• Volver

Solo el “amor” primero revela el conocimiento.... Los mandamientos humanos no tienen importancia....

Todo ser humano podría llegar a un pensamiento correcto si tan solo viviera conforme al orden divino. Y entonces, cada ser humano también comprendería correctamente por qué y con qué propósito camina sobre la Tierra, pues Dios no Se mantiene oculto, e ilumina a quienes Lo escuchan y a quienes desean comprender el significado y el propósito de su existencia terrenal. Una vida vivida según el orden divino, sin embargo, es sinónimo de una vida vivida en amor.... Y esto es de lo que los seres humanos generalmente carecen, y la consecuencia de eso es un pensamiento falso, un estado mental oscurecido, falta de comprensión y un rechazo de la verdad.

El amor es el vínculo con Dios; donde falta el amor existe una gran distancia de Dios. Esta es la explicación más sencilla de por qué los seres humanos carecen de conocimiento y no lo aceptan cuando se le ofrece. Solo un ser humano dispuesto a amar puede recibir el conocimiento que le falta, pues solo él podrá comprenderlo y le satisface porque también lo reconoce como verdad. Por lo tanto, un cambio de pensar solo se puede lograr cuando los mandamientos del amor a Dios y al prójimo se hacen tan urgentes que los seres humanos mismos buscan transformarse....

Y mientras esos mandamientos no se enfaticen como importantes, mientras la atención de los seres es dirigida a cosas completamente no importantes, también será imposible familiarizarlos con la verdad, de impartirles un conocimiento que les explique su propósito y razón de ser. Prueba de ello es que el mismo conocimiento es fácilmente aceptado por una persona, mientras que es rechazado por otra.... y que la primera posee inequívocamente un corazón amoroso, mientras que la segunda lo tiene endurecido y presta muy poca atención a los mandamientos de amor a Dios.

Nunca será el “conocimiento” lo que motive a los seres humanos a actuar con amor, sino que en primer lugar es la voluntad de amar, la que desvela el sentido del conocimiento. Por lo tanto, el amor es el factor que siempre debe considerarse para alcanzar el progreso espiritual. Incluso el ser humano más ignorante puede madurar en su alma si su estilo de vida es un camino en el amor, aunque carezca de todo conocimiento terrenal, el cual adquirirá instantáneamente en el reino espiritual. Y por eso, el amor siempre tiene que ser predicado primero a los seres humanos. Esto es mucho más importante que introducirlos en un conocimiento para lo cual le falta cualquier comprensión, mientras el amor aún no se haya encendido en ellos.

La Enseñanza de amor de Jesús se proclama dondequiera que aún haya una chispa de fe entre los humanos, pues la Enseñanza de amor de Jesús es el fundamento sobre el cual se construyó cada organización eclesial. Por lo tanto, cualquier ser humano que pertenece a una organización eclesial también conoce los mandamientos del amor a Dios y al prójimo. Él mismo entonces puede usar este conocimiento. Puede hacer de los mandamientos de amor su principio rector de su estilo de vida, o puede descuidar su cumplimiento y priorizar los que no son importantes.

Pero puede olvidar este último de los divinos mandamientos del amor.... Nada le impide hacerlo, ya que tiene el libre albedrío. Pero entonces su estado mental se oscurece, y solo puede iluminarse con la luz del amor que se enciende en él. Por lo tanto, la culpa no solo recae en aquellos que ofrecen a los humanos un falso alimento cuando han recibido el conocimiento de las divinas Enseñanzas de amor de Jesús.... Pues cada ser humano puede alinearse a los mandamientos del amor a Dios y al prójimo según su propia voluntad.... Si los considera como una prioridad, como se le ha enseñado, entonces también encenderá en su interior la luz que le da claridad incluso más allá de la ocasión y del propósito de su vida terrenal....

Si descuida el cumplimiento de esos mandamientos, la oscuridad permanecerá en él, por mucho conocimiento verdadero que reciba. Por lo tanto, solo una cosa es necesaria: guiar continuamente a los seres humanos hacia las Enseñanzas divinas del amor impartidas por Jesús, predicar constantemente el amor e instarlos a cumplir los mandamientos.... Solo entonces el ser humano se hace receptivo al conocimiento que explica el plan de Salvación de Dios, y solo entonces utilizará este conocimiento y se esforzará diligentemente por alcanzar la perfección....

amén

TEK “LJUBAV” OMOGUĆAVA ZNANJE.... LJUDSKE ZAPOVIJEDI NEVAŽNE....

