• Back

Other translations:

SVEPRISUTNOST BOGA.... SUŠTINA - SNAGA....

Bog je posvuda prisutan, Njegov Duh nije vezan za prostor i vrijeme, budući je Njegov Duh snaga, koja protječe kroz sve i otuda je prisutan posvuda i u isto vrijeme. No, ova snaga nije bez suštine (srži, bitnosti, bića), zbog čega može uvijek i posvuda biti zazvana, budući da misli i volja pobuđuju (animiraju, potiču, oživljavaju) ovu snagu, a misao i volja će uvijek biti aktivni, također sukladno pozivu kroz bića, koja kao da su zračenja njihove snage, i posljedično, isto što i Bog, jedino u najsićušnijoj mjeri.... bića, koja su preslika najsavršenijeg Bića.... Bog je posvuda, inače On ne bi bio savršen, budući savršenstvo ne poznaje granice, ono ne poznaje ništa vezano za prostor i vrijeme.... Božje savršenstvo međutim nije shvatljivo ljudima, jer čovjek poznaje jedino ograničeno, te nešto neograničeno njemu nije zamislivo. Stoga je također njemu teško učiniti vjerodostojnom Božju sveprisutnost, jer čim on pokuša zamisliti vječno Božanstvo kao Biće, već mu je nešto ograničeno pred očima, što mu je zamislivo jedino lokalno i prostorno. Posljedično čovjek nastoji objasniti vječno Božanstvo nazivom Snaga, što po Sebi doduše jest Istina, ali jako otežava osobnu povezanost čovjeka s Bogom, jer ova, prema ljudskoj pameti, može biti uspostavljena jedino sa Bićem, Koje je sposobno misliti i ima volju....

Veza s Bogom je međutim nužna, i zato Bog mora biti priznat kao Biće, što je također vrlo lako moguće, budući svako djelo stvaranja razotkriva volju koja je postala formom kroz Njegovu svemoć, i čini prepoznatljivom najdublju mudrost, stoga savršenu misao. A dok god je djelo stvaranja vidljivo ljudskom oku, također je na izvjestan način posvjedočena (dokazana) Božja svemoć, jer svako djelo stvaranja je očitovanje Božje snage, stoga Sam Bog mora biti tamo gdje se izražava Njegova snaga. Ako čovjek ozbiljno razmisli o ovome, onda mu je pomisao na Biće već mnogo prihvatljivija, jer smisao i svrha djela stvaranja ne dopuštaju pojavljivanje nikakve sumnje, da u njihovom temelju leži volja puna mudrosti, a gdje je volja, tu je također i mogućnost sebe učiniti naklonjenim ovoj volji. Stoga može biti uspostavljena veza putem molećivih misli, jer je čovjek u sebi stekao uvjerenje da će misaono prizivanje biti saslušano, i to bilo gdje i u svako vrijeme, te da može biti odgovoreno od strane Bića, Koje je savršeno i otuda također puno Ljubavi i moći....

Božje Biće se nikako ne treba uosobljavati, jer bi to bilo ograničavanje u skladu sa ljudskim razmišljanjem, kojemu također sveprisutnost može biti teško uvjerljiva, jer Božje Biće ne može biti stavljeno u ljudski zamislivu formu. Ali, u Isusu Kristu se očitovala praiskonska Božja snaga, Božje zračenje, odnosno, ona je u potpunosti ispunila jednu tjelesnu formu, i da tako kažem, ona je postala animator (oživljavač) ove vanjske forme, i posljedično vidljiva onima koji žele napraviti predodžbu o Bogu.... Jer Bog čini da sve Njegove misli postanu forma kroz Njegovu volju, tako također i misao da Sebe Samoga predoči ljudima, bez da ovi budu konzumirani puninom Njegove snage i svjetla. Ali, jedan vidljivi oblik, u skladu sa zakonima prirode, vezan je za prostor i vrijeme, on je jedino onda neprostoran i bezvremenski, kada se potpuno produhovio, no on ostaje zamisliv vama ljudima. A u duhovnom kraljevstvu oko može opaziti ovu formu, i stoga gledati Boga licem u lice. Božji Duh je međutim posvuda, i uistinu je neprestano aktivan, odnosno, On čini da Njegove misli postaju oblikom kroz Njegovu volju. On, prema tome, mora biti Biće, jer su Njegova volja i Njegova mudrost prepoznatljivi u svemu što je stvorila Njegova snaga. A budući da vječno Božanstvo želi da bude uspostavljen odnos sa Njim, čovjek također mora moći vjerovati da je Bog Biće, jer ako on Njega zamišlja jedino kao snagu, on neće nikada nastojati uspostaviti ovu vezu, no onda on živi svoj zemaljski život bezuspješno, jer duhovni napredak mora imati za preduvjet molitvu Bogu za milost, a ova se međutim uzdiže uvis prema Biću Koje je sveprisutno, ali nikada prema snazi, kojoj se negiraju (poriču) volja i sposobnost razmišljanja, stoga obilježja jednog Bića.

