Frieden auf Erden wird erst sein, wenn sich die große Umgestaltung auf ihr vollzogen hat, wenn die gerechte Ordnung wiederhergestellt sein wird, wenn alle Schöpfungswerke wieder ihrer Bestimmung dienen und die Menschen in Liebe zu Gott und zum Nächsten ihren eigentlichen Erdenlebenszweck erkennen werden.... Frieden wird sein erst auf der neuen Erde, weil dann der Gegner Gottes und sein Anhang gebunden ist und die nun auf Erden lebenden Menschen für lange Zeit befreit sind von seinem verderblichen Wirken und in Harmonie mit der Umwelt leben und in ständigem Verkehr mit den Bewohnern der Lichtwelt irdisch und geistig reich gesegnet werden.... Solange aber dem Gegner Gottes sein Wirken noch gestattet ist, so lange wird er auch die Menschen aufhetzen und sie zu feindseligem Handeln gegeneinander antreiben, und so lange ist auch kein Frieden auf dieser Erde zu erhoffen. Die Menschen zwar könnten ihm Widerstand leisten, sie könnten sich seinem verderblichen Einfluß entziehen, aber sie müßten dann auch den Weg nehmen zu Gott.... Und dieser Weg wird in der Endzeit nur wenig beschritten und dem Gegner daher stets größere Rechte eingeräumt. Und es tritt sonach alles aus der Ordnung heraus, und das Ende der alten Erde ist die unausbleibliche Folge dessen. Es gibt nur eine Möglichkeit in dieser letzten Zeit, den Frieden zu suchen mit Gott und ihn in sich selbst herzustellen.... was auch das gleiche ist, als selbst in die rechte Ordnung einzutreten, um dann auch die neue Zeit erleben zu dürfen, um ein Bewohner der neuen Erde sein zu können, die jenen paradiesischen Zustand zu erwarten haben. Das Sehnen der Menschheit gilt wohl einem Frieden auf der Welt, aber sie haben dabei weit mehr das körperliche Wohl vor Augen, und es wollen die Menschen nur in Ruhe ihr irdisches Leben genießen, doch den eigentlichen Friedensstörer, den Feind ihrer Seelen, bekämpfen sie nicht. Und dieser ist ein Feind jeglicher Ruhe, die zur Selbstbesinnung führen könnte.... Und so tut er alles, um nur die Menschen zu hindern an dieser Selbstbesinnung. Und seine Zeit ist nur noch kurz, also wird er mit vermehrter Hast schüren und Unfrieden stiften und nicht eher sich zufriedengeben, bis das Chaos eingetreten ist, das dann auch eine völlige Umwälzung bedingt. Wenige Menschen nur werden im Frieden leben, diese aber finden ihn nur in der innigen Bindung mit Gott.... Wo aber die Welt von Frieden spricht, dort dürfet ihr ihn nicht suchen, denn der Geist des Unfriedens bricht sich überall Bahn.... weil zahllose Vasallen des Gegners am Werk sind, die wahrlich keine Mittel scheuen, um den Menschen ihre Ruhe zu rauben. Nur dort wird ihnen Einhalt geboten, wo Liebe erkennbar ist, weil liebende Menschen jene Bindung mit Gott hergestellt haben und der Geist des Unfriedens dort nicht wirken kann. Aber die Liebe ist erkaltet unter den Menschen.... Und das ist auch die Erklärung, warum auf dieser Erde ein Friede nicht mehr erwartet werden kann.... Die Lieblosigkeit ist es, die zum Kampf schürt, die dem Mitmenschen schaden will, die ständig Feindschaft säet, die hartnäckig und in Falschheit sich Vorteile zu erringen sucht.... Die Lieblosigkeit gefährdet jeglichen Frieden, und selbst der friedliebende Mensch wird ständig bedrängt und in Gefahr gebracht, wenn er nicht ständig Zuflucht sucht bei Gott. Aber die Stunde des Endes steht fest, und erst dann wird sich der Friede niedersenken über die Erde und alle, die eines guten Willens sind, denn dann wird wieder die Liebe regieren unter den Menschen, und jeglicher Streit und Hader wird begraben sein....
