• Back

Work of redemption....

By submitting your will to the divine will you give up your spiritual resistance against God and you recognize and confess that you belong to Him. Thus the purpose and goal of earthly life is that you finally return to God and despise God's adversary. However, in order to recognize that you belong to God you must first be given the knowledge about Him and His activity as well as about the nature of God's adversary. You must learn to recognize the effect of the forces of both powers in order to then be able to decide in favour of one of the two powers. However, as soon as one power prevents you from recognizing the effect of the other power, you can no longer speak of a decision. But this is what the adversary is planning in order to increase his power. He takes action against God Himself, he tries to influence people's thinking in such a way that they doubt the eternal deity, that they are inclined to believe in a coincidental emergence of creation without the will and the unfolding of strength of a higher power. The ability to recognize God is therefore prevented; a power takes possession of you unlawfully; it takes what it fears to lose as soon as free will decides. This battle is unlawful and the effect on the human being is tremendously detrimental. Man would therefore be the one to suffer if God did not want to come to his aid. He must try to strengthen faith in Him and His strength to the same extent as the adversary wants to weaken it and awaken it where the latter has already undermined it.... And God does this in such a way that He chooses people who are firm in faith and have the will to serve Him.... that He gives them a task which signifies a counter-work for the adversary.... that He builds up what the latter destroys.... God allows these people to find contact with people who are in danger of succumbing to God's adversary. They now counter them with arguments which seem worthy of consideration to them, and through reflection people now come closer to the essence of the deity. The greatest danger has been removed that the eternal deity will be completely rejected. But now the adversary has another weapon, which he also uses without hesitation.... He touches the divinity of Jesus, he tries to take away people's faith in the saviour and thereby put them in a powerless state.... Man cannot grasp the significance of this endeavour as long as he does not understand the significance of the work of redemption....

He will only come to a clear realization when the guilt of sin has been eradicated, for sin and darkness belong together, and brightness of spirit and purity of heart cannot be thought of without each other either. A being born of sin (which has arisen through the will of a power opposed to God) must first be purified before it is admitted to the light, i.e. to closeness to God. Purification of the heart, however, is equal to the forgiveness of the guilt of sin; the stain of guilt is removed from the being. However, this first requires full acceptance of the guilt, because only when a guilt is recognized as such does the will to be free of this guilt awaken. The latter is a redemption of the unfree, which requires immense willpower, since the human being cannot even measure the extent of his guilt, which the being has brought upon itself through the apostasy from God. And it would take endless times before a being had paid off its heavy debt to God; redemption would require (often infinite) endless times, for it is not the sins which the human being committed in earthly life which have to be atoned for, but the open rebellion against God was the actual sin. But this sin is immense, it cannot be grasped by the human mind. The incomprehensible magnitude of guilt moved Jesus Christ to His work of redemption.... In His love, the God-man Jesus recognized the pitiful state of humanity and wanted to take it upon Himself.... He wanted to suffer for people in order to spare them the great suffering of atoning for their debts.... He wanted to tolerate pain in order to reduce their pain. He wanted to restore people's fullest freedom of will, He wanted to redeem them from the agonizing state of a sinner before God.... And so Jesus Christ took the guilt of all people upon Himself and offered God the sacrifice on the cross as atonement.... He gave Himself out of love for humanity, which without this sacrifice the rebellion against God would never have been able to atone for this guilt of its former rebellion against God itself. Only when man is able to recognize God will he be able to appreciate the love that moved the God-man Jesus to lay down His life for people on earth.... He cannot grasp it on earth, but he should not reject the greatest work of love, even if he cannot yet appreciate its greatness....

(16.9.1941) It was the work of the greatest love for fellow human beings.... No being before and after has taken such a sacrifice upon himself, no one has carried out such an act, which completely originated from free will, which he also could have averted by virtue of his will. Yet His love for His fellow human beings was so strong that He was in intimate union with God precisely through this love, Who is love Himself.... that the deity was able to take abode in Him in all its fullness without, however, consuming the human body, which is otherwise the consequence of the intimate union with God. But the body still wanted to suffer for the sake of sinful humanity.... He wanted to atone for this.... In His wisdom, which was the result of His deepest love, Jesus recognized the spiritual low of mankind and also knew of its consequences. However, this was so serious, so extremely painful, that He took pity on it and wanted to compensate for people's lack of love through His immense love. Only the will to help them in their greatest need determined His actions. He was driven by love, which was indeed divine, but the man Jesus took the suffering of the death on the cross upon Himself and drank the cup of suffering to the brim.... He suffered unspeakably and died an agonizing death.... His will was to bring redemption to mankind, to help it in the battle against evil, to free man from the guilt of sin of the former rebellion against God, for the sake of which He walked on earth.... Man is still bound by the will of the adversary, and his strength is too weak to be able to free himself from this bondage. Jesus wanted to increase this weak power through His work of redemption; He wanted to give people a weapon in the fight against this violence.... They were to counter it with the love of Jesus, so that it would let go of them and thus the path to the heights, to freedom, would not be so difficult for them. But the work of redemption and the divine redeemer Himself must also be recognized if the sacrifice of the death on the cross is not to be made in vain for the individual.... he must consciously place himself in the circle of those for whom Jesus Christ died on the cross, otherwise he has no share in the graces of the work of redemption....

