• Zurück

Verkörperung eine Gnade.... Erdenzeit.... Gnadenzeit....

Jene, welche glauben, durch die Pforte zur ewigen Seligkeit eingehen zu können, weil sie scheinbar rechtschaffen auf Erden gelebt haben und ihren Pflichten nach außen nachgekommen sind, werden schwer enttäuscht ihren Irrtum erkennen.... Denn des Herrn Güte währet wohl ewig, und läßt Er die Seinen nicht ungeschmälert in ihrem Lohn.... jene aber nicht einen Lohn entgegennehmen, der ihnen nicht zukommt. Es bedürfen die Menschen sehr oft einer Mahnung, das Leibesleben nicht so wichtig zu nehmen, sondern sich mehr ihrem geistigen Leben zuzuwenden. Solche Mahnungen verklingen aber meistens ungehört und unbeachtet. Fordert nun der himmlische Vater ganzen Einsatz von dem Erdenkind und dieses kommt der göttlichen Forderung nicht nach, so kann es auch nimmermehr den vollen Lohn in Empfang nehmen und wird sich mit wenigem begnügen müssen oder mit aller Kraft nachzuholen versuchen, was es im Erdenleben versäumt hat. Des Vaters große Güte gewährt auch im Jenseits der Seele noch die Gnade, streben zu können und ihr so ein erreichbares Ziel zu stecken.... doch wird immer berücksichtigt werden, daß ein auf Erden schon dem himmlischen Vater treu ergebenes Kind weit höher im Ansehen stehen muß, weil es eben die Erdenzeit in der Liebe zum Heiland recht angewandt und sich eine Stufe errungen hat, die im Jenseits weit schwerer zu erreichen ist. Die Erdenzeit ist eine Gnadenzeit.... die Verkörperung auf Erden eine unsagbar große Gnade für die Seele.... Das menschliche Wesen aber, das diese Gnadenzeit nützet, muß dem Herrn unendlich lieb sein, und sein Lohn wird wiederum Liebe sein, die es unermeßlich glücklich macht und ewiges Leben bedeutet. Doch wie verständlich ist es dann, daß der Herr weniger bedenket, die Sein Wort geringachteten und deren Herzen nicht so erfüllt waren von der Liebe zu Gott.... Ihnen kann nur ein kleiner Teil vergolten werden, und sie müssen mit allen ihren Kräften bestrebt sein, eine gleiche Stufe zu erreichen, wollen sie den gleichen Grad ewiger Glückseligkeit erringen, der den wahren Kindern Gottes beschieden ist.... die auf Erden die Kindschaft Gottes angestrebt haben und somit auch vom himmlischen Vater reich bedacht werden bis in alle Ewigkeit....

Amen

Belichaming, een genade - Tijd op aarde - Tijd van genade

Degenen die geloven door de poort tot de eeuwige gelukzaligheid te kunnen gaan, omdat ze op aarde schijnbaar rechtschapen geleefd hebben en hun plichten naar buiten toe nagekomen zijn, zullen zwaar teleurgesteld hun dwaling inzien. Want de goedheid van de Heer duurt weliswaar eeuwig en Hij geeft de zijnen onverminderd hun beloning, maar Hij laat niet diegenen loon ontvangen, die het niet toekomt.

De mensen hebben zeer vaak een aanmaning nodig om niet zoveel betekenis aan het lichamelijke leven te hechten, maar zich meer op het geestelijke leven te richten. Dergelijke aanmaningen sterven echter meestal ongehoord en onopgemerkt weg. Wanneer de hemelse Vader nu totale inzet van het mensenkind eist en het komt de goddelijke eis niet na, dan kan het ook nooit het volle loon in ontvangst nemen en het zal zich met minder tevreden moeten stellen of het zal met alle kracht moeten proberen in te halen wat het tijdens het aardse leven verzuimd heeft.

De grote goedheid van de Vader schenkt de ziel ook in het hiernamaals nog de genade om te kunnen streven en voor haar zo een bereikbaar doel te bepalen. Toch zal er steeds in aanmerking genomen worden dat een kind dat reeds op aarde de hemelse Vader trouw toegenegen was, veel hoger in aanzien moet staan, juist omdat het in de tijd op aarde de liefde voor de Heiland op de juiste wijze toegepast heeft en een graad verworven heeft, die in het hiernamaals veel moeilijker te bereiken is.

De tijd op aarde is een tijd van genade. De belichaming op aarde is een onzegbaar grote genade voor de ziel. Maar het menselijke wezen dat deze tijd van genade benut, moet de Heer oneindig dierbaar zijn. Dan zal zijn loon wederom Liefde zijn, die hem onmetelijk gelukkig maakt en die eeuwig leven betekent.

Maar hoe begrijpelijk is het dan dat de Heer diegenen minder beloont, die Zijn Woord minachtten en wier harten niet zo vervuld waren van de liefde voor God. Aan hen kan slechts een kleiner deel worden vergoed en ze moeten zich met al hun krachten inspannen om een zelfde traptrede te bereiken, wanneer ze dezelfde graad van eeuwige gelukzaligheid willen verwerven, als welke gegund is aan de ware kinderen van God, die op aarde het kindschap van God nagestreefd hebben en die zodoende ook door de hemelse Vader rijkelijk toebedeeld worden tot in alle eeuwigheid.

Amen