Svaki čovjek bi mogao dospjeti do ispravnog razmišljanja, samo kad vodi svoj život u božanskom redu. I svaki čovjek bi onda i posjedovao pravu spoznaju zašto i zbog čega ide putem preko Zemlje, jer Bog se ne skriva te On i prosvjetljava čovjeka koji Ga sluša, koji želi prosvjetljenje po pitanju smisla i svrhe svog zemaljskog postojanja. Ali život u Božanskom redu je istoznačan životu u Ljubavi.... No ljudi upravo tu najčešće i griješe, a posljedice toga su krivo razmišljanje, zamračeno stanje duha, nedostatno razumijevanje i odbojnost u odnosu na Istinu.

Ljubav je veza s Bogom, gdje nedostaje Ljubav tamo je velika udaljenost od Boga. To je najjednostavnije objašnjenje za to da ljudima nedostaje znanje i da ga oni ne prihvaćaju kad im je ono ponuđeno. Samo onom čovjeku koji je voljan za Ljubav može se predati znanje koje mu nedostaje, jer jedino taj će to moći shvatiti, i ono će mu odgovarati, on će ga prihvatiti kao Istinu. Promjena razmišljanja može dakle uslijediti jedino onda kad se zapovijedī Ljubavi prema Bogu i bližnjemu ljudima učine tako važnima, da se oni sami trude promijeniti....

I sve dok se brani to da se te zapovijedi ističe kao važno, sve dok je pozornost ljudi usmjeravana na potpuno nevažne stvari, nemoguće je zbližiti ih sa Istinom, pružiti im znanje koje im objašnjava svrhu kao i razlog njihovog postojanja. Dokaz za to je da je isto to znanje, od jednog čovjeka spremno prihvaćeno, dok kod drugoga ono nailazi na odbacivanje.... i da prvi nedvojbeno posjeduje srce voljno za Ljubav, dok je ovaj drugi otvrdnut i Ljubav-ne zapovijedi Božje malo štuje.

Niti će ikada “znanje” ljude potaći na “Ljubav-nu aktivnost”, negoli tek volja za Ljubav smisao znanja čovjeku čini pristupačnim. Ljubav je dakle čimbenik s kojim se uvijek mora računati, žele li ljudi postići duhovni napredak. Jer čak i naj-neukiji čovjek može duševno sazrjeti kad je njegov način života (utemeljen) u Ljubavi, pa čak i ako mu na Zemlji nedostaje sve znanje, koje međutim munjevitom brzinom zadobiva u duhovnom području. I zato se ljudima kao prvo uvijek mora propovijedati Ljubav.... To je daleko važnije nego ih uvoditi u znanje za koje im nedostaje ikakvo razumijevanje, dok god Ljubav u njima još nije zapaljena.

A učenje Ljubavi Isusa proglašava se svugdje gdje se među ljudima još može naći iskrica vjere, jer Ljubav-no učenje Isusa temelj je na kojem je svaka crkvena organizacija sagrađena. Tko dakle pripada jednoj crkvenoj organizaciji, taj zna i za zapovijedi Ljubavi prema Bogu i bližnjemu.... On sam može (is)koristiti to znanje.... Zapovijedi Ljubavi može učiniti vodećim principom (kompasom) svog života, ali isto tako on može i zapostaviti ispunjavanje tih zapovijedi, te nevažnim zapovijedima dati prvenstvo....

On može zaboraviti tu posljednju od Božanskih zapovijedi Ljubavi.... Pri tome ga se ne sprječava, jer ima slobodnu volju. No onda je njegovo duhovno stanje zamračeno, a on ne može biti drugačije prosvijetljen nego da se svjetlo Ljubavi u njemu upali. Stoga krivica nije jedino na onima koji ljudima nude krivu hranu, kad su ovi bili upoznati s Ljubav-nim učenjem Isusa.... Jer, svaki čovjek može sam po svojoj slobodnoj volji zauzeti stav prema zapovijedima Ljubavi prema Bogu i bližnjemu.... Smatra li ih od najveće važnosti, kao što je bio podučen, onda će sam u sebi i upaliti svjetlo, koje ga prosvjetljuje i po pitanju povoda i svrhe njegovog života na Zemlji....

Zapostavi li on ispunjavanje tih zapovijedi, u njemu ostaje mračno, ma koliko istinskog znanja da mu se dostavlja. Stoga je nužno samo jedno, ljude uvijek nanovo upućivati na Božansko učenje Ljubavi Isusa, uvijek nanovo propovijedati Ljubav i poticati na ispunjavanje zapovijedi.... Tek tada čovjek postaje prijemčiv za znanje, koje mu objašnjava Božji plan spasenja, i tek tada on će (is)koristiti to znanje i revno stremiti savršenstvu....

AMEN