• Back

Will – Grace .... (Objection Philippians 2 – 13)

Spiritual standstill sets in when the human being’s will is too weak to overcome obstacles. No further progress can be made anymore. Although everything depends on God’s grace, the human being must participate in order to become richly blessed, he must use his will and appeal for strength, then he will strive towards ascent. No way exists which excludes the human being’s will, and thus he must activate his will first. No person can be released from this. Were God’s grace designated to come first, the human being would be released from actively using his will. And this is an error which, in turn, results in further errors. God’s grace and mercy certainly take hold of a person by providing him with every opportunity for his final deliverance. For it is an inconceivable grace on the part of God that the human being may travel the path of earthly life in order to return to Him again .... But in the stage of free will, only free will is decisive as to whether or not he will receive further blessings; otherwise life on earth would not be a probationary period which the human being has to pass. God wants to convey the pure truth to earth. Thus He must clarify where people are mistaken or have erred. He must rectify that which hitherto has been misunderstood, for He wants to separate the truth from the untruth. If the human being resists God’s effort to guide him into truth he also actively uses his will but in a God-opposing way and he can never become enlightened. God gave the human being the ability to think things through and to make a free decision. This is God’s grace again, nevertheless, the free decision depends on the human being’s will in turn, thus a person must want God’s grace to take effect in him .... His will opens the heart to become receptive for God’s grace, and his will must also make use of God’s grace .... It is this clear realisation which lets a person develop a sense of responsibility in the first place, whereas the hitherto wrong attitude that the human being is incapable of doing anything without divine grace .... that this motivates the human will in the first place .... weakens his urge to be active. In that case one could not speak of a person’s free will, if God Himself were to influence this will by conveying His grace. Unlimited means of help are certainly at a person’s disposal, thus it is made easy for him to let his will become active, yet the latter must be done by the person himself of his own accord. The actual purpose of life is for a human being to make a decision for or against God of his own free will .... Consequently, God will never precipitate this decision by determining the human being’s will, for this would truly defeat the purpose of life on earth. This is why people are repeatedly informed so that they will pay attention and release themselves from that which is mistaken, and from those human ideas and human interpretations which became erroneous without consciously intending to spread error. Yet precisely this interpretation, that God Himself determines the human being’s will, carries much weight for it leads to wrong thinking. Neither the Deity can be properly recognised nor does it strengthen the human being’s sense of responsibility .... He will ultimately only rely on divine grace, which seizes the person depending on divine will .... which flows to him, providing that God has intended to bestow grace upon him. But in that case he could not be held accountable if he does not reach the goal given to him at the beginning of his embodiment. The crucial point can only be found in free will; however, anyone who argues the human being’s free will regards himself as a puppet which is always and forever guided by a higher Power without taking any kind of active part in it. God’s wisdom and love prevents a restriction of will, otherwise higher development would be impossible for the human soul and the long process on earth would be unnecessary if God’s will were to select the aspirants for God’s kingdom by conveying His grace to them, which people would subsequently seize and thus be safely guided by it into the kingdom of heaven.

Amen

Wil - Genade (Tegenwerping Filippenzen 2 : 13)

De geestelijke stilstand zal zich dan voordoen, wanneer de wil van de mens te zwak is om hindernissen te overwinnen. Er kunnen helemaal geen successen worden geboekt. Alles is weliswaar afhankelijk van de genade Gods, maar de mens moet het zijne ervoor doen om nu eenmaal met genade rijk te worden bedacht. Hij moet willen en om kracht vragen, dan zoekt hij de weg omhoog. Er bestaat geen manier die de wil van de mens uitschakelt en dus moet de wil eerst actief worden. Daarvan kan de mens niet worden ontheven.

Zodra nu de genade Gods als eerste wordt bestempeld, zou de mens ervan worden ontheven zijn wil actief te laten worden. En dit is een dwaling die weer verdere dwalingen tot gevolg heeft. Wel heeft de genade en barmhartigheid Gods de mensen vastgepakt, dat ze hun alle mogelijkheden geeft voor een uiteindelijke verlossing. Want het is een onvoorstelbare genade van God dat de mens zijn weg over de aarde mag afleggen om weer bij God te komen.

