• Back

Sacrificial love....

Love enables a person to make any sacrifice, and thus your love should be such that you will gladly and joyfully give up everything if this will help your neighbour. Sacrificial love is inexpressibly beneficial; both for your souls as well as for the soul of a fellow human being who thereby learns to love as well, for the love which touches him will also kindle the indwelling spark of love, which can develop into a flame. A person's deed must be inspired by love, only then will it be true love which not only expresses itself in words and feelings but in active care as well. The bliss of accomplishing a kind deed which helps a fellow human being makes a person feel very happy.... Thus love by itself is already rewarding, because it is pleasing and encourages constantly new actions of love. A love which is willing to make sacrifices does not consider itself; a person gives of what he owns without thinking if it benefits someone else, he gives to others and is happy that he can help his fellow human being.... Only this kind of love will result in his soul's maturity, which is his goal on earth, for it will make his heart receptive for the divine Love Itself, Which requires such a prepared soul as an abode in order to stay and work in a person. Through his love, the human being draws God, Who is Love Itself, close to him, and he will never be without love because divine love will fill his heart and his whole nature will change into love.... He will adapt himself to God; he will find the union with Him on earth already, which is the purpose and goal of his life on earth.... Anyone making a sacrifice out of love for his neighbour gives up very little in exchange for so much more.... As long as he is still fond of earthly possessions, as long as the commodities of the world mean everything to him, he will be incapable of any kind-hearted deed, for his selfish love will be too great and will prevent him from giving for his fellow human being's sake. Only love will make him do this, the love for his fellow human being will make his possessions seem worthless to him, he will only try to help and will no longer calculate the advantages he would gain from his wealth, he will give gladly and joyfully because he will be motivated to do so by love.... But anyone without love is incapable of parting with the possessions of the world, nor will he ever experience pure joy, he will not get to know the happiness which kind-hearted activity triggers in a person.... And in order to help those people, in order to teach them actions of love, God allows adversity to come upon the earth.... harsh conditions, which should encourage every person to practise love; an adversity which intends to kindle the spark of love in every person in order to act with love. Once he has felt the happiness of kind-hearted activity, his heart will no longer be so hardened. Hence you humans should practise love, you should give what is dear and valuable to you if you can reduce people's adversity with it.... you should not think long as to whether it will be to your advantage or disadvantage; you should be impelled by the love in your heart, and this does not stop and think.... It makes sacrifices and gladly gives what it owns, it only wants to help and ease a fellow human being's fate.... And if you can make sacrifices, you will not become poorer but gain far more riches, for God's strength of love will flow to you, which exceeds the value of all earthly possessions.... You will sacrifice earthly goods and exchange them for spiritual possessions, and these possessions will be yours to keep, they cannot be taken away from you, even if you leave the Earth and enter the spiritual kingdom.... Every sacrifice you have made out of love for your fellow human beings will increase your eternal possessions. For this reason you should spend your life on earth with continuous actions of love, you should be of service and give to others, offer help and advice to those who are still weak and require physical and spiritual assistance. You should make sacrifices in order to also awaken love in your fellow human being..... so that you will fulfil your mission on earth....

Amen

Opofferingsgezinde liefde

De liefde stelt de mensen in staat tot het brengen van elk offer. En zo moet de aard van uw liefde zijn, dat u graag en met plezier alles weggeeft als u de naaste daarmee van dienst kunt zijn. Een opofferingsgezinde liefde is van onnoemelijke zegen voor uw ziel, evenals voor de ziel van de medemens die daardoor eveneens tot liefde wordt opgevoed. Want de liefde die op hem overslaat, ontsteekt ook in hem de liefdesvonk die tot vlam kan worden. De liefde moet de mens ertoe brengen daden te verrichten. Want pas dan is het de ware liefde die niet alleen in woorden en gevoelens, veeleer in daadwerkelijke zorg tot uitdrukking komt. Het is een overgroot gevoel van vreugde dat de mens gelukkig stemt als hij een daad van liefde heeft verricht en de medemens daarmee heeft gediend. Dus loont de liefde al vanzelf de moeite, omdat ze gelukkig maakt en aanspoort tot steeds nieuwe werken van liefde.

