Primerjaj objavo s prevodom
VZROK LUCIFERJEVEGA ODPADNIŠTVA OD BOGA ....
Ko Sem poklical miniature Sebe Samega v obstoj (v življenje), Me je k temu motivirala Moja neskončna Ljubezen, katera je želela sebe podariti, katera si je želela ustvariti posode, da bi se vlivala v njih.... Moja Ljubezen učinkuje kot Moč, in ta moč je želela biti ustvarjalno aktivna, in zato so morale Moje stvaritve.... ker je Moja moč pritekala v te posode.... prav tako na enak način biti ustvarjalno aktivne, ker so ta bitja kot podobe Mene Samega prav tako imela v sebi isti ustvarjalni nagon, ki je priganjal stalno pritekajočo Moč k aktivnosti, ker je moč, ki je sevala iz Mene kot izvirnega Vira moči, nenehno ustvarjala življenje.
In tako boste razumeli, da so se torej vsa bitja, ki so nekoč izšla iz Mene, nahajala v enem stanju, v katerem prav tako niso poznala nobene omejitve ustvarjanja vsakovrstnih del, kar jih je naredilo blaženo srečne.... temveč, da oni prav tako kakor Jaz niso bili podložni nobeni omejitvi, kajti Moja Ljubezen je bila neskončna, in s tem je moč Moje Ljubezni pritekala v vsa bitja, da bi jih osrečila. Ustvarjalna aktivnost teh bitij se ni nikoli ustavila, ker prav tako ni obstajala omejitev Moje moči, katera se nikoli ne bo potrošila, katera bo vedno in za večno tekla, in zatorej bodo vedno in večno nastajale nove stvaritve, kot bodo tudi vsa Moja nekoč izsevana bitja prejemala Mojo neomejeno moč za ustvarjanje in oblikovanje tako dolgo, vse dokler bodo sami odprti za Mene, to pomeni, vse dokler se ne bodo upirali osvetlitvi Moje Ljubezni.
In to blaženo stanje se res nikoli ne bi rabilo končati, ker z Moje strani nikoli nisem naložil omejitev bitjem in se jim prav tako ni bilo potrebno bati zmanjšanja Moči. In vendar se je zgodila sprememba tega nadvse blaženega stanja bitij.... povzročena s situacijo, katero so bitja štela za pomanjkljivost: dejstvo, da Jaz Sam, njihov Bog in Stvarnik njim nisem bil viden kot enako bitje, kot so oni sami, da so prav zares vedeli za Mene kot njihovega Očeta, iz katerega so bili nastali, toda, ker se jim Jaz nisem vidno predstavil, so na to gledali kot na omejitev Moje popolnosti.
V sebi so začeli gojiti napačne misli, ker niso Meni Samemu postavili teh odprtih vprašanj, na katera bi jim Jaz bil odgovoril tako, da bi lahko razumeli in popravili svojo napačno predstavo. Vendar so verjeli, da lahko prikrijejo te notranje dvome o Moji popolnosti, in vendar Sem Jaz vedel za njih.... Toda Jaz nisem uporabil nobene prisile, ampak sem dal njihovim mislim popolno svobodo, katero pa so oni zlorabili.... Kajti enake dvome glede Moje popolnosti so prepoznali tudi pri tem bitju, katerega Sem bil prikazal v zunanji obliki kot prvega, in čigar lepota je sevala v najvišji svetlobi....
To bitje Mi je prav zares podarjalo vso svojo Ljubezen skozi večnosti, in v tej Ljubezni je bilo izjemno srečno in ene-enake volje z Mano.... četudi je njegova volja bila svobodna.
Pa vendar so se občasno tudi v tem bleščeče sijočem bitju pojavljali tihi dvomi, ker Me ono prav tako ni moglo videti. Kljub temu pa je njegova velika Ljubezen do Mene vedno znova premagala dvom, ki se je pojavljal, in je sebe predala Meni in našla svojo blaženost v nenehnem ustvarjanju bitij istega značaja s pomočjo svoje volje in z uporabo Moje moči.
Vendar se je ta dvom v Mene vedno znova pojavljal, in tudi on (Lucifer) mi ni pokazal, kaj lahko stori.... On je gojil dvom tako, da je le ta postal vse močnejši in zmanjševal svojo Ljubezen do Mene.... S tem pa je on prav tako slabil samega sebe, ker je njegova zmanjšana Ljubezen do Mene prav tako zmanjšala dotok Moje Ljubezni in s tem prav tako omejila njegovo ustvarjalno aktivnost. Če bi Me on lahko videl, mu ne bi bilo mogoče odtujiti se od Mene, toda ogenj Moje Ljubezni bi ga bil použil-požrl, ker nobeno ustvarjeno bitje ne more gledati izvirnega ognja Moje Ljubezni, ne da bi prenehalo obstajati (2. Mojzesova 33:20)....
