Primerjaj objavo s prevodom
SLEDITI JEZUSU: NOSITI KRIŽ
Vedno boste prečkali most v duhovno kraljestvo, če boste sledili Jezusu, božanskemu Odrešeniku, ki je pred vami prehodil pot in za vas ljudi postavil ta most. On sam je s svojim dejanjem odrešenja premostil ta široki prepad med Zemljo in duhovnim kraljestvom, prehodil najtežjo in najbolj bolečo pot do križa in tako zgradil most v kraljestvo svetlobe...., ki ga lahko prečka vsak človek in bo vedno vodil do pravega cilja.... Treba je stopiti na pot slediti Jezusu, kar pomeni, da tako kot je On iz ljubezni do ubogega človeškega rodu sprejel vse trpljenje, mora tudi človeštvo stopiti na pot ljubezni in trpljenja, prizadevati si mora, da bi Mu sledili in tako očistili svojo dušo...., čeprav je človek Jezus nase prevzel vso krivdo svojih padlih bratov in je bil tako ogromen izvirni greh odrešen s križanjem, z dejanjem odrešenja.....
Njegova (človekova) duša se lahko očisti in prečisti le z ljubeznijo in trpljenjem, to očiščenje pa mora opraviti že na Zemlji, če želi doseči stopnjo svetlobe, ki ji zagotavlja srečo. Človek namreč živi na Zemlji zato, da bi svojo dušo osvobodil vseh nečistoč, vseh pregreh in hrepenenj, slabosti in slabih navad, ki se te še vedno držijo zaradi preteklega odpadništva, katerih bi se morala in se jih bo lahko znebila, če bo potrpežljivo prehodil zemeljsko pot v trpljenju in se trudila živeti življenje v ljubezni. Ljubezen je namreč najzanesljivejše sredstvo očiščevanja, ljubezen raztaplja vse nečistoče in plasti, ki še vedno bremenijo dušo.
In trpljenje.... ki ga prenešamo v predanosti.... je prav tako primerno za kristalizacijo duše, ki bo nato postala prosojna in dovzetna za svetlobo, ko bo vstopila v kraljestvo onstranstva. Zato je Jezus izrekel besede: „Kdor hoče priti za Menoj, naj vzame svoj križ....“. Nobenemu človeku trpljenje ne bo v celoti prihranjeno, čeprav je dana teža bremena pri vsakem človeku različna. Vendar zemeljsko življenje ni končna izpolnitev, temveč je vedno le pripravljalna postaja za pravo življenje v duhovnem kraljestvu...., Vsako breme, ki dušo na Zemlji še vedno bremeni, lahko le poveča njeno blaženost v onstranstvu, če ga po Božji volji ponižno prenaša. Tako bo človek po svoji svobodni volji stopil na pot hoje za Jezusom....
Sam si mora želeti, da bi njegova duša na Zemlji dosegla večjo zrelost, zavestno se mora odločiti, da bo sledil Jezusu, prav tako mora priznati njegovo dejanje odrešenja in ga izkoristiti zase. Ne glede na to, kako boleče je zemeljsko življenje ne bo nikoli duši pomagalo k popolnosti, če človek ne bo izpovedoval Jezusa, če ne bo izkoristil njegovega dejanja odrešenja in njegovih blagoslovov, če ne bo veroval Vanj in v to, da je bil Bog sam tisti, ki je izvršil dejanje odrešenja v človeku Jezusu. Ne glede na to, kako boleča bo njegova zemeljska pot, od nje ne bo imel za svojo dušo nebene koristi, ker ni prostovoljno „sledil Jezusu“.....
Bolj ko boste ljudje napolnjeni z ljubeznijo, manj trpljenja vas bo bremenilo, kajti ljubezen je najboljše sredstvo za osvoboditev, ogenj ljubezni bo raztopil vse ovoje duše, raztopil bo vse, kar je nečisto in otrdelo, ljubezen bo v kratkem času dosegla očiščenje duše, obseg trpljenja pa se lahko zmanjša, kadar se ljubezen že ukvarja s procesom očiščevanja duše.... Zato bo moral biti človek zelo dejaven v služenju, da bi tako izrazil svojo ljubezen, kajti ljubezen spodbuja dejavnost in tako bo človek, takoj ko bo nesebično usmerjen k bližnjemu, nenehno opravljal dejanja ljubezni in bo tako šel po poti, ki sledi Jezusovemu nauku, ki ga je ljubezen vedno znova spodbujala k koristnim dejanjem, ki si je prizadeval olajšati trpljenje in stisko sočloveka ter uporabil izjemne moči, da bi pomagal sočloveku.
Tako bo stalna pripravljenost pomagati tudi način sledenja Jezusu, saj izkazuje ljubezen, ki ima lahko vedno le koristen učinek, tako za tistega, ki daje, kot tudi za tistega, ki pomoč izkoristi.... Kajti ljubezen je najmočnejša, božanska, ki mora brezpogojno voditi k popolnosti duše, ki mora očistiti dušo in jo narediti dovzetno za svetlobo.... Ljubezen je končni cilj na Zemlji, ker vodi k zedinjenju z večno ljubeznijo, ker obnavlja prvotno stanje, v katerem je bilo bitje ustvarjeno, in zato zagotavljati tudi najvišjo srečo, ki jo bitje zdaj najde v najtesnejši povezanosti s svojim Bogom in Očetom večnosti, iz čigar ljubezni je nekoč izšlo.....
