Compare proclamation with translation
ČAS SMRTI
Odvajanje duše od tijela je za tijelo obično bolno iskustvo, pošto je za bezbolno odvajanje potreban određen stupanj zrelosti, kojeg ljudi jako rijetko dosežu. Čas smrti će i dalje nezrelom čovjeku uvijek dati svjesnu pobudu da teži za takvom zrelosti duše prije kraja, jer nakon što je napustio ljudski pokrivač on to ne može postići svojom vlastitom snagom. Ovisno o stanju njegove duše, čas smrti će biti više ili manje mučan.
Sve dok je čovjek na ovoj Zemlji on ima mogućnost sebe pročistiti, i u onostranom će duša zahvaliti svom Stvoritelju što joj je pred smrt bila pružena ta mogućnost, tako da ne mora toliko patiti u onostranom. Pošto je Bog pravedan, duša se mora susresti sa svojom sudbinom u onostranom, i potrebom za većom patnjom da bi postignula zrelost. Bez toga, nije moguće ući u svjetlosne sfere. Patnja i mučenje moraju u duši proizvesti viši stupanj zrelosti. Prema tome, na dužu borbu prije smrti uvijek treba gledati kao na duhovni uspon duše.
Istina, čovjek vidi jedino patnju i smrt, koji su doprinjeli njegovom strahu od smrti i čas im izgleda nepodnošljivo. Ipak, sve je to određeno Njegovom velikom ljubavlju prema čovječanstvu, tako da bi se za njih omogućilo sjajnije svjetlo u onostranom. Ova velika ljubav je temelj svega.
Patnja i mučenje su od strane Boga poslati na Zemlju jedino da bi čovječanstvo moglo prevladati žudnju za fizičkim stvarima, i razmišljati više o duši i pokušati ju oblikovati do savršenstva. Svaka patnja, koja to ima za rezultat je blagoslovljena od strane Boga. Vaše vrijeme na Zemlji će uskoro biti završeno i sa ispravnom voljom, ovo se može postići izbjegavanjem svjetovnih užitaka. Duša je onda formirana prema Božjoj volji i, da bi ušla u carstvo Svjetla, nema potrebe za izvanrednim patnjama na kraju njezinog zemaljskog života.
Patnja uvijek vodi do više zrelosti. To je blagoslov za ljude pošto bi inače morali prevladati svoje slabosti i pogreške u onostranom, što je izuzetno bolno. Patnja se ne može izbjeći čak i ako čas smrti prolazi naizgled mirno i bez-bolno. Bog zna o stanju duše svake osobe. On također zna za volju duše da se bori protiv svega što je nečisto. Stoga On susreće ljude da bi im dao mogućnost ostvarivanja njihova cilja, dajući im u času smrti još posljednju priliku da se pročiste i da u Vječnost uđu čisti.
AMEN
Translator
La hora de la muerte física
La separación del alma del cuerpo es un proceso que para este, en general, esta experimento como doloroso porque para una separación no dolorosa hace falta cierta madurez - una madurez que los seres humanos raras veces alcanzan. La hora de la muerte siempre producirá en el hombre la sensación que, después de haber dejado su cuerpo material atrás, dejará de aspirar por lo que fuera y que ya no podrá hacer nada por fuerza propia; y que conforme al estado de su alma la hora de la muerte le resultará más o menos pesada.
Mientras el hombre se encuentre todavía en la Tierra, también tiene la posibilidad de depurarse; y una vez que el alma esté en el Más Allá, se lo agradece a su Creador que antes de que ella había dejado su cuerpo atrás, le haya dado esta posibilidad de depurarse, para que en el Más Allá ya no tenga que sufrir tanto.
Porque como Dios es muy justo, en el Más Allá el alma tiene que cargarse con su fardo, sólo que allí para lograr el grado de madurez necesario precisa de tormentos mucho mayores que en la Tierra. Pues sin haber alcanzado este grado de madurez no hay manera de entrar en las esferas de Luz, de modo que son los sufrimientos y tormentos que producen al alma este grado de madurez elevado. Por eso, una gran agonía antes de la muerte siempre hay que considerarla como un ascenso a las Alturas.
Los hombres, evidentemente, no ven más que ese estado de sufrimientos; lo que tiene como consecuencia que temen la muerte únicamente porque su hora les parece algo insoportable - pero sin embargo es el Amor sumamente sublime que la prepara para el hombre, para que tenga una Luz tanto más clara en el Más Allá.
Este Amor sirve de base para todo... Si el Señor manda los sufrimientos y los dolores sobre la Tierra, es únicamente para rematar las avideces corporales del hombre, para que sólo se preocupe de su alma... para que procure llevarla a la perfección. Y cada sufrimiento que produce este resultado está bendecido de Dios...
La etapa en la Tierra pasa rápidamente, y con buena voluntad puede ser recorrida renunciando a todo lo mundano. Entonces el alma se forma conforme a la Voluntad de Dios, y al final de su paso por el valle de la Tierra ya no precisa de sufrimientos extraordinarios para poder entrar en el reino de la Luz.
Aún así, el sufrimiento siempre contribuye para una madurez mayor, por lo que resulta en una Gracia para el hombre que de otra manera tendría que deshacerse de sus defectos y flaquezas en el Más Allá, lo que también le resultaría muy penoso. De modo que el sufrimiento de ninguna manera le será evitado aunque la hora de la muerte pase aparentemente tranquila y sin dolores.
Dios está al tanto del estado anímico del hombre y de su disposición para luchar contra todo lo impuro. Por eso viene al encuentro del hombre, dándole la oportunidad para realizar sus propósitos; pues le facilita que la hora de la muerte se sea su última posibilidad para depurarse, y que pueda entrar en la Eternidad ya purificado.
Amén.
Translator