• Back

The atheist's fate....

It is the adversary's greatest triumph if he totally dissuades a person from having faith in a God Who brought the world into existence and also created himself.... Then he will have achieved what he wanted, to displace God completely from the human being's thoughts. Then he need no longer fear to lose him. Yet a person who completely denies a God is generally also an unkind person in life, therefore the adversary is able to influence him, while a person with just a spark of love left can still gain the realisation that a spiritually tangible Power exists Which determines his destiny and on Which he is dependent. The former, however, is wholeheartedly attached to the world. Nothing else exists for him apart from this earthly world, and he believes that he will cease to exist and return into nothingness again after his physical death, as a result he will take whatever earthly life offers him. And although such a person can possess sharp intellect he will be misguided by God's adversary, he will even arrogate himself to quote substantiations which intend to shatter the belief in a God. He will try to explain that all creations arose from a natural power.... However, he will refuse to accept the fact that this natural power must be an intelligent Being in possession of will, and his thinking will continue to be wrong and confused as long as he fails to kindle a small light within himself through kind-hearted actions.... which, however, are completely unknown to him. Thus he will still be totally enchained by the adversary. And therefore an atheist will almost certainly approach a renewed banishment, for he will completely fail in his last decision on earth. He will still be as opposed to God as he was when he apostatised from God, he will belong to the adversary and in the end will also have to share his fate.... Such a person cannot be intellectually enlightened either because he does not want to believe and will therefore also dismiss all spiritual knowledge as imagination and fantasy....

Trying to convey spiritual knowledge to this person would be entirely futile, for God's adversary is his lord and he will never allow him to become enlightened, he will always keep him in profound darkness and let the world's deceptive lights appear the more brightly to him, so that the person will be totally incapable of accepting spiritual knowledge. The adversary will have taken complete possession of him and will no longer let go of him either. But in earthly life it is only important that the once fallen original spirit will now acknowledge God in the stage of a human being.... that his original sin will be taken from him, which can only happen through Jesus Christ, Whom he must acknowledge and Whose act of Salvation he has to profess, then he will also acknowledge God Himself Who, in Jesus, accomplished the act of atonement for his original sin.... But for as long as the human being lives his earthly life entirely without faith he will remain burdened by his guilt and will never ever be able to enter the spiritual kingdom but will have to endure the process of development through the creations of earth in horrendous pain for an infinitely long time again. For even in the kingdom of the beyond it will not be possible to change an atheist's mind and to persuade him to surrender his resistance to God because, like on earth, he remains closed to all instructions, and he cannot be enlightened against his will. However, were only a person on earth who believes himself to be unable to have faith seriously interested in knowing the truth as to whether a spiritually tangible God and Creator exists.... then the efforts would truly not be in vain, for then he would keep thinking about it and also achieve a different result by intellectual means, for enough evidence exists within Creation which could change his mind.... But even such people will time and again receive blessings, time and again they will be given small gestures of support, for God's love also pursues these people and tries to win them over for Himself, time and again He offers His hand to them which they need only take hold of so that they would subsequently be able to release themselves from the adversary's control. Nevertheless, his will shall never be forced, and therefore the person determines his own future fate and will have to take the path across earth in a constrained state again, because this complies with the law of eternal order....

Amen

Het lot van de GODloochenaars

Het is de grootste triomf van de tegenstander wanneer hij een mens van het geloof in een GOD heeft afgebracht, DIE de wereld liet ontstaan en ook hemzelf heeft geschapen. Dan heeft hij bereikt wat hij wilde bereiken, nml. GOD volledig te verdringen uit de gedachten van de mens. Dan hoeft hij niet meer bang te zijn hem te verliezen. Maar de mens die een GOD geheel loochent is in zijn leven ook een liefdeloos mens. Daarom heeft de tegenstander invloed op hem, terwijl een mens die nog een vonkje liefde in zich heeft toch nog tot het inzicht kan komen dat er een werkelijke Macht bestaat, DIE zijn levenslot bepaalt en van WIE hij zelf afhankelijk is. De eerstgenoemde echter is met al zijn zinnen aan de wereld gehecht. Voor hem bestaat er buiten deze wereld niets, hij waant dat alles voorbij is en hij in het "niets" terugkeert na zijn lichamelijke dood, en daarom geniet hij zoveel als mogelijk van wat het aardse leven hem biedt.

