• Back

Struggle for existence is essential....

A leisurely earthly life would mean, for most people, spiritual standstill or even regression, since then the human being would only rarely actively consider his spiritual perfection because his earthly life would completely fulfil him, that is, he would be satisfied if it offered him what he physically needs. Thus his selfish love would constantly be sustained and neither would his fellow human beings' fate offer him any opportunity of helping them and of being selflessly active. Earthly life is a time for testing the human being's will. But in order to prove itself it must be stimulated from different directions.... Consequently, every instinct in the human being has to be addressed and the will has to determine which instincts should be granted satisfaction. And that requires repeatedly changing circumstances, it requires constant stimuli and also constant failures, which thus determine the human being's conscious battle of life. This can be purely physically directed but can also influence his inner life and so the human being can avail himself of all opportunities to mature fully.... but also let such opportunities pass him by. Only a constant battle of life propels a human being into action, at first only demanding his energy of life which he, however, can also use for attaining spiritual strength. An earthly existence without a fight would, in fact, leave his vitality unused, since a peaceful earthly existence would only very rarely kindle the love in people's heart which impels someone into kind-hearted activity. People would purely live idle lives and not recognise a purpose for their existence, which consists of changing their selfish love into love for their neighbour. For he sees that his neighbour's situation is just as good as his own and has no reason to prove his love for him.

On the other hand, however, he can create a peaceful earthly life for himself if he endeavours to balance the existing disparity amongst people with love, if he tries to remedy desperate situations, which for the sake of the soul's maturing have to exist, through unselfish activity of love and thus places himself into a state of maturity which will result in a carefree life on earth, because he has passed his test of will at the same time: to establish a bond with Me through love.... which is and will remain the purpose and goal of earthly existence.... Earth is a place to mature for the soul which enters the earth still in a very immature state. Hence it cannot be a paradise-like abode as yet as a result of My will, but it could become a paradise-like abode as a result of people's will.... if only everyone strived to comply with his earthly task of shaping himself into love.... for which, however, the opportunities must be created for him, and these consist of carrying out selfless deeds of love for fellow human beings suffering adversity. For thereby you demonstrate your love for Me and your neighbour. But then every person can be certain that ever less distress and worries will burden him and the earth could truly be a paradise-like abode for all people, if love pervaded all of them. Earth is a place of education which every human being has to undergo.... He enters it in an immature state and should leave it fully mature again .... And success will at all times also presuppose hard work; victory will always be the crowning of a battle that took place before.... But the goal is a glorious one indeed, and people's will can achieve this goal....

Amen

Strijd om het bestaan is absoluut noodzakelijk

Een rustig leventje zou voor de meeste mensen geestelijke stilstand, zo niet achteruitgang betekenen, want de mens zou dan zelden gaan werken aan zijn geestelijke voltooiing, omdat het aards bestaan hem volledig vervult, d.w.z. voor hem voldoende is wanneer het hem biedt wat hij nodig heeft. Zijn eigenliefde zou dus steeds gevoed worden en ook het lot van zijn medemens zou hem dan geen gelegenheid bieden om dienend en onbaatzuchtig werkzaam te zijn.

Het leven op aarde is een proeftijd voor de wil van de mens. Maar om zich te kunnen beproeven, moet hij van verschillende kanten uit worden aangespoord. Dus moet elke aandrift in de mens worden aangesproken en moet de wil nu bepalen aan welke aandriften hij gevolg geeft. En dat vereist ook een zich voortdurend veranderende levenssituatie, het vereist voortdurende aansporingen en voortdurende mislukkingen, die de mens nu tot een bewuste strijd in het leven weten te bewegen, die alleen maar aards gericht kan zijn, maar die ook op het innerlijk leven van invloed kan zijn.

De mens kan dus alle gelegenheden negeren. Pas de voortdurende strijd om het bestaan laat de mens actief worden - aanvankelijk alleen zijn levenskracht opeisend, maar die hij ook kan gebruiken om geestelijke kracht te verwerven. Een bestaan op aarde zonder moeite zou alleen in de zeldzaamste gevallen in het hart van de mens liefde ontsteken, die de mens aanspoort om in liefde te werken. De mensen zouden slechts een lui leventje leiden en een doel van hun bestaan niet onderkennen dat bestaat in de verandering van eigenliefde tot naastenliefde. Want hij ziet de naaste in even goede levensomstandigheden en ziet geen aanleiding tegenover hem liefde te betonen. Maar anderzijds kan hij zich een rustig aards bestaan bezorgen, wanneer hij zich inspant de ongelijkheid die onder de mensen bestaat in liefde op te heffen - wanneer hij dus noodsituaties, die er terwille van het rijper worden van de ziel moeten zijn, probeert op te heffen door onbaatzuchtige liefdewerken en zichzelf dus in een staat van rijpheid plaatst, die hem een zorgeloos aards bestaan verzekert - omdat hij a.h.w. de wilsproef op aarde heeft doorstaan: de verbinding met MIJ tot stand te brengen door de liefde - wat zin en doel van het leven op aarde is en blijft.

De aarde is de rijpingsplaats voor het geestelijke dat in een nog zeer onrijpe staat de aarde betreedt: dus kan ze nog geen paradijselijke verblijfplaats zijn door Mijn Wil, maar ze zou het kunnen worden door de menselijke wil - wanneer eenieder er alleen naar zou streven om eerst zijn opgave op aarde te vervullen en zich te vormen tot liefde.

Daartoe moeten hem echter ook de mogelijkheden worden verschaft die daarin bestaan onbaatzuchtige hulp te verlenen aan de medemensen die zich in nood bevinden. Want daarin moeten ze hun liefde tot MIJ en tot de naaste bewijzen. Maar dan kan ook ieder mens er zeker van zijn dat er steeds minder noden en zorgen op hem zullen drukken en dan zou ook de aarde waarlijk een paradijselijke verblijfplaats zijn voor alle mensen als liefde alles zou vervullen. De aarde is een scholingsplaats die ieder mens moet doorlopen. Hij betreedt ze onrijp en geheel rijp moet hij haar weer verlaten. En steeds zal 'n succes ook 'n inspannend werk vooropstellen, steeds zal een zege een eerdere strijd bekronen. Maar het doel is iets wondermoois en de wil van de mens kan dit doel bewerkstelligen.

Amen