On je to tudi vedel, ker je posedoval najbolj razsvetljeno zavest, vendar se je igral z mislijo, da bo več(ji) kakor Jaz, ker je zračil z najbolj bleščečo Svetlobo in najpopolnejšo lepoto.... On si ni mogel predstavljati, da bi ga katerokoli bitje lahko prekašalo v Svetlobi in lepoti, in zato si je prav tako prilastil pravico, da vlada nad vsemi ustvarjenimi bitji, katere je on nedvomno bil ustvaril, vendar je Moč, da to stori, prejel od Mene.
Zdaj je videl v množici duhovnih bitij svojo moč (oblast) in zato je verjel za sebe, da je sposoben uspeti brez Moje Moči, on je verjel, da jo je on odvzel od Mene skozi ustvarjanje neštetih bitij, in dejstvo, da Jaz Sebe nisem njemu prikazal kot vidnega, je on smatral kot dokaz Moje nemoči.... In Jaz mu nisem razbil iluzije, ker Sem ga prikazal v zunanji obliki (eksternaliziral) kot popolnoma svobodno bitje, katerega Jaz nikoli in nikdar ne bom prisilil, da spremeni svojo voljo in svoje razmišljanje.... tudi, če on ohranja svojo oddaljenost od Mene cele večnosti.
Moja Moč se je sedaj srečala z nasprotovanjem in odporom, in posledično je ostala popolnoma neučinkovita. In sedaj to Moje prvo ustvarjeno bitje ni bilo več sposobno proizvesti nobenega dela stvarstva, pa vendar je verjel za sebe, da je velik in mogočen, ker je gledal na ogromno število duhovnih bitij kot na svojo lastnino, katera so se tako kot on uprla proti Meni in zavrnila osvetlitev Moje Ljubezni.... Tudi oni so prav tako postali nesposobni za kakršnokoli aktivnost, saj so se prav tako oddaljili od Mene neskončno daleč. Vendar je to bila njihova svobodna volja, katero Sem Jaz spoštoval, in tako bodo oni ostali oddaljeni od Mene tako dolgo, vse dokler se Mi v svobodni volji znova ne približajo in Me zaprosijo za osvetlitev z Mojo Ljubeznijo....
Tudi prvo ustvarjeno bitje.... Moj sedanji nasprotnik.... se bo napotil po poti vrnitve k Meni nekega dne, prej ali slej bo tudi on zopet hrepenel po osvetlitvi z Mojo Ljubeznijo in jo v svobodni volji sprejel od Mene, ker bo nekega dne odstopil od svojega odpora, tudi, če bodo minile še večnosti.... Vendar vse kar je bilo nekoč izsevano iz Mene kot Moč, se bo neizogibno ponovno vrnilo k Viru Moči od večnosti. AMEN
Prevajalci
De reden van de afval van Lucifer van God
Toen Ik de miniaturen van Mij zelf in het leven riep, werd Ik daartoe bewogen door mijn liefde zonder einde, die zich wilde weggeven, die zich vaten wilde scheppen om hierin zich uit te storten. Mijn liefde werkt zich uit als kracht en deze kracht wilde scheppend werkzaam zijn en zo moest ook het door Mij geschapene, omdat mijn kracht zich uitstortte in de vaten, zich weer op dezelfde manier scheppend bezig houden, want het waren wezens die als mijn evenbeelden ook dezelfde drang om te scheppen in zich droegen, die de hun voortdurend toestromende kracht weer tot werken aanzette omdat de kracht die uit Mij als de Oerbron van kracht stroomde, voortdurend leven voortbracht. En zo zal het u begrijpelijk zijn dat dus alle wezens die uit Mij voortkwamen, zich in een staat bevonden waarin zij ook geen beperking kenden in het scheppen van werken van allerlei aard, waarin ze hun gelukzaligheid vonden; dat ze echter net als Ik aan geen beperking waren onderworpen, want mijn liefde was eindeloos, en zo ook stroomde de kracht van mijn liefde in alle wezens om hen gelukkig te maken.
Er trad ook geen stilstand op in het scheppend bezig zijn van die wezens, omdat er ook geen beperking van mijn kracht was, die nooit wordt opgebruikt, die altijd en eeuwig zal blijven stromen en er daarom altijd en eeuwig scheppingen zullen ontstaan, evenals ook alle door Mij eens uitgestraalde wezens zo lang onbeperkt de kracht uit Mij betrekken om te scheppen en te vormen als ze zich zelf voor Mij openen, dat wil zeggen de aanstraling van mijn liefde geen tegenstand bieden. En aan deze gelukzalige staat had waarlijk geen einde hoeven te komen, omdat van mijn kant uit de wezens nooit een beperking zou zijn opgelegd en zij daarom ook geen vermindering van de kracht hoefden te vrezen. En toch trad er een verandering op in deze overgelukkige staat van de wezens, teweeggebracht door een omstandigheid die de wezens als gebrekkig beschouwden: dat Ik zelf, hun God en Schepper, voor hen niet zichtbaar was als eenzelfde wezen, dat ze wel op de hoogte waren van Mij als hun Vader, uit wie ze waren voortgekomen, maar omdat Ik Me hun niet zichtbaar bekendmaakte, zagen ze dit als een begrenzing van mijn volmaaktheid. Ze begonnen verkeerde gedachten in zich te overwegen omdat ze deze vraag niet openlijk aan Mij voorlegden, die Ik hun ook zou hebben beantwoord, zodat ze dus hun verkeerde denken zouden hebben ingezien en rechtgezet.
