• Back

Thought activity.... Spiritual good and spiritual power....

So give ear to the voice that sounds within you: That which man's wisdom investigates is earthly spiritual good, i.e., a result is brought about through bodily functions, which can certainly also be attributed to a current of force, but in a purely material sense. Only the influx of power is utilized, which applies to the body, i.e. to pure matter.... the bodily activity of the organs is stimulated, so to speak. They carry out their assigned function, and since no spiritual motive is the driving force.... since it is merely a matter of research into natural processes, the result will also be of the same kind, thus a purely rationally considered and therefore provable result.... Man will be able to precisely calculate the purely natural function of the human body, he will also not need to give wrong conclusions but he will only ever solve purely human or earthly problems by virtue of his brain centre, for this ability was given to him by the divine creator.... Yet where the great question has to be solved, which is a riddle to every human being, there human intellect will be of no avail and all bodily functions will be inadequate, and human science can make the most imaginable efforts.... it has no access whatsoever to the spiritual realm.... it will have to recognize that all explanations, no matter how wise, about the nature of the human being are invalid in view of the fact that every human being should nevertheless have the same disposition, since all human beings were also created organically the same, and that the tiny differences, which the scientist would like to put forward as the cause of the different thinking and feeling life do not, after all, give any indication of the completely different abilities of the human being.... that there is obvious evidence for the latter, but that the blatant difference of human beings, physically and organically, does not exist to the same extent as the effects appear in the different people. And so it remains to be considered that scientifically all assertions can certainly be proven, but that the thought material of man has not yet found complete explanation, when it is taken into consideration that man is also able to think differently than only that which is visible in the material world, therefore also explainable.... The thought is in itself only the expressed will of man.... The will in turn is the main factor in life; when it becomes active, life first forms itself. Thought will therefore take that direction which the will prescribes for it. If now all spiritual life, thinking, could be explained simply in this way, that the bodily organs incessantly exercise their functions and that now these functions are merely a mechanical exercise of the small and smallest components necessary for the construction of the human body, which man then so wisely calls molecules.... then this in itself cannot be denied, but it is always only the second explanation, which nevertheless does not exclude the fact that thought is spiritual power which has nothing in common with the constitution of the body.... for hundreds and thousands of people can demonstrably have the same bodily constitution, yet the same brain activity can never be proven to them, which, however, should be the case according to the opinion of the wise researchers who try to deny everything spiritual. They will never succeed in forcing people to think a certain thought, and so if thinking is free it must be left to the individual human being to occupy himself spiritually at will.... which would not be the case if the human being's thinking was dependent on his physical constitution, if the human being was, so to speak, forced to think in a certain way because the body allegedly carries out its function according to a law which is based on its structure and the interconnection of the innermost and finest cells. Thought activity is certainly in itself connected with the actual life of the body, yet only insofar as the life of the body is necessary in order to also be able to express this thought activity to people, yet whether the earthly life, the life of the body, is also over.... the thinking of the being will not cease, for the functions of the body are not absolutely necessary for this.... and only then will it be understandable to the human being how far spiritual good is dependent on the body and its nature.... and the worldly researchers will recognize their error....

Amen

Activiteit van de gedachten – Geestelijk goed is geestelijke kracht

Geef dus gehoor aan de stem die in jou klinkt. Dat wat de menselijke wijsheid onderzoekt, zijn aardse geestelijke goederen. Dat wil zeggen, dat door lichamelijke werking een resultaat tot stand gebracht wordt, dat ook wel aan krachtstroming toe te schrijven is. Echter in puur materialistische zin. De toevloed van kracht wordt enkel en alleen voor het lichaam gebruikt. Het geldt dus de pure materie. Het stimuleert als het ware de lichamelijke activiteit van de organen. Ze voeren de hun toegewezen taak uit en, omdat dus geen enkel geestelijk motief de drijfveer is, omdat het onderzoek enkel en alleen om natuurlijke gebeurtenissen handelt, zal het resultaat ook van dezelfde soort zijn. Dus een puur verstandelijk overwogen, en daarom te bewijzen, resultaat. De mens zal nauwkeurig de puur natuurlijke functies van het menselijke lichaam kunnen berekenen. Het zal geen valse informatie hoeven te geven. Maar het zal echter steeds enkel zuiver menselijke of aardse vraagstukken oplossen op grond van zijn hersencentrum, want deze bekwaamheid werd hem door de goddelijke Schepper gegeven.

