• Back

Cause and effect from spiritual experience....

All spiritual experience is cause and effect at the same time. The attentive man can observe at any time that the spiritual experience must be preceded by some event, according to which his thought-direction has just taken the way to the height..... From this thinking then a spiritual immersion in questions arose, concerning the eternal Godhead.... such questions forced the human being to believe in a power, which so to speak expresses itself in every human being.... Faith ignited in the human heart the God-spark of love, and by the love, the spirit was again animated. Only a few realize how blessed is the path that an earthly child walks in the beginning of recognition....

To have entered the bridge which reaches over into the eternal kingdom is of incalculable advantage for the earthly child, for it is spared the unspeakable struggle in the hereafter, and on entering the hereafter it can also soon pass over into regions of light and leave behind all suffering on earth. But now the question forces itself on humans, which fate is given to those, which separated themselves always willingly from the matter, which demanded nothing from the world and it's joys, but stood also just as indifferently opposite to the spiritual world..... These were both spiritually and physically sluggish and found their satisfaction in the state of complete inertia, their body was indeed little captivated by earthly desire, but also their spiritual well-being was not particularly close to their hearts.... but they were content with the most meager life on this earth.

Such people must have extraordinarily strong inner experiences which shake them out of this lethargy of body and soul, so that then the actual activity begins and they now devote themselves fully to their task. Once the spirit has revealed itself to them, then the person also attentively takes in everything that follows.... He observes now attentively all events around him, begins to think and draws now from each experience his use for the soul.

And then the state sets in where the spiritual experience works itself out in diligent activity on himself.... on his soul, and then man will not make a one-sided judgment in every situation of life, but he will always be mindful of the fact that all threads go out from God, that therefore nothing is sent or permitted by God which does not serve spiritual maturity.... thus every earthly event should also simultaneously set the spirit in activity to finally be guided by it into all wisdom and to be able to completely fulfill the task already on earth. For what man already achieves on earth, is immensely beneficial for the soul and will be felt extremely beneficially when leaving the earthly shell, so that the soul may enter the eternal kingdom without any obstacles.... the kingdom of peace.....

Amen

Oorzaak en werking van de geestelijk ervaring

Al het geestelijk ervaren is tegelijkertijd oorzaak en uitwerking. De oplettende mens kan altijd zien, dat er aan het geestelijk ervaren één of andere gebeurtenis vooraf moet gaan, als gevolg waarvan zijn gedachtenrichting juist dan de opwaartse weg genomen heeft. Uit het denken kwam dan een geestelijk verzinken in vragen voort, die de eeuwige Godheid betreffen. Zulke vragen hadden de mensen nodig om te geloven in een kracht, die om zo te zeggen in elk mens tot uiting komt.

Het geloof doet de goddelijke vonken van liefde in het menselijke hart ontbranden en door die liefde werd de geest weer opgewekt. Het is maar voor weinigen duidelijk hoe zegenrijk de weg nu is, die een mensenkind met een beginnend inzicht bewandelt. Het is voor het mensenkind van onnoemelijk voordeel om de brug, die tot in het eeuwige rijk rijkt, betreden te hebben, want dit mensenkind blijft immers het onuitsprekelijke worstelen in het hiernamaals bespaart en het kan bij zijn binnenkomst in het hiernamaals ook spoedig naar lichtregio’s overgaan en alle leed op aarde achterlaten.

Maar nu dringt zich aan de mensen de vraag op, welk lot degenen beschoren is, die zich altijd bereidwillig van de materie scheidden, die van de wereld en haar vreugden niets eisten, maar ook net zo onverschillig ten opzichte van de geestelijke wereld stonden. Deze waren zowel geestelijk alsook lichamelijk traag en vonden in de staat van volledige traagheid hun voldoening. Hun lichaam werd wel nauwelijks gebonden door aardse verlangens, maar ook hun geestelijk welzijn lag hen niet bijzonder na aan het hart. Maar ze waren tevreden met het gebrekkige leven op deze aarde. Zulke mensen moeten ook buitengewoon sterke innerlijke ervaringen krijgen, die hen uit deze lethargie van het lichaam en de ziel wakker schudden, opdat de eigenlijke werkzaamheid begint en ze zich nu pas vol ijver aan hun opdracht overgeven.

Als de geest zich nu eerst eenmaal aan hem geopenbaard heeft, neemt de mens ook oplettend alles wat volgt tot zich. Hij observeert nu aandachtig alle gebeurtenissen rondom zich, begint na te denken en behaalt nu uit elke ervaring voordeel voor de ziel. En juist dan begint de staat, waar het geestelijk beleven in ijverige werkzaamheid aan zichzelf, aan zijn ziel, tot uitwerking komt en dan zal de mens in elke levenssituatie geen eenzijdig oordeel vellen, maar hij zal steeds hieraan indachtig zijn, dat alle draden van God uitgaan, dat dus niets door God gezonden of toegelaten wordt, wat niet de geestelijke rijpheid dient. Dus elke aardse gebeurtenis moet ook tegelijkertijd de geest aan het werk zetten om hierdoor uiteindelijk alle wijsheid binnengeleid te worden en de opdracht op aarde al volkomen te kunnen vervullen.

Want wat de mens al op aarde bereikt, is buitengewoon bevorderlijk voor de ziel en zal bij het verlaten van het aardse omhulsel als uiterst weldadig ervaren worden, als de ziel zonder enige hindernis binnen mag gaan in het eeuwige rijk, het rijk van de vrede.

Amen