• Back

Testing of the will of the first-created being....

A being was once created by Me which has now become My most bitter enemy and adversary.... This being likewise emerged from My love, it was put forth as the first being by Me because I wanted to create a vessel for Myself into which I could let My love flow.... My love was exceedingly great and it wanted to communicate.... and since My will alone was sufficient I created an image for Myself, a being which was exceedingly perfect, which I was able to radiate with My strength of love and which, like Me, was now to create and work for its own happiness.... I wanted to give Myself away, I wanted to find a resonance for My immeasurable abundance of light and strength and thus created a being which could catch this flow of love, a being in which I could recognize Myself, which was My image.... And all My love was directed towards this being. I made it happy and found My own happiness in this happiness.... it stood in the highest abundance of power and strength, it was a reflection of Myself which, being exceedingly perfect, also carried the same will and creative urge within itself and was now incomparably blissful with Me.... And this being was active, its immeasurable strength urged it to create identical beings, its will used the strength flowing to it from Me and again and again gave rise to new beings which, like it, were supremely perfect, for only perfection could emerge from My strength of love, and the first-created being was of the same will as Me, in the same light, and was united with Me in deepest love, so that supreme bliss filled this being and it expressed its bliss again and again by creating beings identical to it.... It was a state which could have lasted forever and yet did not remain so.... For everything created were 'works' of My love.... It was perfect because nothing imperfect could come forth from Me.... My love for the first-created being was overpowering and its love also belonged to Me, Whom it certainly recognized but could not behold. I constantly beamed My love at this being but I did not force it to return the love to Me in the same measure, instead, I made the reciprocation of My love freely available to it.... I had created the being with free will because free will inevitably belongs to perfection. My will was indeed apparent to the being at all times, it was, as it were, anchored in My word, through which the creator's communication with His created being was established.... The 'word' was the thought which had become form, which radiated into the being and which the being was also able to reciprocate, so that the most intimate exchange took place between us, which made both the being and Me immeasurably happy.... And thus the being knew about My will and in its love completely entered into My will.... (5.12.1961) And now I wanted to test its love, it was to provide Me with the evidence that its love for Me entered into My will in completely free will, although it could also think and want differently, because as a divine being it was not subject to any coercion, because love was the only thing which could have determined the direction of its will.... My first-created being had created countless beings of the same kind out of its will using My constantly flowing strength of love, and its will was always in unison with Mine because deepest love united it with Me.... And these acts of creation made the being immensely happy.... It constantly received strength of love and constantly used this strength of love in My will.... until I demanded the decision of its will from it in all freedom.... i.e., it became aware that it could also work on its own authority, that it was not hindered in any way because it was not subject to any limitation.... because it was a free being which was only bound to Me through love.... And since the being was able to receive the thoughts flowing to it from Me.... My word.... flowing to it from Me and to take a position on them itself, it was also possible for it to view them negatively.... that is, to oppose them with his free will. And so it also came to terms with the thought that despite its highest abundance of light and strength, despite its highest perfection, it was always only a recipient of strength, but not a source of strength.... To mentally adjust itself to this was My test of will, which the highest spirit of light truly could have passed if its love so filled it that it would have submitted itself to Me as its creator in free will, which, however, would never have been detrimental to its ranking because My love for it was so great that it would never have needed to feel its dependence on Me.... But it would have still increased in its bliss through the passed test of will, in its perfection, which was now no longer just My work but had also been proven by itself as its own will.... But the being failed.... It became My adversary out of the spirit of light Lucifer.... He could not see Me but he saw the army of beings he himself had brought into being, and he was aware of its immense power, and this awareness made him become arrogant.... He exalted himself and rejected any further illumination of love on My part.... This turning away from Me was a process which lasted for eternity and which can only be depicted to you humans, for the spiritual motives cannot be explained to you in a comprehensible way as long as you dwell on earth. I had created an image for Myself which turned itself into the opposite and was also able to do so despite all abundance of light because it was a completely free being which was in no way subject to compulsion or limited in its thinking and willing.... Nevertheless, its fall and also the fall of countless beings into the abyss is the path to the highest perfection.... because it creates the possibility of transformation into gods.... which I could never create because the created being's free will has to accomplish this itself. The product of My love turned away from Me.... In its original substance it was love itself which turned away, which no longer gave itself away but desired to possess.... and which therefore completely contradicted My fundamental nature. Yet it was My emanated strength of love which irrevocably has to return to Me according to the order of eternity. But first the being must have changed again, and it must accomplish this change in free will. And every once fallen being will also reach this aim, even though eternities are necessary for this.... Even the first created being, which My infinite love had externalized from Me, will accomplish this transformation in itself, and it will be able to enter into highest glories.... but before that it will serve Me as an antipole because it has shaped itself into it.... For his kingdom also serves Me, he himself also works with.... even if unconsciously.... in the perfection of all spiritual things....

