• Back

State of responsibility.... Receptive hearts....

You passed through countless stages.... Thus you are looking back on an infinitely long path of development, on a time span which you are unable to measure because you are incapable of grasping such infinitely long periods of time. Still, they are behind you now or you wouldn't live on this earth. Although a retrospection of the time behind you would certainly make you better understand the importance of your life on earth, it would not help your soul as it would only travel its earthly path driven by fear if it were able to remember the past and became conscious of the endless agonies it previously had to suffer during the time of higher development. Nevertheless, the fact cannot be denied that you had to live through such a period of development and that this period has almost reached its end now.... But the latter is determined by yourselves.... The gravity of your earthly progress rests in the fact that you can end an infinitely long lasting state of torment or prolong it again endlessly.... that you shape your future destiny yourselves during the time of your life on earth. For an infinitely long time you could not be held to account, since during that time you had to live according to divine will, you were subject to the law of compulsion, you were subordinated to the law of divine order and had to act according to God's will. And in this law of compulsion you moved upwards again to the point that the embodiment as a human being could take place. But now your life is no longer free of responsibility, for you determine its course and the success of your free will yourselves.... And this time is only very short and every person could live it expediently and gain the highest possible perfection from it, for all means are given to him, nothing impossible is expected of him, instead, he is helped in every way, his weakness and imperfection are in every way accounted for, so that all means which enable his soul's full maturing in free will are at his disposal. However, he is expected to rise above himself.... A personal effort is expected of the human being which neither another person nor a spiritual being of light can provide for him.... otherwise there would truly be no unredeemed soul on earth anymore, because the love of these beings would already have redeemed everything that is still wretched.

The final perfection, however, must be accomplished by the person himself.... And he can certainly do it, for God's love is so great that it pours unmerited blessings over all his living creations in order to fetch them back into the Father's house, in order to win them over for Himself and to save them from the adversary, who had held them captive for an infinitely long time. But His greater than great love cannot work unlawfully.... it must, in order to become effective, find open hearts into which it can flow unimpeded. And this 'opening of the heart' must be done by every person himself, free will has to become active, the person must consciously desire God and His illumination of love, then he will also become voluntarily receptive to the divine flow of love, and then there cannot be any other way but an ascent to higher spheres, to the light, to God, for the love of God is so strong that it will draw everything to itself that does not resist. The very short lifetime on earth is intended to achieve the human being's return to God, it is intended to eliminate the resistance, the human being is meant to overcome himself, since at the start of his embodiment as a human being he is still in opposition and strongly holds onto God's adversary who uses every influence in order to reinforce the person's opposition. And this opposition consists of the fact that the human being nurtures selfish love, which totally contradicts the love of God and which is like a closed door which does not allow anything through it, because selfish love believes itself to be self-sufficient and thereby only proves its own arrogance, which is part of God's adversary. Humility, however, recognises its Lord and God.... a humble heart pleads for mercy and widely opens its door for the One Who wants to favour it with His love.... The point of earthly life is that the human being should relinquish his resistance, which irrevocably ties him to God's adversary.... that his free will seeks his God and Father and appeals to him for grace. Then it will truly be granted to him in abundance and his life on earth will not be in vain, for divine love will flow to him in profusion, and since love is light and strength, the soul must become bright and strong and mature during its lifetime on earth, regardless of how short it is compared to the infinitely long time before. A receptive heart is the guarantee that it will attain perfection, for where the love of God can shine darkness can no longer exist; there will only be light and happiness, the entitlement of perfection, the entitlement of beings who voluntarily attained perfection on earth....

Amen

De staat van het verantwoordelijk zijn Geopende harten

U bent door ontelbare verblijfplaatsen heengegaan. U ziet op een ontwikkelingsgang terug van eindeloze duur, van een tijdruimte waarvoor u elke maat ontbreekt omdat u niet in staat bent een zo eindeloze tijdsspanne te bevatten. Maar u hebt deze al achter u, daar u anders niet op deze aarde zou vertoeven. Een terugblik op deze achter u liggende tijd zou u weliswaar de belangrijkheid van uw aardse leven begrijpelijker laten worden, maar dit zou uw ziel niet ten goede komen die, door angst gedreven, alleen nog maar haar weg over de aarde zou gaan, wanneer ze het vermogen zou bezitten zich dit alles weer te herinneren en de eindeloze kwellingen tot haar doordrongen die ze moest ondergaan - in het tijdsbestek van haar ontwikkeling omhoog.

