• Back

BOŽANSKA LJUBAV.... ANODA.... KONTAKT....

More Božanske Ljubavi, neprestano se prelijeva nad svim stvorenjima. I tko vjeruje da je usamljen (sam, izoliran), taj ne poštuje ovu Ljubav, koja mu tisućostruko nadomješta što on žrtvuje ili čega se odriče. Jer u Ljubavi Božjoj je obuhvaćeno sve, zaštita i skrb i stalna pratnja na svim putevima. Oni koji se raduju Božanskoj Ljubavi, nikada se ne mogu osjećati usamljenima, jer u vezi sa Gospodarom, koju svatko sâm može uspostaviti, zemaljsko dijete je već oslobođeno usamljenosti, te sada pronalaženje stalne zaštite i skloništa nadmašuje svu zemaljsku sreću, jer Božanska Ljubav sa njezinom vječnom vatrom nadsijava sav zemaljski sjaj tisućostruko, jer iz ove Ljubavi proizlazi svjetlo, neusporedivo usrećujući onoga, koji stoji u ovom svijetlu.

Živi doticaj sa Božanskim Gospodarom je poput neprekinutog vodiča do anode, i čovjek ostaje u korištenju (uživanju) Božanske Ljubavi toliko dugo, koliko on sâm drži kontakt uspostavljenim. I zbog toga nijedan čovjek na Zemlji nije toliko jadan (vrijedan žaljenja) unatoč svakojakim nevoljama, jer on uvijek ima povlasticu, da sebi samome može priskrbiti pomoć, sreću i radost kroz vezu sa Božanskim Spasiteljem, Koji u Svojoj beskrajnoj Ljubavi opskrbljuje svako biće, zasluženo i nezasluženo, ali uvijek dajući Ljubav u takvoj punini, da bi obilje Ljubavi zemaljskom djetetu moglo dati neograničeno blaženstvo već na Zemlji, kada bi ono bilo svjesno prihvaćeno. No, čovjek ne sluti snagu Božanske Ljubavi.... njemu nedostaje svako razumijevanje za sveobuhvatnu Ljubav Božanskog Stvoritelja, on samo poznaje pojam „ljubav“ u vremenskom smislu, koja je međutim pretežno tražeća ljubav, a tek rijetko dajuća Ljubav. I tako je u čovjeku i osjećaj sreće daleko više razvijen u ljubavi za posjedovanjem, nego u odricanju i davanju. No, tko istinsku Ljubav želi upoznati u njezinom najdubljem blaženstvu, on se prvo mora odreći sve ljubavi prema posjedovanju, tek onda on može Božansku Ljubav osjetiti kao nešto najdragocjenije što njegovo srce može primiti. Samoga sebe vježbati u Ljubavi je prva i posljednja Zapovijed.... a čovjek se izbavlja kroz Ljubav, on postaje slobodan, i sada osjeća zanos Ljubavi, koju mu Sâm Spasitelj poklanja.... koja je dragocjena i neograničena, koja u sebi nosi sva blaženstva Neba.... koja je čišća od zlata, i svako biće premješta u najblistavije ushićenje.... koja nigdje i ničim ne može biti nadomještena, koja je najuzvišenije, vječno blaženstvo (blažena sreća).... a ipak iznova stoji na raspolaganju svakome, tko samo čezne za Ljubavlju Spasitelja.

AMEN

Amor divino.... Ánodo.... Contacto....

El mar del amor divino se derrama sobre todas las criaturas una y otra vez. Y el que cree estar solo, no presta atención a este amor, que le reemplaza mil veces lo que renuncia o lo que echa de menos. Porque en el amor de Dios está todo incluido, protección y cuidado y una constante compañía en todos los caminos. Los que disfrutan del amor divino nunca pueden sentirse solos porque en la conexión con el Señor, que cada uno es capaz de establecer por sí mismo, el niño humano ya está aliviado de la soledad, y ahora haber encontrado protección y refugio constante supera toda felicidad terrenal, porque el amor divino con su fuego eterno eclipsa mil veces todo esplendor terrenal, ya que de este amor emana una luz, deleitando incomparablemente a aquel que se para en esta luz.

El contacto vivo con el Señor divino es como una transmisión ininterrumpida al ánodo, y el hombre permanece en constante beneficiario del amor divino mientras el mismo mantiene el contacto. Es por eso que ningún ser humano en la tierra es tan digna de lástima, a pesar de todo tipo de dificultades, porque siempre tiene la ventaja de poder obtener consuelo y ayuda, felicidad y alegría para sí mismo a través de la conexión con el divino Salvador, Que considera a todos los seres en Su amor infinito, sea merecida e inmerecidamente, pero siempre dando amor en tal abundancia que la riqueza del amor ya podría dar al niño terrenal felicidad ilimitada en la tierra, si él recibiría conscientemente.

Pero el ser humano no tiene idea del poder del amor divino.... carece de toda comprensión del amor universal que abarca todo del Creador divino, él solo conoce el término “amor” en el sentido temporal, que, sin embargo, es predominantemente un amor que desea y rara vez sólo un amor que da. Y así, el sentimiento de felicidad está mucho más desarrollado en el amor de las personas por las posesiones que en la renuncia y el dar. Pero quien quiera conocer el amor verdadero en su más profunda felicidad, primero debe renunciar a todo amor por las posesiones, sólo entonces podrá sentir el amor divino como lo más precioso que su corazón puede recibir.

Educarse en el amor es el primer y último mandamiento.... y el ser humano se redime por el amor, se hace libre y ahora siente la dicha del amor, que el Salvador Mismo le da.... que es delicioso e ilimitado, que alberga en sí todos los deleites del cielo.... que es más puro que el oro y pone a cada criatura en el éxtasis más brillante.... que no puede ser reemplazado en ninguna parte ni por nada, que es la dicha más alta y eterna y, sin embargo, está disponible para cualquiera que desee solo el amor del Salvador amén