• Back

NAJUNUTARNIJI OSJEĆAJ KAO VODEĆI PRINCIP ZA NAČIN ŽIVOTA....

Najunutarniji osjećaj ljudskog bića je vodeći princip za njegov način života. Netom čovjek pita pitanja on niti išta negira niti išta potvrđuje, i onda će mu njegov unutarnji glas govoriti na kojeg on jedino treba obratiti pažnju kako bi bio na pravom putu. Biti sposoban potvrditi je često vrlo teško sve dok vjera nedostaje, pa ipak jedino volja donosi odluku. Ako je dobra, onda će ljudsko biće bez oklijevanja prihvatiti ono što mu je rečeno od strane njegovog najunutarnijeg osjećaja, jer svojim zapitkivanjem on otvara svoje srce za utjecaj prijatelja u onostranom. Ali čovjek čija je volja i dalje kontrolirana od strane neprijatelja drži svoje srce zatvorenim za te sugestije. Na taj način im se on protivi i odbija ih, to jest, on negira/poriče. Pažnju će na glas svoga srca obraćati uvijek jedino osoba koja je voljna učiniti što je dobro/pravilno, jer on pita pitanja i čeka na odgovor. Nevoljna [[= koja se opire, ne-sklona]] osoba živi bez zapitkivanja pitanja koja se odnose na duhovno znanje, budući on negira sve što je duhovne prirode, tj. život nakon/iza zemaljskog života. A netko tko ne pita pitanja ne može primiti odgovor. Čovjekovo se razmišljanje uglavnom okreće oko zemaljskih stvari, i on smatra kako je vrijeme potrošeno na duhovnu istragu gubitak vremena. U tom je slučaju, međutim, on i dalje toliko materijalistično naklonjen da mu nedostaje osjeća[[n]]j[[e]] za nježan glas unutar njega samoga. Prema tome on ni neće obraćati pažnju na svoj najunutarniji osjećaj. Tako će se njegov unutarnji glas pretežno oglasiti gdje ljubav prema svijetu, osjećaj za zemaljske stvari, za materiju, započinje slabiti.... Jedino onda će osoba sebe okupirati sa dubljim mislima sa rezultatom da će on sebi često postavljati pitanja.... tako da će on onda, na određeni način, također sebi dati odgovor koji je, međutim, njemu u stvari bio mentalno prenešen/saopćen od strane duhovnih prijatelja.... Jer čim je njegova volja dobra i ne odbacuje Boga on će mentalno primiti istinu i može sa povjerenjem vjerovati svojem unutarnjem glasu.... otud njegov najunutarniji osjećaj.... i posljedično činiti što je nagnan učiniti. Jedino volja mora težiti prema onome što je dobro.... on mora željeti činiti što je ispravno onda će mu također nepromjenjivo/stalno biti ukazano kojim putem treba krenuti.

AMEN

Het diepste gevoel is het richtsnoer voor de levenswandel

Het diepste gevoel in de mens is het richtsnoer voor zijn levenswandel. Zolang de mens vragen heeft, is hij noch afwijzend, noch aanvaardend. En dan uit de stem zich in hem, waarop hij alleen maar acht hoeft te slaan om op de juiste weg te zijn. Zolang het geloof ontbreekt, is het vaak heel moeilijk te kunnen aanvaarden. Doch pas de wil zorgt voor de beslissing. Is deze goed, dan neemt de mens zonder bezwaar aan wat het innerlijke gevoel hem zegt. Want door zijn vraag heeft hij het hart geopend voor de invloed van de vrienden in het hiernamaals. Maar de mens van wie de wil zich nog in de macht van de tegenstander bevindt, sluit zijn hart voor die influisteringen. Hij biedt er dus weerstand aan en verwerpt ze, dat wil zeggen: hij ontkent. Alleen de mens die bereidwillig is het juiste te doen, zal steeds acht slaan op de stem van zijn hart. Want deze stelt vragen en wacht op de beantwoording hiervan.

De onwillige mens leeft zonder zulke vragen te stellen die geestelijk weten betreffen, omdat hij al het geestelijke - dat wil zeggen een leven buiten het aardse - afwijst. En aan iemand die niet vraagt, kan geen antwoord worden gegeven. Het denken van de mens houdt zich meestal bezig met aardse zaken. En de tijd voor geestelijke onderzoekingen beschouwt hij als een verloren tijd. Maar dan is hij nog zo materialistisch ingesteld, dat hij geen gevoel heeft voor de fijne stem in zich. En daarom let hij ook niet op de innerlijke opwellingen. Dus zal de innerlijke stem voornamelijk daar klinken, waar de liefde voor de wereld, het gevoel voor al het aardse, voor de materie, begint af te nemen.

Want dan pas houdt de mens zich bezig met diepere gedachten. En deze leiden ertoe, dat hij zich vaak dingen afvraagt. Dat hij nu als het ware zichzelf ook het antwoord geeft, dat echter de geestelijke vrienden eigenlijk door middel van gedachten aan hem hebben overgebracht. Want zodra zijn wil goed is en zich niet afwijzend tegenover God gedraagt, zal hem ook de waarheid door middel van gedachten toekomen. En hij kan met een gerust hart de stem van het hart, dus zijn diepste gevoel, geloof schenken en nu datgene doen, waartoe het hem aanzet. Alleen de wil moet het goede nastreven. Hij moet willen, dat hij het juiste doet. Dan zal hem ook onomstotelijk de weg worden getoond die hij moet gaan.

Amen