• Volver

No es la disposición sino el amor lo que determina la voluntad....

Depende de todos ustedes hacia dónde dirigen su voluntad, aunque ciertamente les será señalado por Mi Palabra qué éxito les traerá cada dirección de la voluntad. Sin embargo, ni siquiera Mi Palabra te obliga, porque también puedes aceptarla o rechazarla de nuevo según tu naturaleza y tu amor. Porque el amor determina tu voluntad.... Siempre amarás aquello por lo que te esfuerzas, ya sea bueno o malo; tu deseo se dirige hacia ello, y por eso tu voluntad es también.... el bien o el mal. Siempre sentirás amor por lo que deseas, pero si el amor está bien o mal dirigido está determinado por tu desarrollo espiritual. Ahora bien, ustedes ciertamente podrían objetar que el amor está puesto dentro del ser humano, que el amor al mal nace también en el corazón y que el ser humano es, por tanto, víctima de los deseos que dormitan en él. Y esta objeción está hasta cierto punto justificada.... que en el ser humano descansan todos los instintos y deseos que aún no han sido superados en las etapas preliminares individuales en la ley de la compulsión, que el ser humano por lo tanto trae estos instintos con él a la vida terrenal para ahora conquistarlos y desecharlos completamente. Por lo tanto, estas cualidades están presentes en el ser humano y, por lo tanto, siempre estimulan, excitan los deseos. Estos quieren realizarse, cumplirse, y a menudo se vuelven tan poderosos en el ser humano que lo dominan por completo. La lucha contra tales deseos es a menudo difícil, pero el ser humano ha recibido de Mí el intelecto para pensar en sus sentimientos con el fin de tomar medidas apropiadas contra ellos. Es un error decir que el ser humano tiene que actuar según su disposición....como creado sin intelecto e impulsado por puro instinto.

Pero como se le da suficiente oportunidad en la vida terrenal para reunir conocimientos, como se le da una guía a través de Mis mandamientos de amor, como tiene un amonestador y advertidor silencioso dentro de sí mismo que siempre le señala Mi voluntad, y como ahora puede reflexionar en todo, ahora depende únicamente de su voluntad librar una batalla consigo mismo cuando sea necesario, cuando sus deseos se resistan a lo que debe hacer según el discernimiento interior.... Que no pudiera hacerlo queda descartado, pues una voluntad sincera también le asegura el suministro de fuerza, pero una voluntad débil falla.... Y de nuevo, sólo se necesita una cosa para fortalecer una voluntad débil.... la fe en Jesucristo.... Las personas que todavía están muy cargadas de idiosincrasias de sus etapas anteriores, ciertamente no tendrán fe en Jesucristo, sin embargo, si tan sólo lo tratan intelectualmente, ya anunciarán su voluntad de comprender la verdad y se les ayudará a encontrar la solución correcta.... Pero allí donde se rechaza sin reparos la pregunta sobre Jesucristo, donde no se hace ningún esfuerzo por encontrar una respuesta, allí es donde la voluntad se dirige evidentemente hacia abajo, y allí el ser humano se convertirá ciertamente en una víctima de las fuerzas de abajo, pero es él mismo que lo quiere y no es culpa de su disposición. Porque el ser humano puede querer en ambas direcciones, de lo contrario no se podría hablar de libre albedrío. Y toda persona puede y debe preguntarse alguna vez sobre su tarea en la vida terrenal.... Para ello se le ha dado intelecto....

Amén

VOLJU NE ODREĐUJE PREDISPOZICIJA, NEGO LJUBAV....

Vama je samima prepušteno kamo vi usmjeravate svoju volju, iako vam je kroz Moju Riječ dobro savjetovano kakav rezultat za vas donosi svako usmjerenje volje. No, čak ni Moja Riječ vas ne prisiljava, budući ju vi također opet možete prihvatiti ili odbaciti, prema vašim nazorima [[(naravi, sklonostima)]] i vašoj ljubavi. Jer ljubav određuje vašu volju.... Vi ćete uvijek ljubiti ono čemu težite, bilo to dobro ili loše, vaša žudnja je na to usmjerena, a tako i vaša volja.... dobra ili zla.... Vi ćete uvijek osjećati ljubav prema onome što vi žudite, no da li je ljubav dobro ili loše usmjerena, to određuje vaš duhovni razvoj. Vi sada možete prigovoriti da je ljubav položena u čovjeka, da se i ljubav prema zlu rađa u srcu, te da je čovjek stoga žrtva u njemu latentnih [[(drijemajućih)]] žudnji. A ta je primjedba u određenoj mjeri opravdana.... da u čovjeku počivaju svi nagoni i žudnje, koji u pojedinačnim pred-stadijima u zakonu prisile još nisu bili prevladani, da te nagone stoga čovjek donosi sa sobom u zemaljski život, kako bi ih sada pobijedio i potpuno odložio. Ove osobine su stoga prisutne u čovjeku i otuda također stalno pobuđuju žudnje. One žele ispunjenje i često su tako moćne u čovjeku, da one njime potpuno vladaju. Borba protiv takvih žudnji je često teška, no zbog toga je čovjek od Mene dobio razum, da on može promisliti nad svojim osjetima, kako bi odgovarajuće postupio prema njima. Pogrešno je reći da čovjek mora postupati tako kako odgovara njegovoj predispoziciji.... baš kao da je on bio stvoren bez razuma i da se osjeća instinktivno nagonjen....

No, budući da je njemu u zemaljskom životu ponuđeno dovoljno prilika da prikupi znanje, budući da je njemu dana smjernica kroz Moju Zapovijed Ljubavi, budući da on u sebi ima tihog opominjatelja i upozorivača, koji ga uvijek upućuje na Moju volju, i budući da on sada može o svemu promisliti, tako da leži jedino na njegovoj volji, da sam sa sobom izbori bitku, ako je ona potrebna, ako su njegove žudnje suprotstavljene onome što bi on trebao učiniti prema unutarnjoj spoznaji.... Da on to ne bi mogao, isključeno je, jer ozbiljna volja njemu jamči i priljev snage, no slaba volja će podbaciti. I iznova je samo jedno potrebno kako bi se osnažila slaba volja.... vjera u Isusa Krista.... Zapravo, baš ljudi koji su još snažno opterećeni osobinama iz njihovih pred-stadija, neće imati vjeru u Isusa Krista, no ukoliko se oni time pozabave samo razumski, oni već objavljuju volju da proniknu Istinu, i to im pomaže da pronađu ispravno rješenje.... Ali, gdje je pitanje o Isusu Kristu odbačeno bez promišljanja, gdje se ljudi ne potrude oko odgovora, upravo tamo je i volja očigledno usmjerena nadolje, i tamo je čovjek često žrtva sila odozdo, no on i sam to želi, a za to nije kriva njegova predispozicija. Jer, čovjek može htjeti u oba smjera, inače se ne bi moglo govoriti o slobodnoj volji. A, svaki čovjek može i treba jednom postaviti pitanje o svojemu životnom zadatku.... Za to je njemu bio dan razum....

AMEN