• Back

Community of 'Saints'.... Intercession pointless....

You humans need considerable support from the spiritual world if you want to survive the last battle on earth, and this help is at your full disposal in every way by just asking for it. For this reason it should be explained to you what kind of help will be given to you and how you can request it. There exists, as you humans call it, the community of Saints, which helps you; but it is necessary to explain the term ‘Saints’ to you if you are to be truthfully taught and free from wrong notions. The beings of light are people’s most faithful guides and helpers who are always ready as soon as they are called. But their assignment to people is determined by God in His wisdom, just as He, corresponding to their degree of perfection, also permeates the spiritual beings with light and strength. People, however, are unable to assess another person’s degree of maturity and therefore have neither the right nor the ability to elevate him to sainthood, because only God knows the quality of his soul when he, having been liberated by physical death, enters the spiritual kingdom. Only God knows the relationship the person has had with Him on earth and to what extent he acted with love.

Loving activity is the decisive factor and could have given him light and strength in abundance while still on earth, enabling him to do extraordinary things on earth if he wanted to. But in the beyond God reserves the right to guide mature souls to the sphere of activity which corresponds to their degree of maturity. He allocates to them the activity in the spiritual kingdom, just as He determines what kind of help should be given to people on earth. The beings of light have abundant strength, they can achieve anything because they work with God and in accordance with His will since they are constantly permeated by His strength. But the being of light moves entirely within God’s will too, i.e. it cannot want anything but God’s will since it has already established the union with God and is therefore totally absorbed in His will. However, since it possesses great wisdom it also recognises the inexpediency of many people’s petitions and therefore also has to refuse when a fulfilment would be detrimental for the soul.

Helping people is a state of happiness for the beings of light, for this reason God allows people to request help from them. But it is not right to call upon specific Saints, because their activity and task could be entirely different and people, in their ignorance, might appeal to a being which is still far from perfect and then, due to their petition, become subject to and get unfavourably influenced by it. Because those who are called will appear, they immediately seek to get close to the caller and try to impose their thoughts on him, which might not correspond to the truth. Besides, the canonisation by people is mainly dependent on a way of life conforming to a church community, i.e. where piety is a prerequisite, although never demanded by God it is insisted upon by that church, and in accordance with the latter the canonisation takes place, which can never be the will of God. Consequently, not everyone canonised may be a being of light, whereas there are many beings of light in the spiritual kingdom whose way of life in fact corresponded to God’s will but did not conform to the rules of an ecclesiastical community. All beings of light possess God’s strength which they want to use, thus people were entrusted into their care whom they should and can help to reach perfection, providing human will is not opposed to it. Appealing to the beings of light will never be in vain, whereas calling upon specific beings may be good but could also be harmful even though help is expected from them. However, the idea to gain intercession by the beings of light is misguided....

Prayer is an appeal to God. It establishes the relationship between the human being and God, which is requested by God Himself because the appeal demonstrates that the person’s will is directed towards Him. Thus in people’s opinion, the beings of light, which are already in closest union with Him, are supposed to establish this relationship with God. This would relieve the person from establishing the relationship himself which, however, is purpose and goal of his earthly life, because only the contact with God provides the influx of strength without which the soul is unable to mature fully. But the being of light cannot convey strength to the person, because even in the spiritual kingdom are laws which have to be observed by its inhabitants in the knowledge that they were given by God’s love and wisdom. The beings are willing to help in every instance and in accordance with God’s will, consequently the human being has to please God’s will first in order to be considered by Him directly or through the beings of light, which truly will never leave anyone without help if God’s will approves. Hence the appeal for help to the beings of light will never be in vain, but an appeal for intercession is futile. Because the child itself should trustingly approach the Father so that the Father’s love can give Itself to the child, and because this intimate relationship will never be established if the human being believes that he can also reach the goal through intercession. God is a God of love. He does not want people frightened to come to Him, He wants to be the Father of His children and not a strict judge and ruler. People try to please the latter through intercession but approach the former trustingly, and God asks for this trust from His living creations, because His infinite love belongs to them and He will also fulfil their every prayer....

Amen

Gemeenschap der heiligen - Voorspraak

U mensen hebt buitengewoon veel hulp nodig van de kant van de geestelijke wereld, wilt u de laatste strijd op aarde doorstaan. Maar deze hulp staat altijd in overvloed tot uw beschikking als u er maar om vraagt. Daarom zal u worden uitgelegd op welke wijze u hulp gegeven wordt, en hoe u er om bidden kunt.

Er is wat u mensen noemt de "gemeenschap der heiligen" die u helpend terzijde staat. Maar het begrip "heilige" moet eerst worden uitgelegd, wilt u in de waarheid onderricht en vrij van verkeerde denkbeelden zijn. De lichtwezens zijn de trouwste leiders en helpers van de mensen, ze zijn altijd bereid als ze maar geroepen worden. Maar hoe zij de mensen zijn toegewezen, dat bepaalt GOD alleen in zijn Wijsheid. Evenals HIJ ook de geestelijke wezens naar de graad van hun volmaaktheid met licht en kracht vervult.

Mensen echter kunnen de mate van rijpheid van een medemens niet beoordelen, om welke reden zij daarom ook niet het recht hebben noch de bekwaamheid bezitten - hem tot heilige te verheffen, want alleen GOD weet hoe de aard van de ziel van iemand is als hij door de lichamelijke dood vrijgeworden - het geestelijke rijk ingaat. GOD alleen weet in welke verhouding de mens op aarde tot HEM heeft gestaan en in hoeverre hij in de liefde werkzaam was. Want het werken in liefde is doorslaggevend en dit kan hem reeds op aarde licht en kracht in alle volheid hebben opgeleverd, zodat hij al bijzondere werken kon verrichten - als hij dat wilde. Maar GOD behoudt Zich het recht voor zulke rijpe zielen hun werkkring in het hiernamaals toe te wijzen, die overeenkomt met hun graad van rijpheid. HIJ wijst hun hun werkzaamheden toe in het geestelijke rijk, zoals HIJ ook de aard van de hulp bepaalt die de mensen op aarde verleend moet worden.