Maar in het stadium van de vrije wil is alleen de vrije wil beslissend of hem verdere genade wordt toegestuurd of niet, daar anders het aardse leven immers geen proeftijd zou zijn die de mens heeft te doorstaan. God wil de zuivere waarheid naar de aarde sturen. Dus moet Hij daar opheldering geven, waar de mensen dwalen of gedwaald hebben. Hij moet rechtzetten wat tot nu toe verkeerd werd begrepen, want Hij wil de waarheid van de leugen scheiden. Stelt de mens weerstand tegenover het goddelijke streven hem de waarheid te doen toekomen, dan laat hij weliswaar ook zijn wil actief worden, maar op een aan God vijandige manier en nooit kan het in hem duidelijk worden.

God gaf de mens het vermogen te kunnen nadenken en een vrije beslissing te nemen. Dit is weer de genade Gods. De vrije beslissing is nu echter weer van de wil van de mens afhankelijk, dus moet de mens willen dat de genade Gods bij hem werkzaam zal worden. Zijn wil opent het hart, dat het ontvankelijk is voor de genade Gods en zijn wil moet de genade Gods ook benutten. Dit duidelijke inzicht laat de mens pas bewust worden van zijn verantwoording, terwijl de verkeerde opvatting tot nu toe, dat de mens tot niets in staat is zonder de goddelijke genade - dat deze pas de wil van de mens ertoe brengt actief te worden - de drang om werkzaam te zijn in hem doet verlammen. Er zou dan ook niet van een vrije wil van de mens kunnen worden gesproken, wanneer God Zelf deze wil zou beïnvloeden door het overbrengen van Zijn genade.

De hulpmiddelen staan de mens weliswaar onbeperkt ter beschikking, dus wordt het ze gemakkelijk gemaakt de wil werkzaam te laten worden, maar dit laatste moet de mens uit eigen beweging doen. Het eigenlijke doel van het leven is de beslissing in vrije wil voor of tegen God. Bijgevolg zal God nooit op deze beslissing vooruitlopen doordat Hij de wil van de mens bepaalt, want dan zou waarlijk het doel van het aardse leven zijn gemist.

En daarom wordt de mensen steeds weer bericht toegestuurd, opdat ze opletten en zich losmaken van datgene wat dwaling is, wat menselijke voorstelling en menselijke uitleg tot een dwaling liet worden, zonder dat het de bedoeling was bewust dwaling te verspreiden. Maar begrijpelijkerwijs weegt juist deze uitleg zwaar, dat het God Zelf is die de mensen tot willen beweegt, want ze leidt hen in een verkeerd denken. Noch de Godheid wordt juist gezien, noch het verantwoordelijkheidsbesef van de mens gesterkt. Hij vertrouwt tenslotte alleen op de goddelijke genade die de mens vastpakt naar gelang van de goddelijke wil die hem toestroomt in zoverre God de mens genade heeft toebedacht. Maar dan zou hij ook niet ter verantwoording kunnen worden geroepen wanneer hij het doel niet bereikt dat hem werd gesteld bij het begin van zijn belichaming.

Alleen in de vrije wil is de essentie te vinden. Wie echter de vrije wil van de mens bestrijdt, beschouwt zichzelf als een marionettenfiguur die voortdurend door een hogere macht wordt geleid zonder daarbij zelf op een of andere wijze actief te zijn. Gods wijsheid en liefde schakelen een onvrijheid van de wil uit, omdat anders de positieve ontwikkeling van de menselijke ziel onmogelijk zou zijn en er niet de lange gang over de aarde voor nodig zou zijn, wanneer Gods wil de kandidaten voor het rijk Gods zou uitzoeken doordat Hij dezen Zijn genade doet toekomen, die dan zeker de door haar vastgepakte mensen naar het hemelrijk leidt.

Amen