• Zurück

Verbindung vom Jenseits zur Erde.... Vermitteln in Liebe....

Der reingeistige Gedankenaustausch zwischen dem Menschen und den jenseitigen belehrenden Wesen bringt Ergebnisse zuwege, die ungemein aufschlußreich sind und dem Menschen ein Wissen vermitteln, das ihm irdisch niemals vermittelt werden kann. Und darum ist es weit vorteilhafter, mit diesen belehrenden Wesen in Fühlung zu treten, als sich irdisch-Lehrenden anzuvertrauen, denn letztere brauchen nicht unbedingt in der Wahrheit zu stehen und werden doch ihr Wissen als Wahrheit betrachtet haben wollen, während die jenseitigen Wesen reinste Wahrheit zur Erde leiten, sowie der Mensch solche begehrt. Selbst geistige Wahrheit muß in Liebe dargeboten werden, wenn sie vom Herzen entgegengenommen werden soll.... nicht immer aber ist Liebe zum Mitmenschen der Anlaß, daß der Belehrende sein Wissen ihm zu vermitteln sucht. Die jenseitigen Wesen aber sind so erfüllt von Liebe zu den Menschen, daß sie ihnen die Wahrheit darbieten möchten und nur empfangswillige Menschen suchen, die diese Wahrheit entgegennehmen, um sie auf Erden zu verbreiten. Wo also Liebe zum Mitmenschen tätig ist, dort schützet Gott sowohl den Gebenden als auch den Empfangenden vor Irrtum, denn dann gibt Gott dem Menschen die Erkenntnis dessen, was Wahrheit ist, wenngleich der Belehrende sein Wissen durch weltliches Studium erworben hat. Denn ist der Mensch liebefähig, dann öffnet er unbewußt sein Herz dem Einfluß der geistigen Welt, und diese leitet seine Gedanken recht. Es ist die Liebe immer eine gewisse Sicherheit für rechtes Denken. Die geistige Verbundenheit mit dem Jenseits ist aber dennoch dem irdischen Studium vorzuziehen, denn es wird der Mensch von jenen Wesen über alles unterrichtet, da ihnen nichts fremd ist, sondern ihr Wissen erstreckt sich auf alle Gebiete, und folglich können sie das umfangreiche Wissen auch den Menschen auf Erden vermitteln. Sie benötigen nur die Aufmerksamkeit der Menschen, und davon hängt es ab, welche Weisheiten ihnen unterbreitet werden. Gebebereit sind die jenseitigen Wesen stets, doch die Fähigkeit, die Wahrheit in Empfang zu nehmen, ist nicht immer die gleiche. Die geistigen Gaben dürfen aber nur dort geboten werden, wo der Mensch den ernsten Willen hat, solche zu empfangen. Und es wird der Wille des Menschen immer mehr der Wahrheit zugewandt sein, je weiter er in das Wissen eingedrungen ist.... d.h., läßt sich der Mensch einmal unterweisen von den jenseitigen Wesen, so steigert sich auch sein Verlangen nach immer tieferen göttlichen Weisheiten, und dann steigert sich auch die Fähigkeit, das ihm Dargebotene als Wahrheit zu erkennen und es direkt entgegenzunehmen. Diese Fähigkeit ist eine große Gnade, die Gott dem Menschen schenkt, der an Ihn glaubt und Sein Wirken anerkennt. Denn es müssen die jenseitigen Kräfte erst anerkannt werden, bevor sie sich äußern können, d.h., der Glaube an das Wirken jenseitiger Kräfte läßt die Liebe dieser Kräfte tätig werden, und sie sind bereit, dem Erdenkind erschöpfend Aufschluß zu geben über alle Fragen, die der Mensch ihnen nun gedanklich stellt. Wissend werden kann also ein jeder Mensch, doch solange ihm der Glaube mangelt, daß Gott Sich jener Kräfte bedient, um den Menschen einzuweihen in Sein Walten und Wirken, kann solches auch nicht offenbar werden....