Maar deze innerlijke twijfel aan mijn volmaaktheid meenden ze voor Mij te kunnen verbergen en toch was Ik ervan op de hoogte. Maar Ik gebruikte geen dwang, veeleer liet hun de volste vrijheid in hun denken, die ze echter misbruikten. Want ze herkenden dezelfde twijfel aan mijn volmaaktheid ook in dàt wezen dat als eerste buiten Mij werd geplaatst en dat in alle schoonheid straalde in het volste licht. Dat wezen schonk Mij wel zijn hele liefde gedurende eeuwigheden en het was in deze liefde bovenmate gelukkig en een met mijn wil, hoewel ook zijn wil vrij was.
Maar zo nu en dan kwamen ook in dit van licht stralende wezen twijfels boven, omdat Ik ook voor hem niet zichtbaar was. Maar zijn grote liefde voor Mij onderdrukte steeds weer de opkomende twijfel en het gaf zich aan Mij over. En het vond zijn gelukzaligheid in het voortdurend scheppen van gelijksoortige wezens door zijn wil met gebruikmaking van mijn kracht. Doch steeds weer kwam deze twijfel aan Mij boven en ook hij legde deze niet aan Mij voor, wat voor hem mogelijk was. Hij voedde de twijfel zodat deze voortdurend sterker werd en zijn liefde voor Mij minder werd. Daardoor verzwakte hij echter ook zichzelf, omdat zijn verminderde liefde voor Mij ook de stroom van mijn liefde minder deed worden en ook zijn scheppend werkzaamzijn beperkte.
Zou Ik Me hebben kunnen laten zien, dan zou het hem niet mogelijk zijn geweest zich van Mij af te keren. Maar het vuur van mijn liefde zou hem hebben verteerd, want geen enkel geschapen wezen is in staat in het Oervuur van mijn liefde te kijken zonder te vergaan. Ook hij wist dat, omdat hij in het inzicht van het volste licht stond, maar hij speelde met de gedachte meer te zijn dan Ik, omdat hij straalde in het helderste licht en in volmaakte schoonheid. Hij kon zich geen wezen voorstellen dat hem nog aan licht en schoonheid overtrof en daardoor maakte hij aanspraak op het recht te heersen over alle geschapen wezens, wier verwekker hij wel was door zijn wil, maar de kracht om te scheppen van Mij had betrokken. Hij zag nu in die menigte geestelijke wezens zijn macht en daarom dacht hij de kracht uit Mij te kunnen ontberen, hij geloofde haar aan Mij te hebben onttrokken door het scheppen van ontelbare wezens en hij zag het als een bewijs van mijn machteloosheid dat Ik Me niet zichtbaar aan hem bekendmaakte.
En Ik liet hem in dit geloof, omdat Ik hem als geheel vrij wezen buiten Me had geplaatst, dat Ik nooit ofte nimmer zal dwingen zijn wil en zijn denken te veranderen, ook al houdt hij zich eeuwigheden van Mij verwijderd. Mijn kracht stuitte op weerstand en afweer en bijgevolg bleef Ze geheel werkeloos. En het is nu mijn eerstgeschapen wezen niet meer mogelijk nog welk scheppingswerk dan ook te doen ontstaan, maar het meent groot en machtig te zijn omdat het die ontzettend grote menigte geestelijke wezens ziet als zijn eigendom, die net als hij tegen Mij in opstand kwamen en de aanstraling van mijn liefde afwezen. Ook zij zijn niet in staat tot welke bezigheid dan ook, omdat ook zij zich eindeloos ver van Mij verwijderden. Maar het was hun vrije wil die Ik eerbiedig. En daarom blijven zij zolang van Mij verwijderd, tot ze weer uit vrije wil contact zoeken met Mij en om de aanstraling van mijn liefde vragen. Ook het eerstgeschapen wezen, mijn huidige tegenstander, zal eenmaal de weg die naar Mij terugkeert betreden. Ook hij zal eens vurig verlangen naar de aanstraling van mijn liefde en deze weer vrijwillig van Mij in ontvangst nemen, omdat hij eens zijn weerstand zal opgeven, al zullen er nog eeuwigheden vergaan. Doch alles wat als kracht eens door Mij werd uitgestraald, keert onherroepelijk weer terug naar de Bron van kracht van eeuwigheid.
Amen
Prevajalci