• Back

Voice of conscience.... warning spirits.... rejection in danger....

The purpose of all worldly endeavours is to remedy the hardships of life, to lead an orderly, carefree life and to do the body every conceivable favour and thus turn life on earth into a life full of joy and pleasure.... But what seems beneficial to the body is true death for the soul. No force on earth is able to save the soul from this danger, only the human being alone must ensure that the world does not have a fatal effect on the soul. There are so many opportunities which give man a hint that he himself has to take responsibility for all actions and omissions. He is also given intellect and will so that he can consider everything and can also avert danger of his own accord if only he summons the will. Quietly and almost imperceptibly the voice in his heart stirs, which sounds louder and louder the more attention is paid to it. This voice is the vigilant warning signal that always alerts a person to danger, and if he heeds this secret admonition from his heart, his soul will be grateful to him for protecting it from danger.... In cases of great adversity the voice is so strong that a restlessness seizes the whole person and he will not attain peace until he has heeded this voice, for everything that is good in man seeks connection with good spiritual strength, and this in turn seeks to make itself heard in the human heart, so that the intellect stimulates the will to be active.... Thus all people receive daily warnings and admonitions from above, and anyone who understands them correctly and obeys them need not fear falling prey to spiritual death, but if the human being isolates himself and silences this voice by constantly rejecting it then the support of the warning spiritual beings will become less and less, the inner ear will not hear the voice, the outside world will drown it out with its call, the temptations will be followed and the soul will suffer unspeakable hardship as a result.... For the shell which surrounds it and from which it strives to detach itself will become ever denser and more impenetrable, soon not a single thought will apply to the spiritual world and the path on earth will be devoid of light despite all the glistening splendour from outside. For the soul's core will remain untouched by spiritual nourishment and will only ever have to fulfil the body's desire, and thus the human being will distance himself ever further from the truth and soon no longer have any connection with everything that is purely spiritual and could contribute towards the soul's upliftment into regions of light. The human body shell has become materialistic through and through, it seeks finery and trinkets, is addicted to pleasure and tries to gain attractions from everything in life, arouses the spirits of pride, wants to rule and is always averse to the true task. Its behaviour can put it in an agitated state, it finds all words of rejection and tends to erect a wall between every spiritual demand made of it and the earthly desire.... which man much prefers to fulfil because it seems beneficial to the body. And he only ever has the one will to deny the soul's survival in order to be relieved of all responsibility for the time of earthly life and to have an even greater right to the pleasures of the world. And countless people today have fallen prey to such erroneous views.... all attempts to convince them and to turn their mind towards eternity fail, and only a great adversity can still have a fruitful effect if it does not even then rather drive people to obstinacy and let them drift towards the abyss completely without will. You must recognize by the oppression of individuals which path some have to take so that they become soft and submissive and humbly submit to the creator. All suffering will be taken away from them if they entrust themselves to the father's care with deep faith, but they will be increasingly burdened by their earthly lot if they remain obstinate and do not want to take hold of the father's merciful hand. Only suffering makes people compliant, and only through suffering will they come to their senses, for all fulfilment of longing only leads them away from the path that alone leads to the father.... Man should bow down and look up to the heavenly father in deepest humility, only then can he partake of the grace that leads him towards the father.... For God wants to give everyone.... if only he has the desire to receive the gifts of the lord.

Amen

Stem van het geweten - Waarschuwende geestelijke wezens - Afwenden van gevaar

De bedoeling van al het wereldlijke streven is om de lasten van het leven op te heffen, een geordend, zorgeloos leven te leiden en het lichaam alle denkbare weldaden te bewijzen en op die manier van het aardse bestaan een leven vol vreugde en genot te maken. Maar wat voor het lichaam wel nuttig lijkt, is voor de ziel de ware dood. Geen macht op aarde is in staat de ziel uit dit gevaar te redden, alleen de mens zelf moet er zorg voor dragen dat de wereld geen dodelijk effect op de ziel heeft.

Er zijn zoveel gelegenheden die de mens een wenk geven dat hij zichzelf moet verantwoorden voor al zijn doen en laten. Het verstand en de wil zijn hem ook gegeven zodat hij over alles kan nadenken en uit eigen beweging ook het gevaar kan afwenden, wanneer hij er maar de wil toe opbrengt.