Amen
Prevajalci
Het navolgen van Jezus: het kruis dragen
U zult de brug naar het geestelijke rijk altijd betreden wanneer u Jezus navolgt, de goddelijke Verlosser die deze brug voor u mensen heeft gebouwd en u de weg is voorgegaan. Hij zelf heeft deze brede kloof tussen de aarde en het geestelijke rijk overbrugd door Zijn werk van verlossing. Hij is de zwaarste en meest pijnlijke weg naar het kruis gegaan en heeft daardoor de brug geslagen naar het lichtrijk, die ieder mens betreden kan en die altijd naar het juiste doel zal leiden.
De weg van de navolging van Jezus moet worden gegaan, dat wil zeggen: zoals Hij al het leed op zich nam uit liefde voor de ongelukkige mensheid, zo moet ook de mens de weg van de liefde en het lijden gaan, moet - ofschoon de mens Jezus alle schuld van de gevallen broeders op zich had genomen en dus door de kruisdood, door het werk van verlossing, de grote oer-schuld teniet heeft gedaan - om zijn ziel te louteren Hem trachten na te volgen. Zijn ziel kan alleen van aanklevende onzuiverheden ontdaan en gekristalliseerd worden door liefde en leed en ze moet deze loutering nog op aarde realiseren, wil ze een graad van licht bereiken die haar gelukzaligheid garandeert. Want de mens verblijft op de aarde met het doel dat zijn ziel zich kan bevrijden van elke onreinheid, van alle zonden en begeerten, zwakheden en ondeugden, die nog als gevolg van haar vroegere afval aan haar kleven, waarvan ze vrij moet worden en dat ook kan wanneer ze de weg over de aarde vol van leed geduldig aflegt en zij haar best doet een leven in liefde te leiden. Want de liefde is het zekerste middel om van onrijpheid vrij te worden. De liefde lost alle aanklevingen en omhulsels op die een ziel nog bezwaren. En het leed in berusting gedragen, is eveneens geschikt om de ziel te laten kristalliseren, die dan ontvankelijk voor licht en licht doorlatend is geworden wanneer ze het rijk hierna binnengaat.
Daarom sprak Jezus de woorden: "Wie Mij wil navolgen, neme zijn kruis op zich". Geen mens zal geheel van leed verschoond blijven, al is dit de mensen ook verschillend opgelegd. Maar het leven op aarde is niet de laatste verwezenlijking. Het is steeds alleen maar een plaats om zich voor te bereiden op het eigenlijke leven in het geestelijke rijk. En wat de ziel op aarde nog wordt opgelegd, kan haar gelukzaligheid in het hiernamaals alleen maar verhogen, vooropgesteld dat het overgegeven aan de goddelijke wil wordt verdragen. De mens moet dus vrijwillig de weg van de navolging van Jezus gaan. Het moet hem zelf erom te doen zijn dat zijn ziel op aarde een grotere rijpheid verkrijgt. Hij moet bewust besluiten Jezus na te volgen, hij moet ook Zijn werk van verlossing erkennen en er voor zichzelf een beroep op doen. Want nooit zal een bestaan op aarde dat nog zo vol van leed is, de ziel voltooiing bezorgen wanneer de mens zich niet bij Jezus aansluit. Wanneer hij geen beroep doet op Zijn werk van verlossing en de genade ervan, wanneer hij niet in Hem gelooft en niet gelooft dat het God zelf is geweest, die in de mens Jezus het werk van verlossing heeft volbracht. Dan kan zijn weg over de aarde nog zo vol van leed zijn, maar hij zal er voor zijn ziel geen voordeel uit halen, want hij is dan Jezus niet vrijwillig nagevolgd.
Maar hoe meer u mensen van liefde vervuld bent, des te minder zal het leed u terneerdrukken. Want de liefde is het beste oplosmiddel. De gloed van de liefde zal alle omhullingen van de ziel oplossen, ze zal al het onreine en verharde doen smelten. De liefde zal in korte tijd de zuivering van de ziel tot stand brengen en de mate van lijden zal verminderd kunnen worden, waar de liefde de reiniging van de ziel al begonnen is.
En daarom zal de mens uitermate actief dienstbaar moeten zijn, om daardoor de liefde tot uitdrukking te brengen. Want liefde spoort aan tot werkzaamheid en zodra ze dus in onbaatzuchtigheid de naaste geldt, zal de mens voortdurend werken van liefde verrichten en dan zal hij dus de weg van de navolging van Jezus gaan, die eveneens door de liefde steeds weer werd aangespoord tot werken van hulpvaardigheid, die leed en nood van de medemensen trachtte te lenigen en ongewone kracht gebruikte om de medemensen te helpen.
En zo zal ook een voortdurende hulpvaardigheid een weg zijn om Jezus na te volgen, omdat ze liefde bewijst die altijd alleen maar een zegenrijke uitwerking kan hebben, zowel bij de gever als ook bij hem die een beroep doet op de hulp. Want de liefde is het machtigste, het goddelijke, dat onherroepelijk naar de voleinding van de ziel moet leiden, dat een ziel moet reinigen en ontvankelijk maken voor licht. De liefde is het laatste doel op de aarde, omdat ze tot aaneensluiting met de eeuwige Liefde voert, omdat ze de staat van heel in het begin herstelt waarin het wezen werd geschapen en daarom ook hoogste gelukzaligheid moet garanderen, die het wezen dan vindt in de innigste aaneensluiting met zijn God en Vader van eeuwigheid, uit wiens liefde het eens is voortgekomen.
Amen
Prevajalci