Amen

Verbinding tussen het hiernamaals en de aarde – Geven in liefde

De zuiver geestelijk uitwisseling van gedachten tussen de mens en het onderwijzende wezen in het hiernamaals brengt resultaten voort, die buitengewoon leerzaam zijn en de mens een kennis geeft, die hem aards nooit gegeven kan worden. En daarom is het veel gunstiger om met deze onderwijzende wezens in contact te treden, dan zich aan aardse onderwijzers toe te vertrouwen, want die laatsten hoeven niet absoluut in de waarheid te staan en zullen toch hun kennis als waarheid beschouwd willen zien, terwijl de wezens in het hiernamaals de zuiverste waarheid naar de aarde leiden, zodra de mens hiernaar verlangt. Zelfs de geestelijke waarheid moet in liefde aangeboden worden, wanneer ze door het hart in ontvangst genomen moet worden. Maar niet altijd is de liefde voor de medemensen er de aanleiding toe, dat de onderwijzer zijn kennis aan hem probeert over te dragen.

Maar de wezens in het hiernamaals zijn zo vervuld van liefde voor de mensen, dat ze hen de waarheid aan zouden willen bieden en alleen maar bereidwillige mensen zoeken, die deze waarheid in ontvangst nemen om deze op aarde te verspreiden. Waar dus de liefde voor de medemens werkzaam is, daar beschermt God zowel de gever alsook de ontvanger tegen dwaling, want dan geeft God de mens de kennis van dat, wat waarheid is, ofschoon de onderwijzer zijn kennis door wereldse studie verkregen heeft. Want als de mens tot liefde in staat is, dan opent hij onbewust zijn hart voor de invloed van de geestelijke wereld en deze leidt zijn gedachten goed. De liefde is altijd een bepaalde zekerheid voor een goed denken.

Maar toch moet aan de geestelijke verbondenheid met het hiernamaals de voorkeur gegeven worden boven de aardse studie, want de mens wordt door deze wezens over alles onderwezen, omdat niets vreemd voor hen is, maar hun kennis strekt zich over alle gebieden uit en bijgevolg kunnen ze ook een omvangrijke kennis aan de mensen op aarde overdragen. Ze hebben alleen maar de aandacht van de mensen op aarde nodig en hier hangt het van af, welke wijsheden hun voorgelegd wordt. De wezens in het hiernamaals zijn steeds tot geven bereid, maar de bekwaamheid om de waarheid in ontvangst te nemen, is niet steeds hetzelfde.

Want de geestelijke gaven mogen alleen daar aangeboden worden, waar de mens de ernstige wil heeft om deze te ontvangen. En de wil van de mens zal steeds meer naar de waarheid toegekeerd zijn, hoe verder hij in de kennis binnengedrongen is. Dat wil zeggen dat als de mens zich eenmaal laat onderrichten door de wezens in het hiernamaals, dan ook het verlangen naar steeds diepere goddelijke wijsheden groter wordt en dan wordt de bekwaamheid groter om het hem aangebodene als waarheid te herkennen en het rechtstreeks in ontvangst te nemen.

Deze bekwaamheid is een grote genade, die God aan die mens schenkt, die in Hem gelooft en Zijn werkzaam zijn erkent. Want de krachten in het hiernamaals moeten eerst erkend worden, voordat ze zich kunnen uiten. Dat wil zeggen dat het geloof in het werkzaam zijn van krachten in het hiernamaals de liefde van deze krachten actief laat worden en ze staan klaar om het mensenkind uitputtend opheldering te geven over alle vragen, die de mens deze via de gedachten stelt. Elk mens kan dus wetend worden, maar zolang hem het geloof ontbreekt dat God Zich van deze krachten bedient om de mensen in te wijden in Zijn heersen en werkzaam zijn, kunnen deze krachten ook niet zichtbaar worden.

Amen