Compare proclamation with translation
Process of development.... Law of compulsion.... Stage of free will....
Nothing is without purpose and goal.... Everything in existence was created by God and brought to life to fulfil a purpose. Consequently, everything also has its function; it has to serve in some way or other in order to fulfil its purpose. Even the smallest work of creation, the smallest living being, has its task which it has to comply with and effectively is forced to do so, because every creation is subject to natural law, thus it is unable to act unlawfully.
Nevertheless, even an accomplished task in the law of compulsion is effectively a service, for it will always benefit another work of creation, it is necessary for the emergence and preservation of same. And thus, nothing in the entire universe is without purpose, or was created for no reason.
The final purpose and destiny, however, is the liberation of the spiritual substance, towards which the whole of creation contributes in accordance with God's wise plan of eternity. The whole of creation only came into being for the purpose of liberating the spiritual substance, and every single work of creation complies with this destiny in the law of compulsion.
The human being, however, is an exception, he is indeed God's work of creation too, nevertheless, his thoughts, will and actions are not subject to the law of compulsion. The external human being, the physical body, is still subject to the law of compulsion, because this consists of spiritual substances which are still at the beginning of development. His soul, however, enjoys a certain amount of freedom, it is able to develop in line with its own will, thus God has not subjected it to this law. All the same, even the soul's development, its release from the constraint of earthly matter, depends on its will to occupy itself in a helpful manner.... thus, again, service is the actual purpose of its earthly life. And since it is not forced into a helpful activity, love has to develop within itself, which is the most certain impulse for helpful activity.
What occurred and was achieved during an infinitely long time in the law of compulsion shall now experience its culmination as human being, but of its own volition. The human being should serve with love in order to become completely liberated from the constrained state, which the soul regards as a limitation and restriction of its original abundance of strength and light.... The human being's soul can reach this goal on earth if it has the sincere will to do so, yet it does not have to attain it, because God gave it freedom of will to enable its free decision for Him or His adversary, who caused its loss of freedom and from whom it therefore has to liberate itself. Loving service is the key to liberation from this infinitely long captivity.... What the spiritual substance had to do in line with God's will during the long path through all of creation, it should now, in the final stage, do of its own volition.... it should serve because of love.... Thereby it demonstrates its divine origin, for love characterises the divine being and it shapes itself again into its original nature, it accepts again what it had voluntarily abandoned due to arrogance. As soon as the human being serves with love his offence against God will be cancelled, he will have left the state of sinfulness and will have found his way back to God, from Whom he wanted to distance himself.... (had distanced himself) he has recognised his childship and desires to enter into the right kind of relationship with the Father, and through love he will become a true child of God....
Yet it all has to take place in free will, and this is his test of earthly life which he absolutely has to pass. The human being is able to reach this goal since he will receive help from God in every way, but he may also have completed the infinitely long process of development in the law of compulsion in vain if he, instead of progressing in the stage of a human being, comes to a standstill or even slips back. Then he will misuse his free will again.... he does not use the many opportunities at his disposal to reach the goal, and then he will also have to accept the consequences.... a repeated path through all of creation. One day he will surely reach his goal, but it is up to the being itself to decide the duration of its captivity, for God gave it free will which He respects so that it can become perfect....
Amen
Translator
Ontwikkelingsgang - De wet van de gebonden wil - Het stadium van de vrije wil
Niets is doelloos. Alles wat is, is door God geschapen en in het leven geroepen om een doel te vervullen. Alles heeft dus ook zijn bestemming, het moet op de een of andere manier dienstbaar zijn om zijn doel te vervullen. Zelfs het kleinste scheppingswerk, het kleinste levende wezen, heeft zijn taak die het moet vervullen en waartoe het in zekere zin wordt gedwongen, omdat al het geschapene onder een natuurwet staat, dus niet kan handelen tegen de wet in. Toch blijft ook wat onder de wet van de gedwongen wil volbracht wordt in zekere zin een dienstbaar zijn, want het strekt steeds een ander scheppingswerk tot voordeel, het is nodig voor het ontstaan en behoud ervan. En zo bestaat er niets in het hele universum wat zonder bestemming zou zijn, dus doelloos geschapen zou zijn.
