• Back

People's indifference requires harder blows....

How hopeless is the state of countless people on earth because they do nothing to bring their souls to maturity. Their thoughts are only ever earthly directed and they never rise to the heights. They never enter the spiritual realm, they never ask themselves why they stay on earth. And they avoid every conversation about it because they don't want to know anything but what seems to be beneficial to their physical life. And this is how most people on earth are despite the eager work of God's servants to shake them out of their wrong thinking. The word of God is directed everywhere, calls of admonition and warning sound everywhere, yet people close their ears because the sound from the world touches them more strongly and they follow it willingly.... The strongest world events hardly touch them any more, the sudden death of people is no reason for them to think about the transience of the earthly.... They hear it and pass it over.... Catastrophes of the greatest magnitude do not disturb them as long as they themselves are not affected by them, and the distress of their fellow human beings hardly touches their hearts so that their will to help would be stimulated.... And this is a dreadful and desolate state because it affects them spiritually.... because people's souls are in utmost darkness and can hardly reach the light as long as people feel satisfied by earthly goods and pleasures.... Satan truly has power on this earth, for people themselves have given it to him. Every thought only applies to the attainment of worldly aims, and from morning till night they create for their bodies which, however, perish. And whether death also reaps a rich harvest in their surroundings.... only a few are touched by it because they are affected. And thus people can no longer be frightened by anything and moved to a change of will because everything bounces off them and leaves no impression. Therefore, events must storm ever more sorrowfully against humanity.... ever more clearly must the indications of the transitoriness of life and possessions be given.... ever more violent the elements of nature must step out of their order, so that human hearts become frightened and ask for the purpose and causes of what throws the world into turmoil. And God will also allow such things, He will send signs to people.... But whether they pay attention to them is up to them. He wants to save, yet He will not appoint anyone to change His will.... but again and again He will speak a clear language which everyone can understand. The earth is approaching its end, and the knowledge of this will also be spread throughout the world.... And those who pay attention to the signs will not close their minds to this indication.... they will believe and prepare themselves.... But where there is darkness even the signs and indications are of no use, and people will meet bodily and spiritual death through their own fault....

Amen

Onverschilligheid der mensen vergt hardere slagen

Hoe hopeloos is de toestand van talloze mensen op aarde, omdat ze niets doen om hun zielen tot rijpheid te brengen. Hun gedachten zijn steeds alleen maar aards gericht en ze klimmen nooit opwaarts, naar boven. Nooit betreden ze het geestelijke gebied, nooit vragen ze zich af waarom ze op aarde zijn. En elk gesprek daarover gaan ze uit de weg, omdat ze niets willen weten dan alleen datgene, wat voor hun lichamelijk leven nuttig schijnt te zijn. En zo zijn de meeste mensen op aarde ingesteld, ondanks ijverige arbeid van de dienaren Gods om hen wakker te schudden uit hun verkeerd denken.

Het Woord Gods wordt overal heen geleid. Overal weerklinken vermanende en waarschuwende stemmen. Maar de mensen sluiten hun oren, want het geluid uit de wereld treft hen sterker en dat volgen ze gewillig. De ergste gebeurtenissen in de wereld raken hen nog nauwelijks. Het plotseling sterven van mensen is voor hen geen aanleiding om na te denken over de vergankelijkheid van het aardse. Ze horen het en besteden er verder geen aandacht aan.

Catastrofes van de grootste omvang brengen hen niet uit hun evenwicht, zolang ze er zelf niet door worden getroffen. En de nood van de medemensen beroert hun hart nauwelijks zodanig, dat de wil ervan om te helpen zou worden gestimuleerd. En dit is een vreselijke en troosteloze toestand, omdat de uitwerking ervan geestelijk is, omdat de zielen van de mensen zich in de grootste duisternis bevinden en moeilijk tot het licht kunnen komen, zolang de mensen zich tevreden gesteld voelen met aardse goederen en genietingen.

De satan heeft waarlijk de macht op deze aarde, want de mensen zelf hebben die aan hem gegeven. Elke gedachte betreft alleen het bewerkstelligen van wereldse doeleinden en van vroeg tot laat werken ze voor hun lichaam, dat echter vergaat. En of de dood ook een rijke oogst binnenhaalt in hun omgeving, slechts weinigen zijn erdoor geraakt, omdat ze getroffen worden.

En dus kunnen de mensen door niets meer ontsteld raken en ertoe worden gebracht hun wil te veranderen, omdat alles op hen afketst en geen indruk achterlaat. Steeds smartelijker moeten daarom de gebeurtenissen op de mensheid afstormen. Steeds duidelijker moeten de verwijzingen naar de vergankelijkheid van leven en bezit worden gegeven. Met steeds meer geweld moeten de elementen der natuur uit hun ordening treden, opdat de harten der mensen schrikken en om het doel en de oorzaken vragen van datgene, wat de wereld in opschudding brengt.

En God zal zulks ook toelaten. Hij zal de mensen tekenen sturen. Maar of ze er acht op slaan blijft aan henzelf overgelaten. Hij wil redden, maar Hij zal niemand overreden zijn wil te veranderen, maar steeds weer een duidelijke taal spreken, die iedereen kan verstaan.

De aarde gaat haar einde tegemoet en ook het weten daarvan zal in de wereld worden verbreid. En zij die letten op de tekenen zullen zich niet afsluiten voor deze aanwijzing. Ze zullen geloven en zich voorbereiden. Maar waar duisternis is, daar halen ook de tekenen en aanwijzingen niets uit en de mensen gaan de lichamelijke en geestelijke dood tegemoet door eigen schuld.

Amen