• Back

Love and suffering for fellow human beings....

Man should love and suffer so that he becomes free of every bondage. For love redeems him, and in suffering man finds God. He therefore frees himself from the dark power and consciously unites himself with God, so that he bears all suffering for the Lord. Jesus Christ took all suffering and all guilt of sin on His shoulders, and thereby restored freedom of spirit to mankind. If man now does the same, if he also takes the suffering of his fellow human being upon himself in love or helps him to bear it, the state of suffering is lifted and thus man is placed in a certain freedom, for he will now be able to do as he pleases. Every state of compulsion is associated with inhibitions which impair every activity.... The free state, on the other hand, is exhilarating since there are no limits to the urge to be active. And therefore one should endeavour to put oneself in this free state, to redeem oneself through love, by steering the suffering of their fellow human beings and helping to bear it. Love and suffering are epitomised by Jesus' suffering and death on the cross. Only His great love was able to take upon itself the guilt of sin with full awareness, only love willingly took upon itself the suffering of mankind. For the Saviour's love was immense.... mankind needed the divine Redeemer, which is why He took on flesh and blood in order to work in a recognised way among His own. He knew about people's bound state and tried to help them by suffering for them, and trying to guide them towards Himself in His infinite love. He brought them spiritual freedom through His death on the cross, and thus He redeemed them from the bound state, which had previously been the fate of those who had endeavoured to live a well-behaved life but were too weak to be able to escape the power of the adversary. And the Lord considered them in His love, and died the most bitter death on the cross for them in order to give them back their freedom, by suffering for humanity. And so, those who remember the suffering of their fellow human beings with love, and willingly and devotedly take this suffering upon themselves will likewise participate in the work of redemption in order to relieve what is destined to bear great suffering. Always respecting your neighbour with love and trying to alleviate his suffering will result in the greatest reward, the divine work of redemption will be continued as it were, for the hour has not yet come which sets a limit for the human being.... he can still work without any bondage, both love as well as grace has still been placed into his heart by God or made accessible to him, so that he can therefore be lovingly active, and divine grace also lets him get to know the suffering which spurs his will to be helpfully active....

Amen

Liefhebben en lijden voor de medemensen

De mens moet liefhebben en lijden, opdat hij vrijkomt uit iedere boei. Want de liefde verlost hem en in leed vindt de mens de weg naar God. Hij bevrijdt zich dus van de duistere macht en verbindt zich bewust met God als hij alle leed draagt voor de Heer. Jezus Christus nam alle leed en alle zondenschuld op Zijn schouders en gaf de mensheid daardoor de vrijheid van de geest terug. Als de mens nu hetzelfde doet, als hij ook in liefde het leed van de medemensen op zich neemt of hem helpt te dragen, zal de toestand van lijden beëindigd worden en wordt de mens dus in een zekere vrijheid geplaatst, want hij zal nu naar believen kunnen regeren en heersen.

Elke dwangtoestand is verbonden met belemmeringen, die deze werkzaamheid schaden. De vrije toestand is daarentegen gelukkig makend, omdat aan de drang tot werkzaamheid nu geen grenzen gesteld zijn. En daarom moet nagestreefd worden, dat de mens zichzelf in deze vrije toestand brengt, dat hij zichzelf door de liefde bevrijdt, doordat hij het leed van de medemensen beïnvloedt en meehelpt het te dragen.

Liefde en leed belichamen voor ons het lijden en sterven van Jezus aan het kruis. Alleen Zijn enorme liefde speelde het klaar om met vol bewustzijn de zondenschuld op Zich te nemen. Alleen de liefde nam bereidwillig het leed van de mensen op zich. Want de liefde van de Heiland was buitengewoon groot. De goddelijke Verlosser had medelijden met de mensheid en daarom nam Hij vlees en bloed aan om erkend onder de Zijnen werkzaam te zijn.

Hij wist van de geboeide toestand van de mensen en probeerde hen te helpen, doordat Hij voor hen leed en hen in Zijn eindeloze liefde tot Zich probeerde te leiden. Hij bracht hen door Zijn dood aan het kruis de geestelijke vrijheid en zodoende verloste Hij hen uit de gebonden toestand, die voorheen het lot was van degenen, die wel moeite deden voor een beschaafde levenswandel, maar te zwak waren om zich te kunnen ontworstelen aan de macht van de tegenstander. En hier dacht de Heer aan in Zijn liefde en stierf voor hen de bitterste dood aan het kruis om hen de vrijheid terug te geven, doordat Hij leed voor de mensheid.

En zo zal diegene aan het verlossingswerk deelhebben, die in liefde aan het leed van de medemensen denkt en dit leed bereidwillig en berustend op zich neemt om dat te ontlasten, wat ervoor bestemd is om het grootste leed te dragen. Steeds in liefde acht slaan op de naasten en diens lijden proberen te verminderen zal het grootste loon opleveren. Het goddelijke verlossingswerk wordt in zekere zin voortgezet, want het moment, dat voor de mens de grens getrokken wordt, is nog niet gekomen. Hij kan nog werkzaam zijn zonder onvrij te zijn. Hem is zowel de liefde als ook de genade van God in het hart gelegd of voor hem toegankelijk gemaakt, opdat hij liefhebbend werkzaam kan zijn en de goddelijke genade hem ook het lijden laat leren kennen, dat zijn wil aanspoort om hulpvaardig werkzaam te zijn.

Amen