Amen

De beproeving van de wil van het eerst geschapen wezen

Eertijds is door Mij een wezen geschapen dat nu tot mijn verbitterdste vijand en tegenstander is geworden. Dit wezen kwam ook uit mijn liefde voort, het werd als eerste wezen door Mij buiten Mij geplaatst omdat Ik Me een vat wilde scheppen waarin Ik mijn liefde kon doen uitstromen. Mijn liefde was overgroot en ze wilde zich uiten. En daar mijn wil alleen voldoende was, schiep Ik Me een evenbeeld, een wezen dat buitengewoon volmaakt was, dat Ik kon doorstralen met mijn liefdeskracht en dat net als Ik nu zou scheppen en werkzaam zijn tot eigen diepe vreugde. Ik wilde Me wegschenken, Ik wilde voor mijn onmetelijke volheid van licht en kracht een weerklank vinden, en dus een wezen scheppen dat deze stroom van liefde kon opvangen, een wezen waarin Ik Me zelf kon herkennen, dat mijn evenbeeld was.

En naar dit wezen ging heel Mijn liefde uit. Ik maakte het gelukkig en vond in dit gelukkig maken zelf mijn geluk. Het stond in hoogste volheid van macht en kracht, het was een spiegelbeeld van Mij zelf, dat als uitermate volmaakt ook dezelfde wil en scheppingsdrang in zich had en nu met Mij onvergelijkelijk gelukzalig was. En dit wezen was actief, zijn onmetelijke kracht spoorde hem aan tot het scheppen van gelijke wezens, zijn wil gebruikte de uit Mij hem toestromende kracht en liet steeds weer nieuwe wezens ontstaan, die net als hij hoogst volmaakt waren. Want uit mijn liefdeskracht kon alleen het volmaakte voortkomen. En het eerst geschapen wezen had dezelfde wil als Ik, stond in hetzelfde licht en was met Mij in diepste liefde verbonden, zodat de grootste gelukzaligheid dit wezen vervulde en het zijn gelukzaligheid steeds weer tot uitdrukking bracht door het scheppen van aan hem gelijke wezens. Het was een toestand die eeuwig zou hebben kunnen duren en die toch niet zo bleef. Want al wat geschapen was, waren "werken" van mijn liefde. Het was volmaakt omdat uit Mij niets onvolmaakts kon voortkomen.

Mijn liefde voor het eerst geschapen wezen was oppermachtig en ook zijn liefde behoorde toe aan Mij, Die het wel onderkende maar niet kon aanschouwen. Ik bestraalde dit wezen onophoudelijk met mijn liefde, doch Ik dwong het niet Mij de liefde in dezelfde mate terug te geven, maar Ik liet de beantwoording van mijn liefde aan het wezen over. Ik had het wezen geschapen met een vrije wil, omdat de vrije wil onvermijdelijk tot de volmaaktheid behoort. Wel was voor het wezen mijn wil altijd duidelijk, hij was als het ware in mijn woord verankerd, waardoor de verstandhouding van de Schepper met Zijn schepsel tot stand werd gebracht. Het "Woord" was de gedachte die tot vorm geworden was en die bij het wezen naar binnen straalde. En het wezen kon deze ook beantwoorden, zodat dus de innigste uitwisseling tussen ons plaatsvond, die zowel het wezen als ook Mij mateloos gelukkig maakte. En zo was het wezen dus op de hoogte van mijn wil en in zijn liefde ging het volledig op in mijn wil. En nu wilde Ik zijn liefde beproeven. Het moest Mij het bewijs leveren dat zijn liefde voor Mij geheel vrijwillig mijn wil aanvaardde, hoewel het ook anders kon denken en willen, omdat het als goddelijk wezen aan geen enkele dwang was onderworpen, omdat alleen de liefde het enige was dat het ertoe zou kunnen brengen zijn wil te richten.