Een offervaardige liefde denkt niet aan zichzelf. De mens geeft zonder te overwegen van zijn eigendom wat de ander van nut is. Hij geeft weg en is gelukkig de medemens te kunnen helpen. Zo’n liefde levert hem pas de zielsrijpheid op die zijn doel is op aarde. Want zijn hart wordt daardoor ontvankelijk voor de goddelijke liefde zelf die een zo gereedgemaakte ziel als woning nodig heeft om in de mens te kunnen verblijven en werkzaam zijn. De mens trekt door zijn liefde God als Liefde zelf tot zich en hij zal nooit meer zonder liefde zijn, want de goddelijke liefde vervult zijn hart en zijn hele wezen verandert tot liefde. Hij past zich aan God aan, hij vindt al op aarde de aaneensluiting met Hem, die zin en doel is van zijn aards bestaan.

Hoe weinig geeft de mens op als hij een offer brengt uit liefde voor de naaste en hoeveel krijgt hij daarvoor terug. Zolang hij nog aan het aardse bezit hangt, zolang de goederen van de wereld alles voor hem betekenen, is hij tot geen enkel werk van liefde in staat. Want de eigenliefde is te groot en ze belet hem zich ervan te ontdoen ter wille van de medemens. Pas de liefde zet hem ertoe aan, de liefde voor de medemens doet hem zijn bezit waardeloos voorkomen. Hij tracht alleen maar te helpen en vraagt er niet meer naar, welk voordeel er voor hem uit het bezit voortvloeit. Hij geeft graag en met vreugde, omdat de liefde hem daartoe aanzet. Maar wie de liefde niet heeft, is niet in staat zich los te maken van de goederen van de wereld. En hij zal ook eeuwig geen pure vreugde hebben, hij zal het geluk niet leren kennen dat een werk van liefde in de mens teweegbrengt.

En om diegenen bij te staan, om hen tot werkzaamheid in liefde op te voeden, laat God de nood over de aarde komen. Een nood die ieder mens ertoe zou moeten brengen zich in de liefde te oefenen. Een nood die de liefdesvonk in het hart van ieder mens moet ontsteken, opdat hij in liefde werkzaam zal zijn. Zodra hij eenmaal het geluk van het werkzaam zijn in liefde heeft ondervonden, is zijn hart niet meer verhard. En daarom moet u mensen de liefde beoefenen. U moet geven wat u dierbaar is, als u daarmee in staat bent de nood van de mens te lenigen. U moet er niet lang over nadenken of het u voordeel of nadeel oplevert, de liefde van het hart moet uw drijfveer zijn en deze overlegt niet lang. Ze brengt offers, ze doet vrijwillig afstand van haar bezit, ze wil alleen maar helpen en het lot van de medemens verlichten. En als u offers kunt brengen, zult u niet armer worden maar des te rijker, want Gods liefdeskracht die alle aardse goederen in waarde overtreft, stroomt nu naar u toe. U geeft aards bezit weg en neemt daar geestelijk bezit voor in ontvangst. En dit bezit is uw eigendom dat u niet meer wordt ontnomen, dat van u blijft, ook wanneer u de aarde zult verlaten en het geestelijke rijk zult binnengaan.

En elk offer dat u uit liefde voor de medemensen hebt gebracht, vermeerdert de goederen van de eeuwigheid. Daarom moet uw leven op aarde een ononderbroken werkzaamheid in liefde zijn, een dienstbaar zijn en geven, een helpen en raad geven aan diegenen die nog zwak zijn en lichamelijk en geestelijk hulp nodig hebben. U moet offers brengen, opdat ook in de medemens de liefde wordt gewekt, opdat u uw missie op aarde zult vervullen.

Amen