• Back

„MJEROM KOJOM MJERITE MJERIT ĆE VAM SE....“

Puna mjera će biti dana onome koji ne mjeri zabrinuto kada je potrebno olakšati nevolju bližnjega. Jer ako ga potiče ljubav srca, tako da on to čini bez ikakvog osobnog interesa, on također ima pravo primiti Božansku Ljubav, a ona uistinu nije ograničena.... Bog uvijek želi dati, čovjek jedino treba učiniti sebe dostojnim Božanskog dara i učiniti isto, odnosno također biti voljan dati bližnjima.

Ali onaj tko brine da on sam može biti uskraćen, pa samo oskudno odmjerava bližnjemu, ne polaže pravo na dar od Boga, i bit će osiguran jednako oskudno, jer to je Božanska Pravda. Čovjeku je često dana prilika da se pokrene u Ljubavi, tako da sebe može učiniti dostojnim Božanskog udjela, budući bez toga čovjek ostaje jadno stvorenje, iako se izvanjski diči u oholosti, jer ako nema Božansku Ljubav, hodat će Zemljom nemiran i nezadovoljan, zato što mu nedostaje najdragocjenija stvar, kada mu nedostaje Ljubav.

A on ni sa okolnim svijetom neće doći u kontakt, jer samo Ljubav povezuje sve. Tko ne daje dragovoljno, mora očekivati da će jednom izgubiti sve što posjeduje, jer će mu biti oduzeto od Više Sile, što je samo sredstvo da ga se poduči Ljubavi, zato što on može primiti samo ako preda ono što mu je drago i vrijedno.

Tko svoju imovinu dijeli sa svojim bližnjim, tko je uvijek spreman dati, jasno će osjetiti Božju Milost, jer Bog ispunjava Svoje Obećanje, i sve što je voljno, stići će u Blagoslov ovog Obećanja; on će moći neograničeno primiti, nikad se neće trebati tjeskobno brinuti što mu donosi sljedeći dan. Jer Bog će uvijek biti tamo gdje je čovječanstvo u duhovnoj ili tjelesnoj potrebi. Bog želi dati, i On blagoslivlja one koji su već toliko zreli u Ljubavi, da se spremno lišavaju onoga što je naizgled neophodno za život na Zemlji, jer će Bog izobilno nagraditi one koji to čine iz Ljubavi prema bližnjima.

AMEN

"Como medirdes, assim sereis medidos...."

Uma medida completa será concedida àquele que não se mede ansiosamente quando se trata de aliviar as dificuldades do seu semelhante. Porque se ele é levado a fazê-lo pelo amor do seu coração, se o faz sem o menor interesse próprio, também tem direito a receber o amor divino, e isto não é realmente limitado.... Deus sempre vai querer dar, só o ser humano tem que se fazer digno do dom divino e fazer o mesmo, ou seja, também estar disposto para com o seu semelhante. Mas quem se preocupa com a possibilidade de se privar e, por isso, só de forma limitada dá ao seu semelhante não tem necessidade do dom de Deus e será tratado com a mesma falta de consideração, pois isso é justiça divina. Ao ser humano é muitas vezes oferecida a oportunidade de ser amorosamente ativo para que possa tornar-se digno do amor divino, pois sem ele o ser humano permanece uma criatura miserável, mesmo que se vanglorie exteriormente de sua vaidade, pois se não tiver amor divino caminhará pela Terra inquieta e insatisfeita, pois lhe falta o mais precioso se lhe falta amor. E também não entrará em contacto com os seus semelhantes, pois só o amor liga tudo um ao outro. Quem não gosta de dar deve contar com o fato de que um dia perderá todos os seus bens, pois eles lhe serão tirados por um poder superior, que é apenas um meio de educá-lo para o amor, uma vez que só pode receber se lhe der o que lhe é querido. Quem partilha os seus bens com o próximo, quem está sempre disposto a dar, sentirá visivelmente a graça divina, pois Deus cumpre a Sua promessa e tudo o que está disposto entrará na bênção desta promessa; será autorizado a receber sem limites, nunca precisará de se preocupar ansiosamente com o que o dia seguinte lhe trará. Pois o próprio Deus estará sempre lá onde a humanidade está em necessidade espiritual ou física. Deus quer distribuir, e Ele abençoa todos aqueles que já são tão maduros por amor que de bom grado se despojam do que aparentemente é indispensável para a existência terrena, pois Deus recompensará abundantemente aqueles que fazem o que fazem por amor ao seu semelhante...._>Amém