Mijn eerst geschapen wezen had vanuit zijn wil met gebruikmaking van mijn liefdeskracht die hem ononderbroken toestroomde, talloze gelijk geaarde wezens geschapen. En altijd was zijn wil in overeenstemming met die van Mij, omdat diepste liefde het met Mij verbond. En deze scheppingshandelingen maakten het wezen buitengewoon gelukkig. Het ontving voortdurend liefdeskracht en het gebruikte deze liefdeskracht voortdurend volgens mijn wil, tot Ik van hem in alle vrijheid zijn wilsbeslissing verlangde, dat wil zeggen: het werd zich bewust dat het ook eigenmachtig kon werken, dat het op geen enkele wijze werd gehinderd, omdat het aan geen enkele beperking was onderworpen, omdat het een vrij wezen was dat alleen door de liefde aan Mij was gebonden. En daar het wezen in staat was de gedachten die hem van Mij uit toestroomden, mijn woord, in zich te overwegen en er zelf stelling tegenover te nemen, was het hem ook mogelijk ze negatief te beschouwen, dus zijn vrije wil er tegenover te stellen. En zo hield het zich ook met de gedachte bezig dat het ondanks zijn hoogste volheid van licht en kracht, ondanks zijn hoogste volmaaktheid, steeds alleen maar ontvanger van kracht maar geen bron van kracht zou zijn.

Dit als begrip aan te nemen, was de wilsbeproeving van Mij die de hoogste lichtgeest waarlijk zou hebben kunnen doorstaan wanneer zijn liefde hem zodanig vervulde dat het zich in vrije wil aan Mij als zijn Schepper zou hebben onderworpen. Dat zou voor zijn positie echter nooit nadelig zijn geweest, omdat mijn liefde voor hem zo groot was dat het vrijwel nooit de afhankelijkheid van Mij zou hebben hoeven te voelen. Maar door de doorstane wilsproef zou zijn gelukzaligheid nog zijn toegenomen, zijn volmaaktheid, die nu niet meer alleen mijn werk was, maar ook door hem zelf als eigen wil bewezen was.

Doch het wezen faalde. De lichtgeest Lucifer verwerd tot mijn tegenstander. Hij kon Mij niet schouwen, maar hij zag het leger van de door hem zelf in het leven geroepen wezens en hij was zich van zijn enorme kracht bewust en dit bewustzijn liet hem hovaardig worden. Hij werd aanmatigend en weerde elke verdere straling van liefde mijnerzijds af. Dit zich afkeren van Mij was een gebeuren dat zich over eeuwige tijden uitstrekte en dat u mensen ook alleen in beelden kan worden voorgesteld, want de geestelijke beweegredenen kunnen u niet begrijpelijk worden gemaakt zolang u op aarde vertoeft.

Ik had Me een evenbeeld geschapen dat zichzelf tot het tegendeel heeft doen worden en dit ook doen kon ondanks alle volheid van licht, omdat het een geheel vrij wezen was dat op geen enkele wijze aan dwang onderhevig was of beperkt in het denken en willen. Toch is zijn val en ook de val van ontelbare wezens in de diepte, de weg naar de allerhoogste voltooiing. Want hij verschaft de mogelijkheid voor de omvorming tot goden, die Ik nooit kon scheppen omdat dit door de vrije wil van de geschapen wezens zelf moet worden volbracht. Het voortbrengsel van mijn liefde keerde zich van Mij af. Het was in zijn oersubstantie zelf liefde, die helemaal omdraaide, die zich niet meer weggaf, integendeel, die begeerde te bezitten en die daarom volledig in strijd was met mijn oerwezen.

Maar het was door Mij uitgestraalde liefdeskracht die onherroepelijk naar Mij moet terugkeren volgens ordening van eeuwigheid. Maar eerst moet het wezen weer veranderd zijn en het moet deze verandering in vrije wil voltrekken. En ook ieder eens gevallen wezen zal dit doel bereiken, ook al zijn daar eeuwigheden voor nodig. Ook het eerst geschapen wezen, dat mijn eindeloze liefde buiten Mij had geplaatst, zal deze verandering bij zich voltrekken en het zal de hoogste heerlijkheden binnen kunnen gaan. Maar tevoren zal het Mij als tegenpool dienen, omdat het zichzelf daartoe heeft gevormd. Want ook zijn rijk dient Mij, ook hij zelf werkt mee aan de voltooiing van al het geestelijke, al is het ook onbewust.

Amen