• Back

DUHOVNA PRISILA.... LJUDSKE ZAPOVIJEDI.... BORBA SA KRISTOVIM UČENJEM LJUBAVI

Svu/svaku duhovnu prisilu treba osuditi pošto akcija/aktivnost ljudskog bića koja rezultira iz nje ne može biti cijenjena/vrednovana od strane Boga. Jedino potpuna sloboda volje određuje/odlučuje vrijednost ljudskih akcija/aktivnosti. Prema tome oni trebaju biti obaviješteni o Kristovom učenju, ali ih se ne smije oba(vezom)-vezati (= prisiliti) da vode određeni način života kao rezultat pravila i propisa/naređenja, kojeg će se oni onda poslušno i habitualno pridržavati. Ljudi zasigurno trebaju biti odgojeni/poučeni ispravnom razmišljanju i ponašanju, ali njima uvijek jedino treba biti ukazana pravednost ili nepravednost njihovih akcija. Treba im savjetovati da prakticiraju ljubav ali oni nikad ne bi trebali biti natjerani/potsticani/podbadani na (te) akcije uz pomoć pravila koja nisu u skladu (ili ‘združena’) sa njihovom unutarnjom voljom. Jedino se zapovijed ljubavi treba vršiti i prema tome također podučavati.... jer svatko tko ispuni/izvrši zapovijed ljubavi oblikuje svoje srce tako da će ono samo od sebe htjeti vršiti one stvari koje korespondiraju sa Božjom voljom. Međutim, zapovijedi koje obavezuju/prisiljavaju čovjeka da se u svom životu ponaša (ili ‘da uredi svoj život’) na određeni način, čak ako i neuspjeh u njihovom izvršavanju ne demonstrira bezosjećajnost prema drugim ljudima, nisu dane od strane Boga, tj. one su izvan Kristovog učenja, pošto ovo učenje jedino propovijeda ljubav koja, međutim, nema za cilj ostvariti ispunjenje Božanskih zapovijedi uz pomoć izvanjske sile.

Ljudsko biće mora biti u mogućnosti sebe oblikovati u najvećoj slobodi volje ako će ova transformacija razmišljanja vrijediti za vječnost. Međutim, sloboda volje je ograničena čim se zahtjeva poslušna/podložna/pokorna transformacija. Svako dobro djelo koje ne proizlazi iz srca, tj. koje nije ostvareno uz pomoć unutarnjeg poriva/podstreka da se vrši djelo ljubavi, će jedino biti cijenjeno/vrednovano kao ono što je u stvarnosti.... jedna implementacija/sprovođenje obaveze bez topline srca. I postoji velika opasnost da će ljudsko biće premalo pažnje obraćati na sebe, na svoje misli i akcije, pošto on vjeruje da je učino sve što je trebao učiniti na Zemlji, i ovo vjerovanje ima svoje temelje u zapovijedima koje su ljudi dodali Kristovom učenju. Jedino Božansko učenje ljubavi treba biti shvaćeno kao Kristovo učenje, ali nikad od ljudi određene zapovijedi koje za svoj cilj imaju ostvariti nešto drugo osim upravo/samo istinskih akcija ljubavi....

Gdje se podučava ljubav, ljubav također treba biti i prakticirana, a akcije ljubavi trebaju biti shvaćene kao sve ono što je od dobrobiti za druge ljude. Tako se od ljudskog bića jedino očekuje da čini dobro svojem bližnjemu, i prema tome Božansko učenje ljubavi će od ljudi jedino očekivati ispunjenje onih zahtjeva koji štite njihove bližje od povrede ili koji im donose dobrobit. Kada ljudsko biće uzme u obzir dobrobit svojeg bližnjega on živi unutar ljubavi, pošto ga ona potstiče da pomogne drugim ljudima. Ovo je istinska aktivnost ljubavi koju od ljudi zahtjeva Bog i koju je Isus Krist neprestano prakticirao na Zemlji. Međutim, ako se od ljudi zahtjeva da čine nešto, čak ako i neuspjeh/pogreška u udovoljavanju na nikoji način ne šteti ili povređuje druge ljude, onda je to zbog zakona koje su odredili ljudi koji ne trebaju piti pobrkani sa Kristovim učenjem.

