Compare proclamation with translation
SVEPRISUTNOST BOGA.... SUŠTINA - SNAGA....
Bog je posvuda prisutan, Njegov Duh nije vezan za prostor i vrijeme, budući je Njegov Duh snaga, koja protječe kroz sve i otuda je prisutan posvuda i u isto vrijeme. No, ova snaga nije bez suštine (srži, bitnosti, bića), zbog čega može uvijek i posvuda biti zazvana, budući da misli i volja pobuđuju (animiraju, potiču, oživljavaju) ovu snagu, a misao i volja će uvijek biti aktivni, također sukladno pozivu kroz bića, koja kao da su zračenja njihove snage, i posljedično, isto što i Bog, jedino u najsićušnijoj mjeri.... bića, koja su preslika najsavršenijeg Bića.... Bog je posvuda, inače On ne bi bio savršen, budući savršenstvo ne poznaje granice, ono ne poznaje ništa vezano za prostor i vrijeme.... Božje savršenstvo međutim nije shvatljivo ljudima, jer čovjek poznaje jedino ograničeno, te nešto neograničeno njemu nije zamislivo. Stoga je također njemu teško učiniti vjerodostojnom Božju sveprisutnost, jer čim on pokuša zamisliti vječno Božanstvo kao Biće, već mu je nešto ograničeno pred očima, što mu je zamislivo jedino lokalno i prostorno. Posljedično čovjek nastoji objasniti vječno Božanstvo nazivom Snaga, što po Sebi doduše jest Istina, ali jako otežava osobnu povezanost čovjeka s Bogom, jer ova, prema ljudskoj pameti, može biti uspostavljena jedino sa Bićem, Koje je sposobno misliti i ima volju....
Veza s Bogom je međutim nužna, i zato Bog mora biti priznat kao Biće, što je također vrlo lako moguće, budući svako djelo stvaranja razotkriva volju koja je postala formom kroz Njegovu svemoć, i čini prepoznatljivom najdublju mudrost, stoga savršenu misao. A dok god je djelo stvaranja vidljivo ljudskom oku, također je na izvjestan način posvjedočena (dokazana) Božja svemoć, jer svako djelo stvaranja je očitovanje Božje snage, stoga Sam Bog mora biti tamo gdje se izražava Njegova snaga. Ako čovjek ozbiljno razmisli o ovome, onda mu je pomisao na Biće već mnogo prihvatljivija, jer smisao i svrha djela stvaranja ne dopuštaju pojavljivanje nikakve sumnje, da u njihovom temelju leži volja puna mudrosti, a gdje je volja, tu je također i mogućnost sebe učiniti naklonjenim ovoj volji. Stoga može biti uspostavljena veza putem molećivih misli, jer je čovjek u sebi stekao uvjerenje da će misaono prizivanje biti saslušano, i to bilo gdje i u svako vrijeme, te da može biti odgovoreno od strane Bića, Koje je savršeno i otuda također puno Ljubavi i moći....
Božje Biće se nikako ne treba uosobljavati, jer bi to bilo ograničavanje u skladu sa ljudskim razmišljanjem, kojemu također sveprisutnost može biti teško uvjerljiva, jer Božje Biće ne može biti stavljeno u ljudski zamislivu formu. Ali, u Isusu Kristu se očitovala praiskonska Božja snaga, Božje zračenje, odnosno, ona je u potpunosti ispunila jednu tjelesnu formu, i da tako kažem, ona je postala animator (oživljavač) ove vanjske forme, i posljedično vidljiva onima koji žele napraviti predodžbu o Bogu.... Jer Bog čini da sve Njegove misli postanu forma kroz Njegovu volju, tako također i misao da Sebe Samoga predoči ljudima, bez da ovi budu konzumirani puninom Njegove snage i svjetla. Ali, jedan vidljivi oblik, u skladu sa zakonima prirode, vezan je za prostor i vrijeme, on je jedino onda neprostoran i bezvremenski, kada se potpuno produhovio, no on ostaje zamisliv vama ljudima. A u duhovnom kraljevstvu oko može opaziti ovu formu, i stoga gledati Boga licem u lice. Božji Duh je međutim posvuda, i uistinu je neprestano aktivan, odnosno, On čini da Njegove misli postaju oblikom kroz Njegovu volju. On, prema tome, mora biti Biće, jer su Njegova volja i Njegova mudrost prepoznatljivi u svemu što je stvorila Njegova snaga. A budući da vječno Božanstvo želi da bude uspostavljen odnos sa Njim, čovjek također mora moći vjerovati da je Bog Biće, jer ako on Njega zamišlja jedino kao snagu, on neće nikada nastojati uspostaviti ovu vezu, no onda on živi svoj zemaljski život bezuspješno, jer duhovni napredak mora imati za preduvjet molitvu Bogu za milost, a ova se međutim uzdiže uvis prema Biću Koje je sveprisutno, ali nikada prema snazi, kojoj se negiraju (poriču) volja i sposobnost razmišljanja, stoga obilježja jednog Bića.
