• Back

LJUBAV PREMA BLIŽNJEMU.... ZEMALJSKA I DUHOVNA NEVOLJA....

Prakticirati najčišću, najnesebičniju Ljubav za bližnjega, neizrecivo je dragocjeno za razvoj duše. Ova aktivnost njoj već na Zemlji donosi visoki stupanj zrelosti, i duša će kad umre prepoznati blaženi put koji je prevalila. Čovjek uvijek treba biti voljan služiti i davati.... on treba uvijek dobro bližnjega pretpostaviti svome vlastitom dobru, najdublji poriv ga treba potaknuti na sva djela koja se odnose na dobro bližnjega. On treba misliti na njegovo tijelo i dušu, biti mu od pomoći u zemaljskoj nevolji, i povrh svega nastojati ukloniti njegovu duhovnu nevolju (siromaštvo). Prakticirati Ljubav u zemaljskom životu je najplemenitiji zadatak čovjeka, i istinsko nasljedovanje Isusa. Jer, ono obuhvaća sve što Bog od njega zahtijeva.... Čovjek koji je u Ljubavi aktivan, postat će blag i strpljiv, bit će također miroljubiv i milosrdan, jer ako on ljubi svoje bližnje, njemu su sve ove vrline svojstvene, budući je Ljubav Božanska, i tako također dorađuje biće čovjeka. Ako sada čovjek misli na jadno stanje duše nekog zavedenog čovjeka, to će ga ganuti, i pobuditi njegovu djelatnu pomoć.... on će dati što drugome nedostaje, i uvest će ga u Istinu, jer će njegova snaga spoznaje omogućiti da uvijek pronađe ono pravo, kako bi uspješno ublažio nevolju jedne takve neupućene duše. Prihvatiti se spasenja duše bližnjega, najveće je djelo milosrđa, budući to ovoga pošteđuje neizrecive patnje, koja čeka nesavršenu dušu u onostranom. A, uvijek mora vladati strpljenje i Ljubav, budući je ovaj rad zahtijevan, i stoga je potrebna najveća Ljubav i strpljenje, treba li rezultirati uspjehom. Put naviše ide jedino kroz Ljubav; Ljubav nikako ne može biti isključena, budući Bog jest Ljubav .... Tražiti Boga bez stajanja u Ljubavi bit će bez uspjeha, jer se vječna Ljubav može pronaći baš jedino kroz aktivnu Ljubav prema bližnjemu.... Ali upravo se Ljubav toliko malo poštuje, i stanje ljudskih duša je zbog toga tako nisko, da je najveća nevolja ovih duša neizbježna. A, treba li duša ostati pošteđena ove nevoljeu onostranom, onda čovjek već na Zemlji treba biti pogođen (potlačen, udaren), tako da se Ljubav u njemu razvije, tako da jedan drugome nastoji učiniti podnošljivim zemaljsku sudbinu, a kroz to će biti smanjena duševna nevolja. Jer, duša za svoju dobrobit treba druga sredstva nego tijelo. Duši čine dobro jedino djela Ljubavi, nju potpomaže naviše sve što tijelo sebi uskrati u korist bližnjega. Stoga, ljudi moraju uvijek paziti na to da obuzdaju (savladaju) svoje samoljublje, i sve što njima samima izgleda poželjnim, prepustiti bližnjemu. I, ako čovjek tako stremi zrelosti svoje duše, onda ontakođer ne treba propustiti pomoći bližnjemu u sazrijevanju duše, tako da mu voljno i radosno predaje od svoga znanja o Istini.... tako da ga poučava o Bogu, o Njegovoj beskrajnoj Ljubavi i milosrđu, i o istinskom zemaljskom zadatku čovjeka. A, ako mu uspije spasiti jednu dušu iz tame, ako je on uistinu nesebično aktivan u Ljubavi za bližnjega, i ovo mu donosi veličanstvenu nagradu, budući je duhovna nevolja među ljudima daleko veća od tjelesne patnje. I zato prakticirajte Ljubav, tako da iskupiteljski djelujete na Zemlji.

AMEN

Caridad.... Necesidad terrenal y espiritual....

Practicar la caridad más pura y desinteresada es de un valor indescriptible para el desarrollo del alma. Esta actividad en la tierra le aporta un alto nivel de madurez, y cuando muere el alma reconoce el camino bendito que ha recorrido. El hombre siempre debe estar dispuesto a servir y dar.... siempre debe anteponer el bienestar de sus semejantes al propio bienestar; su impulso más íntimo debe conducirlo a todas las obras que tengan como objetivo el bienestar de su prójimo. Debe recordar su alma y su cuerpo, ayudarlo en los problemas terrenales y, sobre todo, tratar de solucionar sus problemas espirituales.

Practicar el amor en la vida terrenal es la tarea más noble del hombre y el verdadero seguimiento de Jesús. Porque incluye todo lo que Dios exige de él.... La persona que actúa con amor se volverá mansa y paciente, será también pacífica y misericordiosa, porque si ama a sus semejantes, todas estas virtudes son suyas, porque el amor es divino y por eso también ennoblece al ser humano. Si la persona ahora considera el pobre estado de ánimo de una persona que yerra, tendrá misericordia y su ayuda actica se volverá activa.... dará lo que le falta al otro y le introducirá en la verdad, porque su poder de conocimiento siempre le permite encontrar lo correcto para afrontar con éxito la difícil situación de un alma tan ignorante.

Cuidarse de la salvación del alma del prójimo es la obra de misericordia más grande, porque le ahorra el sufrimiento indescriptible que le espera a un alma imperfecta en el más allá. Y siempre deben prevalecer la paciencia y el amor, porque este trabajo es laborioso y por lo tanto requiere el mayor amor y paciencia para lograr el éxito. El único camino hacia arriba es a través del amor; el amor nunca se puede apagar; porque Dios es el amor.... Buscar a Dios sin estar enamorado no tendrá éxito, porque el Amor Eterno sólo se puede encontrar a través de la caridad activa....

Pero es precisamente al amor al que se le presta tan poca atención y por eso el estado del alma de las personas es tan bajo, que la mayor dificultad de estas almas es inevitable. Y para que el alma no sufra estas dificultades en el más allá, el hombre debe ser afligido mientras está en la tierra para que el amor llegue a desarrollarse en él, para que uno intente de hacer soportables las dificultades terrenales para el otro para que se reduzca la necesidad espiritual. Porque el alma necesita medios distintos a los del cuerpo para su bienestar. Sólo las obras de amor benefician al alma; todo le ayudará a alcanzar la altura, lo que el cuerpo se niega a sí mismo en favor de sus semejantes. Y, por lo tanto, los hombres siempre deben tener cuidado de reprimir su amor propio y dejar que sus semejantes reciban todo lo que ellos mismos consideran deseable.

Y sí una persona se esfuerza por alcanzar la madurez de su alma, no debe dejar de ayudar a sus semejantes a alcanzar la madurez de su alma dándoles voluntaria y gozosamente el conocimiento de la verdad.... instruyéndoles de parte de Dios, de Su infinito amor y misericordia y de la tarea actual del hombre. Y si logra salvar un alma de las tinieblas, verdaderamente ha trabajado desinteresadamente en la caridad, y esto le trae la recompensa más maravillosa, porque el sufrimiento espiritual entre la humanidad es mucha mayor que las tribulaciones físicas. Y por eso practicad el amor para que podáis tener un efecto redentor en la tierra....

amén