Ipak, postoji velika opasnost da će zapovijed ljubavi biti ignorirana i da će se prednost davati ovim od strane ljudi dodanim zapovijedima i da smisao/vrijednost Kristovog učenja ljubavi neće biti prepoznat(a), o čemu svjedoči činjenica da čovječanstvo, neupućeno u njegovu istinsku vrijednost, želi u potpunosti zamijeniti Kristovo učenje ljubavi.... Pošto ono više pažnje pridaje zapovijedima koje više ili manje porobljavaju ljudsko biće zato što one za njega predstavljaju duhovnu prisilu. Ovo smeta svijetu (ili 'ovime je svijet uvrijeđen/pogođen') i sada se namjerava boriti protiv i zamijeniti sve, uključujući čisto Kristovo učenje, koje jedino propovijeda ljubav. Sve što je od strane ljudi bilo dodano Božanskom učenju ljubavi je bilo učinjeno jedino da bi se u čisto Kristovo učenje ubacila greška/zabluda, pošto je to odstupanje od onog što je Isus Krist ostavio ljudima kao Njegovo Djelo. Međutim, jedino što je od Božje volje će ostati.... ali ljudsko djelo će proći.

AMEN

Compulsão Espiritual.... Mandamentos Humanos.... Lutando contra os ensinamentos de Cristo....

Toda coerção espiritual é para ser condenada, pois o que uma pessoa faz a partir de tais não pode ser valorizado diante de Deus. Somente a completa liberdade de vontade determina o valor das ações das pessoas e, portanto, somente o ensinamento de Cristo deve ser proclamado a elas, não um determinado modo de vida tornado obrigatório através de mandamentos e regulamentos, os quais elas então obedecem de forma devida e habitual. As pessoas devem certamente ser educadas para pensar e agir corretamente, mas somente o certo ou errado de suas ações pode ser apresentado a elas; elas devem ser admoestadas a praticar o amor, mas nunca devem ser incitadas por mandamentos a agir de uma forma que não corresponda à sua vontade interior. Somente o mandamento do amor deve ser observado e, portanto, também ensinado.... para quem cumpre o mandamento do amor forma o seu coração de tal forma que, então, ele quererá fazer tudo de sua própria vontade que corresponda à vontade de Deus. Os mandamentos, porém, que levam o ser humano a levar um certo modo de vida, mas cujo não cumprimento não significa indelicadeza para com o próximo não são dados por Deus, ou seja, estão fora do ensinamento de Cristo, pois este é apenas um ensinamento que prega o amor, mas que não procura alcançar o cumprimento dos mandamentos divinos do amor através da coerção externa. O ser humano deve ser capaz de se moldar em plena liberdade de vontade para que esta transformação do pensamento seja de valor para a eternidade. No entanto, a liberdade de vontade é restringida assim que essa transformação é exigida de forma apropriada. Toda boa ação que não nasce no coração, ou seja, que não tenha sido realizada pelo impulso interior de amar, só é valorizada como o que realmente é.... como um cumprimento do dever sem calor de coração. E há um grande perigo de que o ser humano dê muito pouca importância aos seus pensamentos e ações, porque acredita ter feito o que é suposto fazer na Terra, e esta crença é fundada nos mandamentos que foram acrescentados ao ensinamento de Cristo pelos seres humanos. O ensinamento divino do amor deve ser entendido apenas pelo ensinamento de Cristo, mas nunca por mandamentos humanamente emitidos que visam algo que não seja apenas a verdadeira atividade do amor....

Onde o amor é ensinado, o amor também deve ser praticado, e pela atividade amorosa tudo deve ser compreendido que serve ao próximo para o melhor. Assim, o ser humano só é obrigado a fazer o bem ao seu semelhante, e, portanto, o ensinamento divino do amor só fará tais exigências às pessoas que protegem o seu semelhante do mal ou lhe trazem uma vantagem. Se o ser humano está preocupado com o bem-estar do seu semelhante, ele está apaixonado, pois isso o impele a estar ao serviço do seu semelhante, e essa é a verdadeira atividade de amor que Deus exige das pessoas e que Jesus Cristo praticou constantemente na Terra. No entanto, se algo é exigido das pessoas cujo não cumprimento não prejudique ou prejudique de forma alguma o semelhante, então estas são regulamentações emitidas por pessoas que não devem ser confundidas com o ensinamento de amor de Cristo. Mas há um grande perigo de que os mandamentos do amor sejam ignorados por causa desses mandamentos humanamente acrescentados e que o ensino do amor de Cristo não seja reconhecido no seu significado, que resulta do fato de que a humanidade quer suprimir completamente o ensino do amor de Cristo na sua ignorância do seu verdadeiro valor. Pois concentra mais a sua atenção nos mandamentos que, até certo ponto, tornam o ser humano desobrigado, pois significam para ele um constrangimento espiritual. O mundo se ofende com isso e agora procura lutar e suprimir tudo, até mesmo o puro ensinamento de Cristo que só prega o amor. Tudo o que as pessoas acrescentam ao ensinamento divino do amor tem apenas a intenção de impor com erro o puro ensinamento de Cristo, pois se desvia do que Jesus Cristo deixou às pessoas como Sua obra. Mas só o que é de Deus permanecerá.... mas o trabalho do homem falecerá...._>Amém