• Zurück

Innerstes Empfinden Richtschnur für den Lebenswandel....

Das innerste Empfinden im Menschen ist die Richtschnur für seinen Lebenswandel. Solange der Mensch fragend ist, ist er weder verneinend, noch bejahend, und dann äußert sich die Stimme in ihm, die er nur zu beachten braucht, um auf dem rechten Weg zu sein. Bejahen-Können ist oft sehr schwer, solange der Glaube mangelt, doch erst der Wille bringt die Entscheidung. Ist dieser gut, dann nimmt der Mensch unbedenklich an, was ihm das innerste Empfinden sagt, denn er hat durch seine Frage das Herz geöffnet dem Einfluß der jenseitigen Freunde. Der Mensch aber, dessen Wille noch unter der Macht des Gegners steht, verschließt sein Herz jenen Einflüsterungen. Er setzt also Widerstand dagegen und weiset ab, d.h., er verneint. Der Stimme seines Herzens achten wird immer nur der Mensch, der willig ist, das Rechte zu tun. Denn dieser stellt Fragen und wartet auf die Beantwortung dieser. Der unwillige Mensch lebt, ohne solche Fragen zu stellen, die geistiges Wissen betreffen, weil er alles Geistige, d.h. ein Leben außerhalb des irdischen Lebens, verneint. Und einem Nicht-Fragenden kann keine Antwort zugehen. Des Menschen Denken bewegt sich zumeist um irdische Dinge, und er betrachtet die Zeit für geistige Forschungen als eine verlorene Zeit. Dann aber ist er noch so materiell eingestellt, daß er für die feine Stimme in sich kein Empfinden hat. Und darum achtet er auch nicht auf die innersten Regungen. Also wird die innere Stimme vornehmlich dort klingen, wo die Liebe zur Welt, der Sinn für alles Irdische, für die Materie, nachzulassen beginnt.... Denn dann erst beschäftigt sich der Mensch mit tieferen Gedanken, und diese bewirken, daß er oft Fragen stellt in sich.... daß er sich nun gleichsam auch die Antwort gibt, die aber eigentlich die geistigen Freunde ihm gedanklich übermittelt haben.... Denn sowie sein Wille gut ist und sich nicht ablehnend gegen Gott verhält, wird ihm auch die Wahrheit gedanklich zugehen, und er kann getrost der Stimme des Herzens.... also seinem innersten Empfinden.... Glauben schenken und nun das tun, wozu es ihn treibt. Nur der Wille muß das Gute anstreben.... er muß wollen, daß er das Rechte tut, dann wird ihm unweigerlich auch der Weg gezeigt werden, den er wandeln soll....

Amen

Het diepste gevoel is het richtsnoer voor de levenswandel

Het diepste gevoel in de mens is het richtsnoer voor zijn levenswandel. Zolang de mens vragen heeft, is hij noch afwijzend, noch aanvaardend. En dan uit de stem zich in hem, waarop hij alleen maar acht hoeft te slaan om op de juiste weg te zijn. Zolang het geloof ontbreekt, is het vaak heel moeilijk te kunnen aanvaarden. Doch pas de wil zorgt voor de beslissing. Is deze goed, dan neemt de mens zonder bezwaar aan wat het innerlijke gevoel hem zegt. Want door zijn vraag heeft hij het hart geopend voor de invloed van de vrienden in het hiernamaals. Maar de mens van wie de wil zich nog in de macht van de tegenstander bevindt, sluit zijn hart voor die influisteringen. Hij biedt er dus weerstand aan en verwerpt ze, dat wil zeggen: hij ontkent. Alleen de mens die bereidwillig is het juiste te doen, zal steeds acht slaan op de stem van zijn hart. Want deze stelt vragen en wacht op de beantwoording hiervan.

De onwillige mens leeft zonder zulke vragen te stellen die geestelijk weten betreffen, omdat hij al het geestelijke - dat wil zeggen een leven buiten het aardse - afwijst. En aan iemand die niet vraagt, kan geen antwoord worden gegeven. Het denken van de mens houdt zich meestal bezig met aardse zaken. En de tijd voor geestelijke onderzoekingen beschouwt hij als een verloren tijd. Maar dan is hij nog zo materialistisch ingesteld, dat hij geen gevoel heeft voor de fijne stem in zich. En daarom let hij ook niet op de innerlijke opwellingen. Dus zal de innerlijke stem voornamelijk daar klinken, waar de liefde voor de wereld, het gevoel voor al het aardse, voor de materie, begint af te nemen.

Want dan pas houdt de mens zich bezig met diepere gedachten. En deze leiden ertoe, dat hij zich vaak dingen afvraagt. Dat hij nu als het ware zichzelf ook het antwoord geeft, dat echter de geestelijke vrienden eigenlijk door middel van gedachten aan hem hebben overgebracht. Want zodra zijn wil goed is en zich niet afwijzend tegenover God gedraagt, zal hem ook de waarheid door middel van gedachten toekomen. En hij kan met een gerust hart de stem van het hart, dus zijn diepste gevoel, geloof schenken en nu datgene doen, waartoe het hem aanzet. Alleen de wil moet het goede nastreven. Hij moet willen, dat hij het juiste doet. Dan zal hem ook onomstotelijk de weg worden getoond die hij moet gaan.

Amen