• Zurück

Trägheit im Denken....

Je mehr die Welt den Menschen fesselt, desto gleichgültiger ist ihm die Wahrheit, desto weniger begehrt er sie, und er nimmt gedankenlos alles an, was ihm als Wahrheit unterbreitet wird.... oder er lehnt gedankenlos alles ab.... Denn sein Herz verlangt nicht danach, die Wahrheit zu erfahren. Und wieder sehet ihr daher in der Welt eine große Gefahr für eure Seele, denn ohne Wahrheit lebet ihr nicht zweckentsprechend, ihr wisset überhaupt nicht um Sinn und Zweck eures Erdenlebens, weil ihr keine rechte Erklärung erhaltet, und ihr lebet daher auch nicht bewußt, sondern immer nur den irdischen Gütern nachjagend, von denen ihr aber doch wisset, daß sie vergänglich sind, daß ihr nichts mitnehmen könnet, sowie euer Erdenleben beendet ist.... Aber ihr glaubet auch nicht an ein Weiterleben nach dem Tode.... wieder deshalb, weil es euch gleichgültig ist, weil ihr nichts darüber wissen wollet und weil ihr durch diese eure Gleichgültigkeit auch niemals zur inneren Überzeugung gelangen könnet, daß das Leben nicht aus ist mit eurem Leibestode.... Es würden Gottes Diener auf Erden weit mehr Annahmebereitschaft finden, wenn das Verlangen nach der Wahrheit im Mitmenschen vorhanden wäre, doch alles andere interessiert sie mehr als das Wichtigste: rechte Erkenntnis zu gewinnen und dieser Erkenntnis gemäß nun das Erdenleben zu führen. Und darum ist alles zu verurteilen, was in den Menschen die Gleichgültigkeit erhöht.... Es ist zu verurteilen, wenn ihnen gelehrt wird, daß sie nicht darüber nachzudenken brauchten, was von ihnen zu glauben gefordert wird.... daß sie nur das annehmen dürfen, was ihnen von bestimmter Seite geboten wird, und daß sie jeglicher Verantwortung enthoben seien, solange sie sich angeblichen Vertretern Gottes anvertrauen und unterordnen. Alle solchen Lehren tragen dazu bei, den Menschen zur Trägheit im Denken zu verführen, sie tragen dazu bei, andere Menschen für sich denken zu lassen und sich selbst unverantwortlich zu fühlen.... Und sowie nicht ein Liebewirken das Denken eines solchen Menschen wandelt, bleibt er bis zum Ende seines Lebens unwissend und im Irrtum verstrickt.... Doch nur die Wahrheit führet zu Gott.... Also ist er auch noch sehr weit von Gott entfernt, wenn er abscheidet von der Erde. Wäre das Verlangen nach der Wahrheit mehr anzutreffen unter den Menschen, es wäre wahrlich nicht eine so große geistige Finsternis unter ihnen, denn ihr Denken würde recht gelenkt werden als Folge des Verlangens nach der Wahrheit.... Und ein recht denkender Mensch lebt nun auch dem Willen Gottes gemäß und kommt Ihm dadurch immer näher.... Die Menschen aber wollen nur über Irdisches ihr Wissen erweitern, weil geistiges Wissen ihnen keinen irdischen Erfolg bringt, durch irdisches Wissen aber sie ihr körperliches Wohlleben verbessern können und sie darum auch für alles andere sich verschließen, selbst wenn es ihnen als besondere Gnadengabe angeboten wird.... Und darum bleibt die Erde in Finsternis gehüllt, denn das Licht bricht sich nur dort Bahn, wo es begehrt wird, niemals aber dort, wo ihm sein Leuchten verwehrt ist....

Amen

Traagheid van denken

Hoe meer de wereld de mens vasthoudt in haar kluisters, des te onverschilliger staat hij tegenover de waarheid, des te minder verlangt hij er naar en hij neemt daarom gedachtenloos alles aan wat hem als waarheid wordt voorgehouden, of hij wijst alles af, want zijn hart verlangt er niet naar de waarheid te weten te komen.

En wederom ziet u in de wereld een groot gevaar voor uw ziel, want zonder waarheid leeft u doelloos - u weet in geen enkel opzicht iets over zin en doel van uw leven op aarde, omdat u geen juiste opheldering verkrijgt, en u leeft daarom ook niet bewust, veeleer steeds alleen maar aardse goederen najagend waarvan u echter toch weet dat ze vergankelijk zijn, dat u daar niets van mee kunt nemen - zodra uw aardse leven beëindigd is.

Maar u gelooft ook niet aan een verder leven nà de dood - weer daarom, omdat het u onverschillig is, omdat u daar niets over weten wilt en omdat u door deze onverschilligheid van u ook nooit tot de innerlijke overtuiging kunt komen, dat het leven niet over is met uw lichamelijke dood.

GOD's dienaren op aarde zouden veel meer de bereidheid vinden om geaccepteerd te worden, als het verlangen naar de waarheid in de medemensen aanwezig zou zijn, doch al het andere interesseert hen meer dan het voornaamste:'n juist inzicht te verkrijgen en volgens dit inzicht nu het aardse leven te leiden. Daarom is alles te veroordelen wat in de mensen de onverschilligheid vergroot. Het is te veroordelen, als hun geleerd wordt dat zij niet behoeven na te denken over dat, wat van hen gevraagd wordt te geloven, en dat zij alleen dat mogen aannemen wat hun van bepaalde zijde wordt aangeboden en dat zij van elke verantwoording ontheven zijn, zolang zij zich toevertrouwen aan zogenaamde vertegenwoordigers van GOD en zich er aan overgeven.

Al zulke leren dragen er toe bij de mensen tot traagheid in het denken te verleiden, andere mensen voor zich te laten denken en zichzelf daarbij niet verantwoordelijk te voelen. En wanneer een werkzaam zijn in liefde het denken van zo'n mens niet verandert, blijft hij tot het einde van zijn aards leven onwetend en in dwaling verstrikt.

Maar alleen de waarheid voert naar GOD. Dus is hij nog heel ver van GOD verwijderd als hij afscheid neemt van deze aarde. Was het verlangen naar de waarheid meer onder de mensen aan te treffen, dan zou er waarlijk niet zo'n grote geestelijke duisternis onder hen zijn, want hun denken zou dan juist geleid worden - als gevolg van het verlangen naar de waarheid. En een juist denkend mens zou dan ook volgens de Wil van GOD leven en zou daardoor ook steeds dichter bij HEM komen.

De mensen willen echter alleen hun aardse kennis vermeerderen - omdat geestelijke kennis hun geen aards succes oplevert, terwijl zij door aardse kennis hun lichamelijk welzijn verbeteren kunnen - en daarom sluiten zij zich af voor al het andere, zelfs als het hun als bijzondere genadegaven wordt aangeboden.

En daarom blijft de aarde in duisternis gehuld, want het licht breekt zich alleen daar baan waar er naar verlangd wordt, nooit echter daar, waar het verhinderd wordt te schijnen.

Amen