Zacht en bijna onmerkbaar roert zich de stem in zijn hart, die steeds luider klinkt, hoe meer aandacht eraan geschonken wordt. Deze stem is het waakzame waarschuwingssignaal dat de mens steeds opmerkzaam maakt op het gevaar. En als hij deze heimelijke aanmaning in het hart volgt, dan zal zijn ziel hem dankbaar zijn dat hij haar behoedt voor gevaar.

In geval van grote nood is de stem zo sterk dat de hele mens wordt aangegrepen door onrust en hij niet eerder vrede vindt vooraleer hij gevolg heeft gegeven aan deze stem. Want alles wat goed is in de mens, zoekt verbinding met de goede geestelijke kracht. En deze kracht probeert wederom gehoor te krijgen in het menselijke hart opdat het verstand de wil aanzet werkzaam te worden.

Zo komen er dagelijks waarschuwingen en aanmaningen van boven aan alle mensen toe. En degene die deze goed begrijpt en ze navolgt, die hoeft niet te vrezen dat hij aan de geestelijke dood ten prooi zal vallen. Maar als de mens zich afzondert en door aanhoudende afwijzing deze stem tot zwijgen brengt, dan zal de bijstand van waarschuwende geestelijke wezens steeds geringer worden. Het innerlijke oor zal de stem niet vernemen, de buitenwereld zal deze stem met haar roep overstemmen. Er zal gevolg gegeven worden aan de verlokkingen en de ziel zal daardoor onzegbaar leed berokkend worden.

Want het hulsel dat haar omgeeft en waaruit ze zich tracht los te maken, zal steeds dichter en minder doordringbaar worden. Spoedig zal er geen enkele gedachte aan de geestelijke wereld meer zijn en de aardse weg zal zonder licht zijn ondanks al de glanzende pracht van buiten. Want de kern van de ziel blijft zonder geestelijke voeding en moet steeds maar het verlangen van het lichaam volgen. En zo verwijdert de mens zich steeds verder van de waarheid en hij heeft spoedig geen enkele verbinding meer met alles wat zuiver geestelijk is en wat tot de verheffing van de ziel in de lichtregionen zou kunnen bijdragen.

Het lichamelijke omhulsel van de mens is door en door materieel geworden. Ze zoekt opsmuk en prullaria, ze is behaagziek en probeert aan alles de bekoorlijkheden van het leven te ontlokken. Ze stimuleert de geest van de hoogmoed, wil heersen en ze is steeds afkerig van de ware opgave. Deze houding kan haar in een opgewonden toestand plaatsen. Ze vindt alle woorden van afwijzing en ze neigt ertoe een muur op te richten tussen elke geestelijke eis die aan haar gesteld wordt en het aardse verlangen dat de mens veel liever vervult, omdat het nuttig voor het lichaam lijkt. En hij heeft steeds maar die ene intentie, het voortleven van de ziel te ontkennen om daarmee van elke verantwoording voor de tijd van het aardse leven ontheven te zijn en een des te grotere aanspraak op het genot van de wereld te hebben.

En talloze mensen zijn tegenwoordig ten prooi gevallen aan zulke verkeerde opvattingen. Alle pogingen om hen te overtuigen en hun gedachten op de eeuwigheid te richten, mislukken. En alleen een grote nood kan nog een vruchtbaar effect hebben wanneer dit niet ook dan nog eerder tot verstoktheid aanzet en de mensen zich totaal willoos naar de afgrond laten drijven.

Jullie zullen het aan de bedrukking van de enkelingen moeten herkennen, welke weg velen moeten gaan, opdat ze week en gewillig worden en zich deemoedig aan de Schepper onderwerpen. Al het lijden zal van hen afgenomen worden wanneer ze zich diep gelovig aan de hoede van de Vader toevertrouwen. Maar het aardse lot zal hen steeds zwaarder belasten wanneer ze verder verstokt blijven en de erbarmende hand van de Vader niet willen vastgrijpen. Alleen lijden maakt gewillig en alleen door lijden zal de mens verstandig worden. Want al de vervullingen van het verlangen leiden hen slechts af van de enige weg die naar de Vader voert.

De mens moet zich buigen en in diepste deemoed opkijken naar de hemelse Vader. Dan pas kan hij deel krijgen aan de genade die de Vader hem toevoert. Want God wil aan iedereen geven als hij maar het verlangen heeft de gaven van de Heer te ontvangen.

Amen