Zulk een mens kan ook over een scherp verstand beschikken, hij wordt echter door GOD's tegenstander misleid en zal zich zelfs aanmatigen "bewijzen" te kunnen aanvoeren die het geloof in GOD teniet zouden moeten doen. Alle scheppingen tracht hij te verklaren als uit een natuurkracht ontstaan, dat deze natuurkracht echter een WEZEN moet zijn DAT moet kunnen denken en een Wil heeft, wil hij niet toegeven. En zijn denken zal ook net zolang foutief en verward zijn totdat hij een klein lichtje in zich ontsteekt door daden van liefde, waarover hem echter ieder weten ontbreekt. Hij is dus nog geheel en al in de boeien van de tegenstander.

En daarom gaat zulk een GODloochenaar met grote zekerheid een hernieuwde kluistering tegemoet, want hij faalt volkomen bij zijn laatste beslissing op aarde. Hij is nog net zo weerspannig tegen GOD als hij eertijds was bij zijn afval van GOD, hij behoort bij de tegenstander en moet uiteindelijk ook zijn lot met hem delen.

Zo'n mens kan door verstandelijk redeneren ook geen opheldering gegeven worden, hij wil niet geloven en hij zal daarom ook alle geestelijkeke kennis verwerpen als inbeelding en fantasie. Zo'n mens nu een geestelijk weten te willen bijbrengen zou volledig tevergeefs zijn, want GOD's tegenstander is zijn heer en die zal nooit dulden dat hem iets duidelijk wordt. Hij zal hem in steeds diepere duisternis dompelen en de verblindende lichten van de wereld des te feller aan hem doen voorkomen, zodat deze mens totaal onbekwaam is geestelijke dingen te geloven. De tegenstander heeft hem geheel in bezit genomen en laat hem ook niet meer los.

Het gaat in het aardse leven echter alleen daarom dat de eertijds gevallen oergeest nu in het stadium als mens GOD erkent, dat zijn oerschuld van hem wordt afgenomen, wat alleen door JEZUS CHRISTUS kan gebeuren. HEM moet hij erkennen en Zijn Verlossingswerk aannemen, want daarmee neemt hij ook GOD Zelf aan DIE in JEZUS het werk van verzoening voor zijn oerschuld heeft volbracht.

Maar zolang de mens volledig ongelovig door het aardse leven gaat, blijft hij belast met zijn schuld en kan het geestelijke rijk nooit binnengaan, maar hij moet de ontwikkelingsgang door de scheppingen der aarde opnieuw afleggen in ontzettende kwelling en weer eindeloze tijden lang. Want ook in het rijk hierna zal het niet lukken een GODloochenaar van mening te doen veranderen en hem te bewegen zijn weerstand tegen GOD op te geven, want hij sluit zich net zoals op de aarde af van alle leringen, en tegen zijn wil in kan in hem geen licht ontstoken worden. Maar zou het een mens op aarde die meent niet te kunnen geloven serieus te doen zijn de waarheid te weten te komen of er werkelijk een GOD en Schepper bestaat, dan zouden die moeiten waarlijk niet zonder succes zijn. Dan zou hij er altijd weer over nadenken en ook verstandelijk tot een andere conclusie komen, want er zijn genoeg bewijzen in de schepping die hem tot andere gedachten zouden kunnen brengen. Alleen moet de wil om de zuivere waarheid te weten te komen aanwezig zijn. Maar deze wil ontbreekt bij die mensen die zich in de macht van de tegenstander bevinden, en zij gaan daarom in volledige geestelijke duisternis door het aardse leven. Maar ook zulke mensen worden steeds weer geconfronteerd met genaden, altijd weer worden zij onopvallend geholpen, want GOD's Liefde achtervolgt ook zulke mensen en zoekt ze voor Zich te winnen. HIJ reikt hun altijd weer Zijn Hand, die zij alleen maar hoeven te grijpen om zich dan ook uit de macht van de tegenstander te kunnen bevrijden. Maar nooit wordt hun wil gedwongen. En daarom bepaalt die mens zelf zijn lot en moet hij weer in gekluisterde toestand de weg over de aarde gaan, overeenkomstig de wet van de eeuwige ordening.

Amen