Maar waar het erom gaat de grote vraagstukken op te lossen, die voor elk mens raadselen zijn, daar zal het menselijke verstand niets uitrichten en zullen alle lichamelijke functies ontoereikend zijn. En de menselijke wetenschap kan de denkbaarste moeite doen, ze heeft echter geen enkele toegang tot het geestelijke gebied. Ze zal moeten beseffen, dat alle nog zo wijze verklaringen over de aard van de mens gebrekkig zijn, gezien het feit dat elk mens toch dezelfde aanleg zou moeten hebben. Dat alle mensen organisch hetzelfde geschapen zijn en dat het kleinste verschil, die de wetenschappers als oorzaak van het verschillende denken en gevoelsleven graag voor zou willen stellen, nu eenmaal geen houvast geeft voor de volledig verschillende bekwaamheden van de mensen. Dat voor laatstgenoemde duidelijke bewijzen voorhanden zijn, maar dat het grote verschil, lichamelijk en organisch, tussen de mensen niet in die mate bestaat, zoals de effecten zich bij de verschillende mensen openbaren.

En zo blijft te overdenken, dat wetenschappelijk wel alle beweringen aangetoond kunnen worden, maar dat het gedachtengoed van de mens nog geen volledige verklaring gevonden heeft, als er rekening mee gehouden wordt, dat de mens immers ook in staat is om anders te denken, dan alleen aan dat, wat er in de materiële wereld zichtbaar is en dus ook verklaarbaar is. Op zich is de gedachte de tot uitdrukking gebrachte wil van de mens. Opnieuw is de wil de belangrijkste factor in het leven. Als die werkzaam wordt, krijgt het leven pas gestalte. De gedachte zal daarom elke richting gaan, die de wil hem voorschrijft.

Wanneer al het geestelijke leven, het denken, zich op zo’n manier liet verklaren, dat de lichaamsorganen voortdurend hun functies verrichten, en dat deze functies slechts een mechanische uitoefening zijn van de kleine en kleinste componenten, die nodig zijn voor de constructie van het menselijk lichaam, die de mens dan zo vol wijsheid moleculen noemt, dan valt dit op zichzelf niet te ontkennen, maar het is altijd pas de tweede verklaring. Maar deze sluit evenwel niet uit, dat het gedachtengoed geestelijke kracht is, die niets met de aard van het lichaam te maken heeft. Want er kunnen honderden en duizenden mensen duidelijk hetzelfde lichamelijke gestel hebben en toch kan nooit dezelfde hersenactiviteit aangetoond worden, wat echter het geval zou moeten zijn volgens de opvatting van de wijze onderzoeker, die probeert om al het geestelijke te ontkennen.

Het zal nooit lukken om mensen tot een bepaalde gedachte te dwingen. En als het denken dus vrij is, moet het aan de individuele mens overgelaten zijn om zich naar believen met geestelijke zaken bezig te houden. Dit zou echter niet het geval zijn, wanneer het denken van de mens afhankelijk zou zijn van zijn lichamelijke gesteldheid. Wanneer de mens, bij wijze van spreken, tot een bepaald denken gedwongen zou zijn, omdat het lichaam, zogenaamd volgens een wetmatigheid, die in zijn constructie en vereniging op de meest innerlijke en fijnste cellen gebaseerd is, zijn functie uitoefent.

De werkzaamheid van de gedachten is op zich wel samenhangend met het eigenlijke leven van het lichaam, maar alleen in zoverre als het leven van het lichaam nodig is om deze werkzaamheid van de gedachten tegenover mensen te kunnen uiten. Maar als ook het aardse leven, het leven van het lichaam, ten einde is, dan zal het denken van het wezen niet ophouden, want de werking van het lichaam is daar niet absoluut voor nodig. En pas dan zal het voor de mensen begrijpelijk zijn in hoeverre geestelijk goed afhankelijk van het lichaam en diens gesteldheid is. En de wereldse onderzoekers zullen hun dwaling beseffen.

Amen