Toch is het feit niet te ontkennen dat u zo'n eindeloos lange tijdruimte van ontwikkeling moest doormaken en dat deze periode nu bijna haar grens heeft bereikt. Maar dit laatste bepaalt u zelf. En dat is het belangrijke van uw gang over de aarde, dat u aan een eeuwige tijden durende toestand van kwelling een einde maakt, of deze weer eindeloos zou kunnen verlengen - dat u dus uw verdere lot zelf gestalte geeft gedurende de tijd van uw leven op aarde. Want eeuwige tijden kon u niet ter verantwoording worden geroepen, eeuwige tijden moest u doende zijn volgens goddelijke Wil. U stond onder de wet van "je moet", u was onderworpen aan de wet van de goddelijke ordening en moest handelen volgens GOD's Wil. En onder deze wet van dwang klom u omhoog - weer tot het niveau waarin de belichaming als mens kon plaatsvinden.

Nu echter is uw leven niet meer vrij van verantwoording, want uzelf bepaalt de afloop en het succes door uw vrije wil. En deze tijd is maar heel kort, maar zou door ieder mens doelmatig kunnen worden ontplooid om hem de hoogst mogelijke voltooiing op te leveren, want daartoe staan hem alle middelen ter beschikking. Er wordt van hem niets onmogelijks verlangd, maar hij wordt op elke manier geholpen, op elke manier wordt er dus rekening gehouden met zijn zwakheid en onvolmaaktheid, zodat een geheel rijp worden van zijn ziel in vrije wil mogelijk is.

Maar er wordt zelfoverwinning van hem gevraagd. Er wordt van de mens een eigen prestatie gevraagd, die geen medemens of geen lichtwezen voor hem kan verrichten, anders zouden er waarlijk geen onverloste wezens meer op aarde zijn, omdat de liefde van die wezens al alles verlost zou hebben wat nog niet zalig is.

De laatste voltooiing echter moet de mens zelf volbrengen. En hij kan dat ook want de Liefde GOD's is zo groot dat Zij onverdiende genaden over al Haar schepselen uitstort, alleen om ze weer terug te halen in het VADERhuis, om hen voor Zich te winnen en aan de tegenstander te ontrukken, die hen eindeloze tijden gevangen hield. Maar de overgrote Liefde van GOD kan niet in strijd met de wet werken – Ze moet, om werkzaam te kunnen worden, geopende harten vinden waarin Ze ongehinderd binnen kan stromen. En voor het openen van het hart moet ieder mens zelf zorgen, de vrije wil moet aktief worden, de mens moet bewust naar GOD en het aanstralen van Zijn Liefde verlangen, dan opent hij zich ook vrijwillig voor de krachtstroom van de goddelijke Liefde en dan kan er niets anders zijn dan een opgaan naar omhoog, naar GOD, want de Liefde GOD's heeft zo'n Kracht dat Ze alles tot Zich trekt wat zich niet verzet.

De slechts zeer korte tijd van het aardse leven moet het omkeren van de mens naar GOD teweegbrengen, hij moet de weerstand opheffen - de mens moet zichzelf overwinnen, die aan het begin van de belichaming nog in zijn weerstand volhardt en daarbij een krachtige steun heeft aan GOD's tegenstander, die alles doet om deze weerstand nog sterker te maken. En die weerstand bestaat daarin, dat de mens zijn eigenliefde koestert, die totaal indruist tegen de Liefde GOD's en die gelijk is aan een gesloten deur die niets doorlaat.

De eigenliefde gelooft zichzelf genoeg te zijn en daardoor bewijst ze alleen 's mensen aanmatiging, die hoort bij de tegenstander van God. De deemoed echter herkent haar HEER en GOD - een deemoedig hart vraagt om genade en opent wijd de deur van het hart om Diegene binnen te laten komen DIE het Zijn Liefde zou willen schenken.

Het gaat er dus in het aardse leven alleen om, dat de mens zijn verzet opgeeft, dat hem onherroepelijk ketent aan de tegenstander van GOD –het gaat erom dat zijn vrije wil zijn GOD en VADER zoekt en HEM om genade vraagt. Dan zal hij waarlijk zeer rijkelijk bedacht worden en zal zijn aardse levensloop niet tevergeefs zijn, want de goddelijke Liefde zal hem overvloedig toestromen.

En omdat die Liefde licht en kracht is, moet de ziel ook vol van licht en kracht worden tijdens haar tijd op aarde, ook al is die nog zo kort in vergelijking met de eeuwig lange tijd ervoor. Maar een geopend hart staat er geheel garant voor dat de ziel tot voleinding komt, want waar de Liefde GOD's naartoe kan stralen, daar is geen duisternis meer, daar is alleen nog licht en gelukzaligheid - het recht van het volmaakte - het recht van die wezens die op aarde de voltooiing bereikten in vrije wil.

Amen