Amen

Verlossingswerk

Met het onderwerpen van uw wil aan de goddelijke wil geeft u uw geestelijk verzet tegen God op en u herkent en belijdt uw verbondenheid met Hem. Zodoende is het de zin en het doel van het aardse leven dat u uiteindelijk tot God terugkeert en de tegenstander van God veracht. Om het verbonden zijn met God te herkennen, moet u telkens opnieuw de kennis van Hem en Zijn werkzaam zijn gegeven worden, zoals ook van het wezen van de tegenstander van God. U moet het effect van de krachten van beide machten leren herkennen om dan voor één van beide machten te kunnen kiezen.

Maar zodra een macht een einde maakt aan de kennis van het werkzaam zijn van de andere macht, kan van een beslissing niet meer gesproken worden. En dit is de tegenstander van plan om zijn macht te kunnen vergroten. Hij treedt tegen God Zelf op. Hij probeert het denken van de mensen zo te beïnvloeden, dat ze aan de eeuwige Godheid gaan twijfelen, zodat ze ertoe neigen te geloven in een toevallig ontstaan van de schepping zonder de wil en de krachtontplooiing van een hogere macht.

Het kunnen accepteren van God zal dus tegengegaan worden. Een macht neemt nu op een onrechtmatige manier bezit van u. Ze neemt, wat ze vreest te verliezen, zodra de vrije wil kiest. Deze strijd is onrechtmatig en het effect op de mens is buitengewoon schadelijk. De mens zou dus het slachtoffer zijn, als God hem niet te hulp zou willen komen. Hij moet het geloof in Hem en Zijn kracht in dezelfde mate proberen te versterken, als de tegenstander hem verzwakken wil en hem tot leven wekken, waar deze hem al begraven heeft.

En God doet dit op deze manier, dat Hij mensen kiest, die standvastig zijn in het geloof en de wil hebben om Hem te dienen. Dat Hij deze een taak geeft, die een tegengesteld werk betekent voor de tegenstander. Dat Hij opbouwt, wat deze verwoest. God laat deze mensen verbinding krijgen met mensen, die in het gevaar verkeren het te moeten afleggen tegen de tegenstander van God. Ze brengen er bij hen nu argumenten tegenin, die hen opmerkelijk toeschijnen en de mensen komen nu door nadenken dichter bij het wezen van de Godheid. Het grootste gevaar, dat de eeuwige Godheid geheel afwezen wordt, is weggenomen.

Maar nu heeft de tegenstander nog een wapen, dat hij eveneens zonder bezwaar gebruikt. Hij valt de Godheid van Jezus aan. Hij probeert de mensen het geloof in de Verlosser af te nemen en hen daardoor in een krachteloze toestand te brengen. De mens kan de betekenis van dit voornemen in zijn geheel niet begrijpen, zolang hij de betekenis van het verlossingswerk niet begrijpt.

Hij zal pas tot zuivere kennis komen, wanneer de zondenschuld gedelgd is, want zonde en duisternis horen bij elkaar en helderheid van de geest en zuiverheid van het hart zijn eveneens niet zonder elkaar in te denken. Een uit de zonde geboren wezen (dat ontstaan is door de wil van een tegen God gerichte macht) moet eerst gereinigd worden, voordat het tot het licht, dat wil zeggen de nabijheid van God, toegelaten wordt. Maar de reiniging van het hart is hetzelfde als de vergeving van de zondenschuld. De smet van een schuld wordt van het wezen afgenomen.

