• Back

Jesus' death on the cross....

Imagining Jesus' death on the cross with all inwardness is so infinitely blessed for the soul that strives for the heights. It was the moment of greatest physical weakness and spiritual strength. Jesus saw His end coming and His spirit was already with the father, but the greatest pain still forced the body to earth and the soul suffered torment in excess because of the darkness of those who were responsible for His death. The suffering of the dying man on the cross was unspeakable, and only a deeply feeling soul can even begin to imagine the humiliations that increased His soul's suffering. He heard the most bitter reproaches from the depths of hell, His body was ostracized.... the whole world was dark and lightless, and the greatness of the guilt of sin lay as a tremendous burden on His shoulders.... He bore this burden and sent up the words: "Father, forgive them...." His soul was love, the most ardent, self-sacrificing love for all these people who were to blame for His unspeakable suffering. He drank the cup to the brim, His body grew weaker, until at last His soul parted and soared up to the father.... Jesus' death on the cross is of such incomprehensible significance for people, and yet this greatest work of love and mercy receives so little attention.... Only the person who is in love is able to measure the greatness of it, but for people without love Jesus' death is meaningless, because they lack any feeling for the sacrifice Jesus Christ made in immense love. For the divinity of Jesus.... the fullness of God's spirit in Him, withdrew from Him at the hour of death and the man Jesus accomplished this deed to redeem people from all guilt of sin. Consequently, the human being suffered, the hour of death was tasted by him without any relief, the body and the soul suffered unimaginable pain.... for only in this way could the work of redemption be accomplished so that humanity's suffering would diminish.... only in this way could all guilt of sin be cancelled, so that excessive love bore the suffering that this guilt of sin inevitably entailed. The world no longer has any understanding for this greatest work of love of a human being, it passes it by carelessly, indeed it seeks to devalue it by attaching no more importance to it than to the act of an idealist whose motives were only later justified in the way that christian doctrine does today. But it is precisely the redemption of man that is called into question, the idea of redemption is rejected and thus Jesus Christ is only regocnized as a world-historical person, but a spiritual connection with the whole of humanity is denied after His death. And this completely wrong thinking of people has made it necessary for the lord to take pity on people again, to convey the pure truth to them so that faith in the redemption through Jesus Christ will not be lost among people but will come alive in them again....

Amen

Kruisdood van Jezus

Met alle innerlijkheid zich de kruisdood van Jezus voor te stellen is zo oneindig zegenrijk voor de ziel die opwaarts streeft. Het was het moment van de grootste lichamelijke zwakheid en geestelijke sterkte. Jezus zag Zijn einde komen en Zijn geest vertoefde al bij de Vader, maar de grootste pijnen dwongen het lichaam nog naar de aarde en de ziel leed bovenmatige kwellingen wegens de duisternis van hen die de schuld hadden aan Zijn dood. Het leed van de Stervende aan het kruis was onuitsprekelijk en alleen een diepgevoelige ziel is in staat zich bij benadering de vernederingen voor te stellen die het leed van Zijn ziel vergrootten. Hij vernam uit de diepte der hel de bitterste verachtingen. Zijn lichaam was uitgestoten, de hele wereld was donker en zonder licht en de grootte van de zondeschuld lag als een ontzaglijke last op Zijn schouders. Hij droeg deze last en zond de woorden omhoog: "Vader, vergeef hen." Zijn ziel was liefde, vurigste opofferende liefde voor al deze mensen die schuld hadden aan Zijn onuitsprekelijk lijden. Hij dronk de kelk tot op de bodem, Zijn lichaam werd zwakker, tot uiteindelijk de ziel zich losmaakte en zich verhief naar de Vader.

De dood van Jezus aan het kruis is van zo onvoorstelbaar grote betekenis voor de mensen, en toch krijgt dit grootste werk van liefde en barmhartigheid zo weinig aandacht. Alleen de in de liefde vaststaande mens is in staat de volle omvang hiervan te beseffen, maar voor de mensen zonder liefde is de dood van Jezus onbetekenend, want hun ontbreekt elk gevoel daarvoor, welk offer Jezus Christus heeft gebracht in overgrote liefde. Want de goddelijkheid van Jezus, de in Hem in alle volheid wezenlijk aanwezig zijnde Geest Gods, heeft zich in het uur van de dood van Hem teruggetrokken en de mens Jezus volbracht deze daad tot verlossing van de mensen uit alle zondeschuld. Bijgevolg heeft de mens geleden. Het uur van de dood werd zonder enige verlichting door Hem ondergaan. Het lichaam en de ziel leden onvoorstelbare smarten, want alleen zo kon het verlossingswerk worden volbracht, opdat het leed van de mensheid minder werd. Alleen zo kon alle zondeschuld teniet worden gedaan, dat overgrote Liefde het leed droeg, wat deze zondeschuld noodgedwongen als gevolg had.

De wereld heeft bijna geen begrip meer voor dit grootste werk van liefde van een Mens. Ze gaat er achteloos aan voorbij, ja, ze tracht het waardeloos te maken doordat ze het niet meer betekenis toekent dan de daad van een idealist, wiens motieven pas later omschreven werden zoals nu de christelijke leer het doet. Daarmee wordt echter juist de verlossing van de mens in twijfel getrokken. De verlossingsgedachte wordt verworpen en Jezus Christus dus alleen als een wereldhistorisch persoon erkend, evenwel een geestelijke samenhang van Zijn dood met de gehele mensheid wordt ontkend. En dit geheel verkeerde denken van de mensen heeft het nodig gemaakt dat de Heer zich wederom bekommert om de mensen, dat Hij hun de zuivere waarheid overbrengt opdat het geloof in de verlossing door Jezus Christus niet onder de mensen verloren zal gaan, maar in hen weer levend zal worden.

Amen