en efecto, el alma se disolverá de nuevo en innumerables pequeñas partículas y, dependiendo de su naturaleza, serán engendradas de nuevo en diferentes formas, y el curso del desarrollo ascendente comenzará de nuevo. Un alma que se ha convertido en apóstata a Mí como ser humano ha aumentado ahora su pecado de apostasía de Mí muchas veces y ahora debe sufrir, comprensiblemente, considerablemente más que en las etapas individuales de desarrollo del período anterior. Sin embargo, aun así Mi amor ilimitado está trabajando de nuevo para ayudar a esta alma a ascender, para que al final del curso terrenal bajo la ley de la compulsión el alma, que ahora se ha encontrado de nuevo a sí misma, pueda encarnarse en el cuerpo de carne con el fin de pasar la última prueba de la voluntad en esta tierra. Aunque esta alma pueda más tarde, en su estado de madurez, mirar hacia atrás y ver una trayectoria en la tierra completamente diferente a la del período anterior, es, sin embargo, el mismo ser espiritual, pero sólo se reconoce como tal en un determinado estado de luz, donde se le da el recuerdo. Toda alma que entra en el reino del más allá después de la muerte de su cuerpo sigue siendo lo que es y siempre puede ascender más y más alto y hacer felices a innumerables seres tanto en la tierra como en el reino espiritual con y en unidad con seres espirituales iguales; pero siempre sigue siendo el mismo ser y nunca perderá su autoconciencia. Pero si se hunde en el abismo, entonces su pensamiento también se confundirá, ya no se reconocerá a sí mismo y, en un estado de máximo hundimiento, puede volver a endurecerse en sustancia sólida, iniciando así nuevamente el curso del desarrollo en nuevas creaciones de la tierra. El ser sólo se reconoce a sí mismo si posee un cierto grado de madurez, y este grado de madurez se ha alcanzado en cuanto se le permite al alma encarnarse como ser humano, por lo que el ser humano tiene una clara conciencia de sí mismo que el alma no perderá a menos que caiga en la más profunda oscuridad, donde ya no puede reconocerse como lo que es y lo que era. Recojo para Mí todo lo espiritual que una vez se perdió, quiero recuperarlo tal como se originó de Mí. Quiero atraer a Mi corazón a seres angélicos completamente libres que estén en suprema perfección y brillen de amor, y lograré este objetivo aunque pasen eternidades, pues Mi amor, sabiduría y poder es ilimitado y nunca cesará Mi voluntad de creación hasta que hasta el último ser espiritual haya sido redimido y se haya convertido en Mi hijo....

Amén