Maar dit vereist eerst een aanvaarding van de schuld, want pas wanneer een schuld als zodanig erkend wordt, ontwaakt de wil om van deze schuld bevrijd te worden. Dit laatste is een bevrijding van het onvrije, die een enorme wilskracht vereist, omdat de mens de grootte van zijn schuld, die het wezen door de afval van God op zich geladen heeft, helemaal niet in zijn volle omvang kan overzien. En het zou eindeloze tijden duren voordat een wezen de zware schuld aan God afbetaald zou hebben. De verlossing zou eindeloze (vaak oneindige) tijden nodig hebben, want het gaat niet om het boeten voor de zonden, die de mens tijdens zijn leven op aarde begaan heeft, maar het openlijke verzet tegen God was de oorspronkelijke zonde.

Maar deze zonde is enorm. Ze valt met het menselijke verstand niet te begrijpen. De niet te begrijpen grootte van de schuld bewoog Jezus Christus tot het verlossingswerk. In Zijn liefde herkende de Godmens Jezus de erbarmelijke toestand van de mensheid en Hij wilde dit op Zich nemen. Hij wilde voor de mensen lijden, om hen het grote leed van het afbetalen van de zonden te besparen. Hij wilde pijn verdragen om hun pijn te verminderen. Hij wilde de mensen de hele wilsvrijheid teruggeven. Hij wilde hen verlossen van de kwellende toestand van een zondaar voor God.

En zodoende nam Jezus Christus de schuld van alle mensen op Zich en bracht God ter verzoening het offer aan het kruis. Hij gaf Zichzelf over uit liefde voor de mensheid, die zonder dit offer gedurende ondenkbare tijden had moeten lijden, als ze had moeten boeten voor de schuld van het verzet van toen tegen God. Hiertoe zou ze nooit in staat geweest zijn. Pas wanneer de mens in staat is om God te herkennen, zal hij in zijn volle omvang kunnen beseffen, welke liefde de Godmens Jezus bewogen heeft om op aarde Zijn leven te geven voor de mensen. Op aarde kan hij dit niet begrijpen, maar hij moet het grote werk van de liefde niet afwijzen, ook wanneer hij het nog niet in zijn grootte kan beoordelen.

Het was het werk van de grootste liefde voor de medemens. Geen wezen voor- en nadien heeft zo’n offer op zich genomen. Niemand heeft zo’n daad volbracht, die geheel aan de vrije wil ontsprong, die Hij ook krachtens Zijn wil af had kunnen wenden. Maar de liefde voor Zijn medemensen was zo sterk, dat Hij juist door deze liefde een innige verbinding had met God, Die de liefde Zelf is, zodat de Godheid in zijn hele volheid intrek in Hem kon nemen, echter zonder het menselijke lichaam uit te putten, wat anders het gevolg van de innige verbinding met God zou zijn.

Maar het lichaam wilde nog lijden omwille van de zondige mensheid. Hij wilde boete voor deze mensheid doen. Jezus besefte in Zijn wijsheid, die het gevolg van Zijn diepste liefde was, de geestelijk lage stand van de mensen en wist ook van het effect hiervan. Maar deze had zo verstrekkende gevolgen, was zo buitengewoon veel leed veroorzakend, dat Hij medelijden had en Hij door Zijn enorme liefde de liefdeloosheid van de mensen wilde compenseren. Enkel de wil om hen in de grootste nood te helpen, bracht Hem tot Zijn daad.

De liefde, die weliswaar goddelijk was, dreef Hem, maar het lijden van de kruisdood nam de mens Jezus op Zich en Hij dronk de kelk van het lijden tot de laatste druppel. Hij leed onnoemelijk en Hij stierf een martelende dood. Het was Zijn wil om de mensheid verlossing te brengen. Haar te helpen in de strijd tegen het kwaad. Om de mens vrij te maken van de zondenschuld van het vroegere verzet tegen God. Ter wille van hen was Hij op de aarde.

De mens is nog steeds gebonden door de wil van de tegenstander en zijn kracht is te gering om zich van deze boeien te kunnen ontdoen. Deze zwakke kracht wilde Jezus door Zijn verlossingswerk vergroten. Hij wilde de mensen een aanleiding geven voor de strijd tegen deze macht. Ze zouden hier de liefde van Jezus tegenover moeten zetten, opdat deze van hen afziet en zodoende de weg omhoog, naar de vrijheid, niet zo zwaar zou worden.

Maar het verlossingswerk en de goddelijke Verlosser Zelf moeten erkend worden, als het offer van de kruisdood niet vergeefs gebracht moet zijn voor de individuele mens. Hij moet zich bewust binnen de kring van degenen plaatsen, voor wie Jezus aan het kruis gestorven is, omdat hij anders geen deel heeft aan de genade van het verlossingswerk.

Amen