AMEN
Translator
Omnipresencia de Dios... Entidad... Fuerza...
Dios está presente en todas partes, Su Espíritu no está ligado a espacio y tiempo, porque Su Espíritu es fuerza, que fluye a través de todo y, por lo tanto, está presente en todas partes al mismo tiempo. Pero esta fuerza no carece de esencia, por lo que siempre y en todas partes puede ser invocada, porque el pensamiento y la voluntad vivifican esta fuerza y el pensamiento y la voluntad siempre se volverán activos, correspondiendo también a la llamada de los seres, que igualmente son una irradiación de fuerza de ella y, por consiguiente, iguales a Dios, solo en la menor medida... Esencias que son imagen de la entidad más perfecta... dios está en todas partes, de lo contrario no sería perfecto, porque la perfección no conoce límites, no conoce nada atado al espacio y al tiempo...
Pero la perfección de Dios no puede ser capada por los seres humanos, porque los seres humanos solo conocen lo limitado y algo ilimitado no les es imaginable. Por eso también cuesta hacerles creíble la omnipresencia de Dios, porque en cuanto tratan de imaginarse la Deidad eterna como Entidad, ya tienen ante sus ojos algo limitado, que sólo les es imaginable local o espacialmente. En consecuencia, el hombre busca explicar la Deidad eterna con el término “fuerza”, que en sí corresponde a la verdad, pero que afecta severamente el vínculo personal del hombre con Dios, porque según el entendimiento humano éste sólo puede establecerse con un ser capaz de pensar y tiene voluntad...
Pero la conexión con Dios es indispensable, y por eso Dios tiene que ser reconocido como un ser, lo que también es fácilmente posible, porque cualquier obra de creación revela Su omnipotencia, Su voluntad convertida en forma y la sabiduría más profunda, es decir, permite reconocer un pensamiento perfecto. Y mientras una obra de creación es visible al ojo humano, también se demuestra en cierta medida la omnipotencia de Dios, porque cada obra de creación es una expresión de fuerza de Dios, por lo tanto, Dios Mismo debe estar donde se exprese Su fuerza.
Si el ser humano lo piensa seriamente, el pensamiento de una Entidad es mucho más aceptable para él, porque el sentido y el fin de las obras de creación de dejan duda de que se basan en una voluntad llena de sabiduría, y donde hay voluntad también existe la posibilidad de inclinar esta voluntad. En consecuencia la conexión puede establecerse a través de los pensamientos que piden, porque el ser humano ha ganado la convicción dentro de sí mismo de que la petición mental será escuchada, y eso en todas partes y en todo momento, y que puede ser cumplida por la Entidad Que es perfecta y por lo tanto, también está lleno de amor y poder...
El ser divino de ninguna manera debe ser personificado, porque esto sería una limitación según el pensamiento humano, lo que también haría difícil de creer en la omnipresencia, porque la esencia de Dios no puede ser llevada a una forma humanamente imaginable. Pero en Jesucristo se ha manifestado el poder primordial de Dios, la irradiación de Dios, es decir, ella ha llenado una forma corporal completamente, por así decirlo. se ha Convertido en el vivificador de esta forma exterior y, por tanto, es visible para aquellos que quieren formarse una idea de Dios... Porque Dios permite que todos Sus pensamientos se convierten en forma a través de Su voluntad, incluido el pensamiento de manifestarse a Sí Mismo visiblemente a los seres humanos sin que ellos sean consumidos por Su abundancia de fuerza y luz.
Sin embargo, una forma visible está ligada al lugar y al tiempo según la ley de la naturaleza; solo entonces es sin espacio y sin tiempo cuando se ha vuelto completamente espiritual, pero sigue siendo imaginable para el hombre. Y en el reino espiritual el ojo puede entonces ver esta forma y por lo tanto ver a Dios cara a cara. Pero el Espíritu de Dios está activo en todas partes, constantemente, es decir, deja que Sus pensamientos se convierten en forma a través de Su voluntad. Por lo tanto, debe ser una Entidad, porque Su voluntad y Su sabiduría son reconocibles en todo lo que Su poder ha creado.
Y como la Deidad eterna quiere haber establecido la conexión Consigo Mismo, el hombre también puede creer que Dios es una Entidad, porque si solo imagina ésta solo como una fuerza, nunca intentará establecer esta conexión, pero luego vive su vida en la tierra sin éxito, porque el progreso espiritual debe tener la oración a Dios por la gracia como requisito previo, y esto ciertamente subirá a un Ser, Que es omnipresente, pero nunca a una fuerza, a la que se niegue la voluntad y la capacidad de pensar, es decir, las características de una Entidad..._>amén
Translator