• Back

Union of the soul with the spirit....

When the human being's soul unites with its spirit, when it therefore leaves the guidance to it, the human being cannot go wrong, and all his thinking, wanting and acting will now be rightly directed.... But when does the soul unite with its spirit?.... This is the moment when the human being learns to believe in a God and creator Whose creature he is himself out of innermost conviction, and when he has the desire to enter into contact with this recognized God.... when his thoughts are turned towards Him and he inwardly desires to enter into a relationship with Him which is pleasing to God.... when he positively attunes himself towards God.... Then he will be seized by the divine within himself, the spirit slumbering in him will guide him from that moment on and he will feel inwardly urged to live according to God's will, he will ignite love within himself, because this is already the working of the spirit in the human being and because the spirit can now also express itself noticeably, because the human being gives him the right to do so through his way of life in love.... Thus, the first sign of a spirit awakened to life is the working of love, for the spirit determines the soul.... the thinking, feeling and willing in the human being.... and it can certainly be said of a loving person that his soul has united with the spirit. And then the human being will also live a spiritual life alongside his earthly life, then his thoughts will not only be concerned with the world and earthly things, then he will often mentally dwell in the kingdom where he seeks God; he will deal with questions which lie outside of earthly knowledge, and he will then, as it were, pose these questions to the spirit working within him, which will also answer them, even though the human being only 'imagines himself to be mentally active'.... The desire to be in right relationship with God irrevocably results in the unification of his soul with the spirit, and this desire will certainly be granted to him, for it is a spiritual request which the human being sends to the creator of the universe, which is heard and which is always granted, because it is the human being's purpose of life in the first place to enter into right relationship with Him.... But then the spirit will completely take over the human being's guidance, and then he will also safely reach his aim.... The divine in the human being will always express itself when his thoughts seriously take the path to God, for then God Himself will also work on him through His spirit, and every thought turned towards Him is a step upwards, and if this thought is consciously pursued by the human being sending a prayer to his God and creator of eternity, then God will also soon reveal Himself to him as father, for prayer is the bridge which establishes a connection from the human being to God.... But then the human being will be in the best of care, for the essential deity will take hold of him and affect him through the spirit so that he will increasingly narrow the gap between himself and God, for the spirit will constantly push towards the father-spirit and the human being's desire to come closer to God will grow ever greater until it is fulfilled in complete union with Him through love.... which now fills the human being's nature because the eternal love Itself is active in him....

Amen

Het een worden van de ziel met de geest

Wanneer de ziel van de mens zich verenigt met haar geest, wanneer ze dus aan hem de leiding overlaat, kan de mens zijn doel niet meer missen en al zijn denken, willen en handelen zal nu juist gericht zijn.

Maar wanneer verenigt de ziel zich met haar geest?

Dit is het moment, waarop de mens uit de meest innerlijke overtuiging leert geloven in een God en Schepper, wiens schepsel hij zelf is en wanneer hij het verlangen heeft met deze herkende God in verbinding te treden, wanneer zijn gedachten op Hem zijn gericht en hij innerlijk wenst met Hem een relatie aan te gaan die God welgevallig is, wanneer hij zich positief instelt tegenover God.

Dan wordt hij gegrepen door het goddelijke in zich. De in hem sluimerende geest stuurt hem vanaf dat moment en hij zal zich innerlijk gedreven voelen, zo te leven als het Gods wil is. Hij zal de liefde in zich ontsteken, omdat dit al het werkzaam zijn van de geest in de mens is en omdat de geest zich nu ook merkbaar kan uiten, daar de mens door zijn levenswandel in liefde hem daartoe het recht geeft.

Het werkzaam zijn in liefde is dus in de eerste plaats een teken van een tot leven gewekte geest. Want de geest bepaalt de ziel - het denken, voelen en willen van de mens - hiertoe en van een in liefde werkzame mens kan men wel zeggen, dat zijn ziel zich heeft verenigd met de geest. En dan leeft de mens naast zijn aardse leven ook een geestelijk leven. Dan zullen zijn gedachten zich niet alleen met de wereld en aardse zaken bezighouden, dan zal hij vaak in gedachten vertoeven in dat rijk waar hij God zoekt. Hij zal zich met vragen bezighouden die buiten het aardse weten liggen en hij stelt deze vragen nu als het ware aan de in hem werkende geest, die ze hem ook beantwoordt, ofschoon de mens meent alleen zelf gedachten te vormen.

Het verlangen om in de juiste verhouding tot God te staan, heeft onherroepelijk de vereniging van zijn ziel met de geest tot gevolg en dit verlangen gaat voor hem zeker in vervulling. Want het is een geestelijk verzoek dat de mens naar de Schepper van het heelal zendt, dat gehoord wordt en waaraan altijd gevolg gegeven wordt, omdat het immers het levensdoel van de mens is, de juiste verhouding tot Hem aan te gaan.

Maar dan neemt de geest de leiding van de mens geheel over en dan bereikt deze ook zeker zijn doel.

Het goddelijke in de mens zal zich steeds uiten, wanneer diens gedachten serieus de weg tot God nemen, want dan werkt ook God zelf aan hem door Zijn geest en elke op Hem gerichte gedachte is een stap omhoog. En wordt deze gedachte bewust vervolgd, doordat de mens een gebed zendt naar Zijn God en Schepper van eeuwigheid, dan zal God zich ook spoedig als Vader aan hem openbaren, want het gebed is de brug die een verbinding van de mens met God tot stand brengt.

Maar dan is de mens onder de beste hoede, want de wezenlijke Godheid pakt hem vast en werkt door de geest op de mens in, opdat deze de kloof tussen hem en God steeds kleiner maakt. Want de geest stuurt onophoudelijk op de Vader aan en het verlangen in de mens om dichter bij God te komen, zal steeds groter worden, tot het vervulling vindt in de algehele aaneensluiting met Hem door de liefde, die nu het wezen van de mens vervult, omdat de eeuwige Liefde zelf in hem werkzaam is.

Amen