De lichtwezens zijn vol van kracht. Voor hen is alles mogelijk omdat zij met GOD en in Zijn Wil werken en omdat zij voortdurend met Zijn Kracht doorstroomd worden. Ieder lichtwezen bevindt zich echter ook geheel in GOD's Wil, d.w.z. het kan zelf niet anders willen dan wat GOD's Wil is, omdat het de verbinding met HEM al tot stand heeft gebracht en daarom geheel in Zijn Wil opgaat.

Ze beseffen echter ook - daar ze vervuld zijn van wijsheid - het dwaze van vele verzoeken van de kant van de mensen en moeten daarom het inwilligen van zulke beden weigeren, daar een verhoring schadelijk zou zijn voor de ziel van de vragende.

Voor de lichtwezens is de hulp die ze de mensen verlenen een toestand van diepe vreugde, om welke reden het ook door GOD is toegestaan dat de mensen de lichtwezens om bijstand aanroepen. Het is echter nooit Zijn Wil bepaalde "heiligen" aan te roepen, omdat hun werkzaam zijn en bestemming een geheel andere kan zijn dan verwacht. En vanuit deze onwetendheid kunnen de mensen ook wel een wezen aanroepen dat nog ver af is van de volmaaktheid, aan wie ze zich nu echter door het aanroepen uitleveren en niet met erg gunstig gevolg door deze nu ook kunnen worden beïnvloed. Want de geroepenen verschijnen en verdringen zich dadelijk in de nabijheid van de roepende en proberen hem hun gedachten op te dringen, die echter niet overeenkomstig de waarheid behoeven te zijn.

Bovendien is de "heiligverklaring" vanuit de kant van de mensen in de eerste plaats afhankelijk van een levenswandel, die overeenstemt met een "kerkelijke gemeenschap". Er wordt dus iets tot voorwaarde gemaakt wat nooit door GOD, maar alleen door die kerk verlangd wordt - en daaraan beantwoordend volgt de heiligverklaring - wat echter nooit GOD's Wil kan zijn. Dus behoeft niet ieder die op zo'n manier heilig is verklaard een lichtwezen te zijn, terwijl er anderzijds veel lichtwezens in het geestelijke rijk zijn wier levenswandel wel voldeed aan de Wil van GOD - maar niet aan de eisen die door de kerkelijke gemeenschap werden gesteld.

In alle lichtwezens is de Kracht uit GOD aanwezig die zij graag willen gebruiken, en daarom zijn hun mensen ter verzorging toevertrouwd wier volmaaktheid ze willen en ook kunnen bevorderen, als de menselijke wil er niet tegen gericht is. Het aanroepen van deze wezens - door GOD aangesteld als hulp voor de mensen - zal nooit zonder succes blijven. Terwijl het aanroepen van bepaalde wezens evenzogoed ook schadelijk kan zijn, als er hulp van hen verwacht wordt die zij echter niet kunnen geven als zij nog niet met GOD verbonden zijn.

Onjuist is echter ook de gedachte van de lichtwezens voorspraak te kunnen verkrijgen, want het gebed is een smeekbede tot GOD - waardoor de verbinding met HEM tot stand wordt gebracht en GOD verlangt dat deze bede rechtstreeks tot HEM gericht wordt - omdat deze smeekbede blijk geeft dat de wil van de mens op GOD is gericht.

Volgens menselijke opvatting moeten nu die lichtwezens die zich al ten zeerste met GOD verenigd hebben, deze verbinding met HEM tot stand brengen. In dat geval zou de mens zelf zich niet met GOD behoeven te verbinden, terwijl dat toch het doel en de betekenis van het aardse leven is. Want door de verbinding met GOD is pas de toevoer van kracht mogelijk, zonder welke 'n uitrijpen van de ziel niet kan plaats vinden.

Die kracht kan echter niet zonder GOD's Wil door de lichtwezens aan de mensen worden doorgegeven, omdat er ook in het geestelijke rijk wetten bestaan waaraan zijn bewoners zich onderwerpen in het besef, dat ze door de liefde en wijsheid van GOD gegeven werden.

De lichtwezens zijn in elk geval tot helpen bereid, maar zij voegen zich echter naar de Wil van GOD. Dus moet de mens zich eerst openstellen voor GOD's Wil om dan door HEM te worden voorzien, of rechtstreeks of door de lichtwezens, die waarlijk geen mens zonder hulp laten als de Wil van GOD dit goedkeurt.

Dus zal het aanroepen van de lichtwezens om hulp nooit tevergeefs zijn. Maar het vragen om voorspraak is nutteloos omdat het kind in vol vertrouwen zelf naar de VADER moet gaan, opdat de Liefde van de VADER Zich helemaal voor hem kan openstellen. Maar deze vertrouwelijke verhouding wordt nooit tot stand gebracht als de mens gelooft door voorbeden evenzo dat doel te bereiken. GOD is een GOD van Liefde en HIJ wil niet dat de mensen vrees hebben om tot HEM te komen. HIJ wil de VADER van Zijn kinderen zijn, maar niet een strenge rechter en machthebber, die men door voorspraak probeert goedgunstig voor zich te stemmen. Maar een VADER gaat men vertrouwelijk tegemoet. En deze vertrouwelijkheid verlangt GOD van Zijn schepselen omdat HIJ hen oneindig liefheeft en HIJ hun daarom ook elke bede vervullen zal.

Amen