Maar het laatste doel en de laatste bestemming is de vrijwording van het geestelijke, waartoe dus het gehele scheppingswerk bijdraagt naar goddelijk wijs plan van eeuwigheid. Alleen met het doel het geestelijke te verlossen ontstond de hele schepping en elk afzonderlijk scheppingswerk vervult onder de wet van de gebonden wil deze bestemming.
Maar anders is het gesteld met de mens, die weliswaar eveneens een scheppingswerk van God is, maar in zijn denken, willen en handelen niet onderworpen is aan de wet van de gebonden wil. De uiterlijke mens, de lichamelijke vorm, staat nog wel onder de wet van de gebonden wil omdat deze gevormd is uit het geestelijke dat nog aan het begin van zijn ontwikkeling staat. Maar zijn ziel heeft een zekere vrijheid, ze kan zich naar eigen wil ontwikkelen, is dus door God niet aan die wet onderworpen. Toch is ook haar ontwikeling, haar verlossing uit de keten van de aardse materie, afhankelijk van haar wil om zich dienstbaar bezig te houden, dus wederom is een dienstbaar zijn het eigenlijke doel van haar bestaan op aarde. En daar ze niet gedwongen wordt dienstbaar te zijn, moet zich in haar de liefde ontwikkelen die de meest zekere aansporing is om dienend bezig te zijn.
Wat in eindeloze tijd onder de wet van de gebonden wil plaats vond en werd bereikt moet nu als mens zijn bekroning doormaken, echter in vrije wil. De mens moet dienen in liefde om daardoor totaal vrij te worden uit de gebonden staat die het geestelijke als keten ervaart en als beperking van zijn oorspronkelijke hoogst eigen volheid van kracht en licht. De ziel van de mens kán op aarde dit doel bereiken wanneer ze dit maar ernstig wil, maar ze móet het niet bereiken, omdat God haar de vrijheid van wil heeft gegeven opdat zij vrij kiest voor Hem of Zijn tegenstander die haar onvrij heeft gemaakt. Dienende liefde is de sleutel om vrij te worden uit eindeloos lange gevangenschap. Wat het wezenlijke volgens Gods wil móest doen in de lange gang door de gehele schepping, dat moet het nu in het laatste stadium uit vrije wil doen: het moet uit liefde dienstbaar zijn. Daardoor bewijst het zijn goddelijke afkomst, want de liefde drukt een stempel op het goddelijke wezen en het vormt zich weer tot datgene wat het was in het allereerste begin, het aanvaardt weer wat het uit vrije wil had prijsgegeven uit arrogantie. Zodra de mens in liefde dienstbaar is, is zijn overtreding jegens God opgeheven. Hij is uit de zondige staat naar buiten getreden en is weer teruggekeerd naar God van wie hij zich wilde verwijderen. Hij heeft zijn kindschap ingezien en wenst de juiste verhouding met de Vader aan te gaan en hij wordt door de liefde een waar kind van God.
Maar alles moet in vrije wil gebeuren en dit is de toets van zijn aardse leven die hij onvoorwaardelijk moet doorstaan. De mens kan het doel bereiken daar hem van God uit op elke manier hulp wordt geboden, maar hij kan ook de hele lange gang van ontwikkeling onder de wet van de gebonden wil tevergeefs hebben afgelegd wanneer hij, in plaats van opwaarts te gaan in het stadium als mens, stilstaat of zich helemaal negatief ontwikkelt. Dan misbruikt hij opnieuw zijn vrije wil, hij maakt geen gebruik van de vele gelegenheden die hem worden geboden om het doel te bereiken en moet dan ook de gevolgen dragen: een hernieuwde gang door de gehele schepping. Eens zal ook hij zeker zijn doel bereiken, maar het wezen bepaalt zelf de tijdsduur van zijn gebonden zijn. Want God gaf hem de vrije wil, die Hij ook eerbiedigt opdat het volmaakt kan worden.
Amen
Translator