• Zurück

Mimosenhafte Empfindsamkeit.... Gleichmut....

Es sind unendliche Schwierigkeiten zu überwinden, und es gehört ein überaus starker Wille dazu, sich einer Aufgabe zu widmen, die von größter Bedeutung ist. Und es muß eine solche Aufgabe ausgeführt werden von einem Menschen, der sich in vollster Hingabe dazu bereit erklärt.... der bereit ist, die Hindernisse zu bekämpfen, und dem der göttliche Wille über alles geht. Und solche bereitwillige Menschen stattet Gott nun auch mit Seiner Kraft aus, auf daß sie nicht niedergedrückt sind und also froh und frei eintreten können für das Außergewöhnliche in ihrem Erleben. Wo also der Mensch vor eine Aufgabe gestellt wird und er seinen eigenen Willen aufgibt, d.h. ihn Gott hingibt, lenkt Gott nun jeden Schritt der rechten Erkenntnis entgegen. Und es gehört dazu auch ein Herz, das jedem Ansturm standhält. Daher wird solches auch nicht mimosenhaft empfindlich sein dürfen, um nicht unter dem Ansturm auf ihn wirkender Ereignisse zusammenzubrechen oder ängstlich flatternd sich in Betrachtungen zu verlieren, die dem Erfüllen der Aufgabe hinderlich sein könnten. Es lebt der Mensch in einem gewissen Gleichmut dahin, oder er ist erschüttert von dem, was das Erdenleben ihn schauen läßt. Beides kann zeitweise Gott-gewollt sein, denn auch der Gleichmut kann förderlich sein, so gleichzeitig eine Stärke vom Menschen verlangt wird, denn Gleichmut ist nicht Gleichgültigkeit.... Gleichmut ist nur eine weniger starke Empfindsamkeit, braucht aber keine Lieblosigkeit zu sein. Um eine Aufgabe nun erfüllen zu können, die jederzeit klaren Blick und klares Denken erfordert, muß auch das Gefühlsleben wohlausgeglichen sein, um die verschiedenen Strömungen in sich spüren zu können und sie demnach zu verwerten dem göttlichen Willen gemäß. Denn eine jede Aufgabe wird so ausgeführt, wie es Gott will, sofern der Mensch seinen Willen dem göttlichen Willen unterstellt, also wird auch das Gefühlsleben eines sich Gott unterordnenden Erdenkindes so gestaltet sein, wie es zur Ausführung der ihm gestellten Aufgabe gut ist....

Amen

Hypergevoelige fijngevoeligheid – Gelijkmoedigheid

Er moeten eindeloze moeilijkheden overwonnen worden en er is een buitengewoon sterke wil voor nodig om zich te wijden aan een taak, die van het grootste belang is. En zo’n taak moet uitgevoerd worden door een mens, die zich daar met de volste overgave toe bereid verklaart. Die bereid is om de hindernissen te bevechten en voor wie de goddelijke wil boven alles gaat. En God rust zulke bereidwillige mensen nu uit met Zijn kracht, opdat ze niet ontmoedigd worden en dus vrolijk en vrij op kunnen komen voor het buitengewone van wat ze ondervinden.

Waar de mens dus een opdracht krijgt en zijn eigen wil opgeeft, dat wil zeggen zich aan God overgeeft, leidt God nu elke stap naar het juiste inzicht. En daar hoort ook een hart bij, dat tegen elke bestorming standhoudt. Daarom zal zo’n hart ook niet hypergevoelig mogen zijn, zodat het niet onder de bestorming van de op hem inwerkende gebeurtenissen zal bezwijken of zich angstig trillend in beschouwingen verliest, die voor het vervullen van de opdracht hinderlijk zouden kunnen zijn. De mens leeft in een bepaalde gelijkmoedigheid verder of hij wordt aan het wankelen gebracht door dat, wat het aardse leven hem laat zien.

Beiden kunnen voor enige tijd door God gewild zijn, want ook de gelijkmoedigheid kan bevorderlijk zijn als er tegelijkertijd kracht van de mens verlangd wordt, want gelijkmoedigheid is geen onverschilligheid. Gelijkmoedigheid is slechts een minder sterke fijngevoeligheid, maar het hoeft geen liefdeloosheid te zijn.

Om nu een taak te kunnen vervullen, die altijd een heldere blik en een zuiver denken vereist, moet ook het gevoelsleven goed in evenwicht zijn om de verschillende stromingen in zich gewaar te kunnen worden en ze dientengevolge overeenkomstig de goddelijke wil te kunnen gebruiken. Want elke taak wordt zo uitgevoerd, zoals het Gods wil is, voor zover de mens zijn wil aan de goddelijke wil onderwerpt. Daarom moet ook het gevoelsleven van een mensenkind, dat zich aan God onderwerpt, zo gevormd zijn, zoals het voor de uitvoering van de taak, die hij gekregen heeft, goed is.

Amen