Compare proclamation with translation
My God, My God, why have You forsaken Me?....
My pain and death on the cross was indescribably excruciating and every description of the suffering is just a faint comparison with My real suffering because I foresaw every phase of My act of Salvation, I knew what My last task would be and I did not have the reassurance to reduce the pain for Myself since I had to suffer the last hours as a mere human being. I certainly had all the strength because God's, My eternal Father's, strength of love permeated Me until the end, but by using My will I Myself made no use of the strength of love, I did not accept its effect to reduce or alleviate the pain with its help, otherwise the act of Salvation, which called for the utmost amount of suffering in order to redeem humanity's original sin, would not have been completely valid....And the Deity within Me knew My will and allowed Me to continue, It withdrew Itself because it was My will to achieve the highest degree of love for humanity, which again was only for My Father, for Whom I yearned during the greatest agony, during the most severe suffering and particularly during the final minutes of My physical life.... And this yearning increased because I no longer used His effect, His strength of love.... And in this longing for Him, for My eternal Father, I exclaimed the words 'My God, My God, why have You forsaken Me?....'
I Myself had wanted to complete the act of mercy for sinful humanity as a human being, because the greatest love I could offer My Father was to allow Myself to be nailed to the cross on His behalf, because He Himself had come to earth and taken abode within Me after all, because He had wanted to carry out the act of Salvation for His children Himself, but being 'God' He was unable to suffer.... And hence I accepted all torments and pain on His behalf and endured them to the end.... No matter how often and intelligible I try to explain this to you.... you will never quite understand it until the spiritual kingdom has received you, the kingdom of light and blissfulness.... And the simplest explanation is always the words 'The Father and I are One....' It was already a complete unification and therefore I was able to say: 'It is finished....' Jesus the 'human being' had sacrificed His life, He had suffered as a human being and experienced an unspeakably painful death....But He also had united with the Eternal Deity, because love was within the man Jesus until the end or He could not have said: 'Father, forgive them for they know not what they do.' And if 'Love' Itself stayed silent then only because it was necessary in finalising the act of Salvation, so that death could then be ascertained by all the people in His vicinity.... so that His body could be placed into the grave from which He rose again on the third day....
Every expression of God's spirit in the end could still have caused people to doubt Jesus' death on the cross, because they would have recognised His bond with Me and faith in the act of Salvation would have been the compelling result, but it had to be a free decision of will....You will not be able to understand this quite yet either, but as soon as you yourselves unite your spirit with the spirit of the eternal Father you will become enlightened, and then you will also understand My Word, which always aims to offer you an explanation that you can understand in accordance with your soul's degree of maturity or love. Especially in regards to the act of Salvation you should receive the pure truth and be given complete understanding, so that you can comprehend the magnitude of My love, Which came to earth for you humans, for your guilt of sin, Which accomplished the act of Salvation in order to re-open the path to the Father, to redeem your immense guilt of sin, for this had closed your path to the Father's house forever....
Amen
Translator
„Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?“
Mijn lijden en sterven aan het kruis was onuitsprekelijk smartelijk. En iedere poging dit lijden te beschrijven zou maar een zwakke vergelijking zijn met dat wat Ik geleden heb, want Ik voorzag iedere fase van mijn verlossingswerk. Ik wist waaruit mijn laatste opdracht bestond en Ik had niet de troost voor Mij zelf die kwellingen te kunnen verminderen, want Ik moest de laatste uren doorstaan als alleen maar "mens". Ik bezat wel alle kracht, omdat de liefdeskracht van God, mijn Vader van eeuwigheid, Mij doorstroomde tot het laatste, maar Ik zelf liet door mijn wil de liefdeskracht niet meer toe. Ik liet niet toe dat ze zich in Mij zelf deed gevoelen om zodoende met die hulp de pijnen te verminderen of op te heffen. Want in dat geval zou het verlossingswerk niet volledig zijn geweest, daar deze grootste mate van lijden nodig was om de overgrote schuld van de oerzonde van de mensheid te delgen.
En de Godheid in Mij kende mijn wil en Zij liet Mij daarin vrij. Zij trok zich zelf terug omdat Ik het zo wilde, om mijn liefde voor de mensen tot de hoogste graad op te voeren die weer alleen mijn Vader gold, naar wie Ik vurig verlangde in de grootste nood, in het zwaarste lijden en in het bijzonder in de laatste minuten van mijn lichamelijk leven.
En dit verlangen groeide omdat Ik geen beroep meer deed op Zijn hulp en op Zijn liefdeskracht.
En in deze hunkering naar Hem, mijn Vader van eeuwigheid, riep Ik de woorden uit: "Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?" Ik zelf had het gewild om als mens het werk van erbarmen voor de zondige mensheid tot een einde te brengen, omdat dit de grootste liefde was die Ik mijn Vader bewijzen kon. Dat Ik Mij in Zijn plaats aan het kruis liet nagelen, want Hij zelf was toch naar de aarde afgedaald en had in Mij Zijn intrek genomen, omdat Hij zelf het verlossingswerk voor Zijn kinderen wilde volbrengen, maar als God niet lijden kon.
En zo nam Ik voor Hem alle lijden en smarten op Me en verdroeg ze tot het einde.
Maar hoe vaak en hoe begrijpelijk Ik het u ook probeer duidelijk te maken, u zult het toch nooit ten volle kunnen begrijpen tot het geestelijke rijk u opgenomen heeft, het rijk van licht en zaligheid.
En de eenvoudigste verklaring blijft steeds het woord: "de Vader en Ik zijn één". Er was al de volledige eenwording. En daarom kon Ik zeggen: "Het is volbracht!" De mens Jezus had Zijn leven gegeven en Hij had als mens geleden en een ontzaglijk smartelijke dood ondergaan.
Maar Hij had zich ook met de eeuwige Godheid verenigd, want tot het einde toe was de liefde in de mens Jezus. Anders zou Hij niet gezegd hebben: "Vader vergeef het hun want zij weten niet wat zij doen". Toen de liefde zich stilhield was dat nodig om het verlossingswerk te volbrengen, opdat nu ook de dood vastgesteld kon worden door alle mensen in Zijn omgeving, opdat Zijn lichaam in het graf gelegd kon worden, waaruit Hij op de derde dag weer is verrezen.
Want elke uiting op het laatst van de goddelijke geest had de mensen nog aan het twijfelen kunnen brengen aan de kruisdood van Jezus, omdat men dan Zijn verbinding met Mij zou hebben herkend, en het geloof in het verlossingswerk zou dan onvermijdelijk het gevolg geweest zijn - dat echter voor de mensen een beslissing in vrije wil moest zijn.
Ook dit zult u nog niet juist kunnen begrijpen, maar als u zelf uw geest met de Vadergeest van eeuwigheid verenigt, zal het licht in u worden. En u zult dan ook mijn woord verstaan, dat altijd probeert u opheldering te geven en dat u dan ook naar de graad van rijpheid ofwel de graad van liefde van uw ziel zult kunnen begrijpen. Want in het bijzonder over het verlossingswerk moet u zuivere waarheid en volledig begrip geschonken worden, opdat u de grootte van mijn liefde zult beseffen, die voor u mensen, voor uw zondeschuld naar de aarde kwam, die het verlossingswerk volbracht heeft om voor u de weg weer vrij te maken tot de Vader, om uw grote zondeschuld te verzoenen - want deze versperde u voor eeuwig de weg naar het vaderhuis.
Amen
Translator