AMEN

Translator

Onipresença de Deus.... Beingness - Power....

Deus está presente em toda parte, Seu espírito não é obrigado a lugar e tempo porque Seu espírito é força que flui através de tudo e, portanto, está presente em toda parte e ao mesmo tempo. Mas essa força não é algo sem ser, e por isso pode ser sempre invocada em toda parte, porque o pensamento e a vontade animam essa força e o pensamento e a vontade estão sempre ativos, correspondendo ao chamado através de seres que são, por assim dizer, emanações de força dele e, portanto, o mesmo que Deus, apenas no menor grau. Seres que são uma imagem da entidade mais perfeita.... Deus está em toda parte, senão Ele não seria perfeito, pois a perfeição não conhece limites, não sabe nada obrigado a lugar e tempo.... No entanto, a perfeição de Deus não pode ser compreendida pelos seres humanos, porque o homem só sabe o que é limitado e algo ilimitado é inconcebível para ele. É por isso que é difícil tornar-lhe credível a onipresença de Deus, porque assim que ele tenta imaginar a eterna divindade como uma entidade, algo limitado já está diante dos seus olhos, o que só lhe é imaginável em termos de localização e espaço. Consequentemente, o ser humano tenta explicar a Deidade eterna com a força da expressão, que é de facto verdade em si mesma, mas prejudica fortemente o vínculo pessoal do ser humano com Deus, pois segundo a compreensão humana isto só pode ser estabelecido com um ser capaz de pensar e que tenha uma vontade....

Mas a conexão com Deus é indispensável e por isso Deus deve ser reconhecido como um Ser, o que também é extremamente fácil porque cada obra da criação revela uma vontade que se tornou forma através de Sua onipotência e revela profunda sabedoria, portanto, pensamento perfeito. E enquanto uma obra de criação for visível ao olho humano, a onipotência de Deus também é provada em certa medida, porque toda obra de criação é uma expressão da força de Deus, portanto deve ser o próprio Deus onde a Sua força é expressa. Se o ser humano pensa seriamente nisso, o pensamento de uma entidade é muito mais aceitável para ele, porque o significado e o propósito das obras de criação não deixam dúvidas de que uma vontade sábia está subjacente a elas, e onde há uma vontade há também a possibilidade de inclinar essa vontade. Consequentemente, a ligação pode ser estabelecida através de pensamentos apelativos, porque o ser humano ganhou a convicção dentro de si de que o apelo mental será ouvido em toda a parte e a todo o momento, e que pode ser concedido por parte do Ser Que é perfeito e, portanto, também cheio de amor e poder....

O ser de Deus não é de modo algum personificado, pois isso seria uma limitação segundo o pensamento humano, o que também tornaria a onipresença difícil de acreditar, pois a disposição de Deus não pode ser levada a uma forma humanamente imaginável. Mas em Jesus Cristo o poder elementar de Deus, o brilho de Deus, manifestou-se, ou seja, cumpriu plena e completamente uma forma física, tornou-se, por assim dizer, o animador desta forma externa e é, portanto, visível para aqueles que querem formar uma ideia de Deus..... Pois Deus permite que todos os Seus pensamentos se formem através da Sua vontade, incluindo o pensamento de se tornar visível às pessoas sem que elas sejam consumidas pela Sua abundância de força e luz. Uma forma visível, no entanto, é obrigada a colocar e a tempo de acordo com a lei natural, só então é espaçosa e intemporal quando se espiritualizou completamente, mas permanece imaginável para as pessoas. E no reino espiritual o olho pode então contemplar esta forma e assim ver Deus face a face. O espírito de Deus, porém, está ativo em todos os lugares e constantemente, ou seja, Ele deixa que Seus pensamentos se formem através de Sua vontade. Ele deve, portanto, ser uma entidade porque Sua vontade e sabedoria são reconhecíveis em tudo o que Sua força criou. E como a Deidade eterna quer estabelecer a conexão com Ele mesmo, o ser humano também deve ser capaz de acreditar que Deus é uma entidade, pois se Ele O imagina como mera força nunca tentará estabelecer essa conexão, mas então viverá sua vida terrena sem sucesso, pois o progresso espiritual deve exigir a oração a Deus pela graça, e isso certamente ascenderá a uma entidade onipresente, mas nunca a uma força à qual é negada a vontade e a capacidade de pensar, portanto as características de uma entidade...._>Amém

Translator