Amen
ÜbersetzerVrede op aarde zal er pas zijn wanneer de grote omvorming erop zich heeft voltrokken, wanneer de rechtvaardige orde hersteld zal zijn, wanneer alle scheppingswerken weer hun bestemming dienen en de mensen in liefde tot God en tot de naaste het eigenlijke doel van hun aards bestaan zullen inzien. Vrede zal er pas zijn op de nieuwe aarde, omdat dan de tegenstander van God met zijn aanhang gebonden is en de nu op aarde levende mensen voor lange tijd bevrijd zijn van zijn verderfelijk werkzaam zijn en in harmonie met de omgeving leven en in voortdurende omgang met de bewoners van de lichtwereld aards en geestelijk rijk gezegend worden. Maar zolang de tegenstander van God zijn werkzaam zijn nog is toegestaan, zolang zal hij ook de mensen ophitsen en ze tot vijandig handelen tegen elkaar aanzetten en zo lang is er ook geen hoop op vrede op deze aarde. Weliswaar zouden de mensen hem weerstand kunnen bieden, ze zouden zich aan zijn verderfelijke invloed kunnen onttrekken, maar ze zouden dan ook de weg naar God moeten nemen. En deze weg wordt in de eindtijd slechts weinig betreden en aan de tegenstander worden daarom steeds meer rechten verleend. Derhalve treedt alles buiten de ordening en het einde van de aarde is het onvermijdelijke gevolg ervan.
Er is maar één mogelijkheid in deze laatste tijd, de vrede te zoeken met God en ze in zichzelf tot stand brengen, wat ook hetzelfde is als zelf in de juiste orde binnen te gaan om dan ook de nieuwe tijd te mogen beleven, om een bewoner van de nieuwe aarde te kunnen zijn die die paradijselijke toestand te wachten staat. Het vurige verlangen van de mensheid betreft wel een vrede op de wereld, maar ze hebben daarbij veel meer het lichamelijk welzijn voor ogen en de mensen willen alleen maar in rust van hun aardse leven genieten, maar de eigenlijke vredeverstoorder, de vijand van hun ziel, bestrijden ze niet. En deze is een vijand van elke rust die tot zelfbezinning zou kunnen leiden. En zo doet hij alles om de mensen maar deze zelfbezinning te verhinderen. En zijn tijd is nog maar kort, dus zal hij met meer haast ophitsen en onvrede stichten en niet eerder tevreden zijn dan wanneer de chaos werkelijkheid is geworden, wat dan ook een volledige omwenteling vereist. Slechts weinig mensen zullen in vrede leven, maar deze vinden ze alleen in de innige band met God.
Maar waar de wereld van vrede spreekt, daar zult u ze niet mogen zoeken. Want de geest van onvrede breekt zich overal baan omdat talloze vazallen van de tegenstander aan het werk zijn die waarlijk geen middel schuwen om de mensen hun rust te ontnemen. Er wordt hun alleen een halt toegeroepen, daar waar liefde duidelijk zichtbaar is, omdat liefdevolle mensen die band met God tot stand hebben gebracht en de geest van onvrede daar niet kan werken. Maar de liefde onder de mensen is bekoeld. En dat is ook de verklaring waarom er op deze aarde geen vrede meer verwacht kan worden.
De liefdeloosheid is het die tot strijd aanwakkert, die de medemens schade wil berokkenen, die voortdurend vijandschap zaait, die zich hardnekkig en in valsheid voordelen tracht te verschaffen. De liefdeloosheid brengt elke vrede in gevaar en zelfs de vredelievende mens wordt voortdurend lastiggevallen en in gevaar gebracht, wanneer hij niet voortdurend zijn toevlucht zoekt tot God. Maar het uur van het einde staat vast en pas dan zal de vrede neerdalen over de aarde en allen die van goede wil zijn, want dan zal de liefde weer heersen onder de mensen en elke strijd en onvrede zal begraven zijn.
Amen
Übersetzer