• Nazaj

LJUBEZEN DO BLIŽNJEGA....

Vi boste vedno dosegli koristi, ko skrbite za bližnjega v stiski.... ker boste vedno izpolnjevali Mojo voljo, katera je izražena v Mojih zapovedih Ljubezni do Boga in vašega bližnjega. Toda vi bi morali prakticirati Ljubezen do vašega bližnjega z vašo lastno svobodno voljo. Vi bi morali znotraj čutiti spodbudo; edino takrat boste v vas prižgali iskro Ljubezni in edino takrat bo vaša duša dozorela. Vsaka vaša misel, beseda in delovanje morajo biti utemeljeni na Ljubezni, da bi le to imelo duhovni učinek, ker boste drugače edinole opravljali svetovne obveznosti, brez najmanjše koristi za vašo dušo.... To je vedno samo stvar Ljubezni.... notranje spodbude za delati dobro; pomagati, kjer je to potrebno, ustreči in razveseliti tam, kjer se pojavi priložnost.... To je stvar človekove notranje narave, katera mora postati popolnoma absorbirana v njegovo Ljubezen do Mene in bližnje osebe; katera premaguje celotno sebično ljubezen in je popolnoma izpolnjena z Ljubeznijo, da Sem tako Jaz Osebno lahko prisoten v njemu in da tako v njemu delujem preko Mojega Duha. Potem pa je človeško bitje lahko edinole dobro in bo vedno živelo v zedinjenju z Menoj. Potem ga zemeljski svet ne more več skušati, ampak bo v mislih vedno v duhovnem svetu, ker duh v njemu določa vsako njegovo misel in namen.

Vendar pa vse dokler svet drži v ujetništvu človekove misli, zanj ne bo možno, da v samemu sebi razvije Ljubezen; potem bo namreč svet še naprej privlačen njegovi sebični ljubezni, in ta bo najprej zadovoljena, kar pa bo vedno oškodovalo drugo osebo. V tem primeru se mora on v precej večji meri soočiti s trpljenjem njegovega bližnjega človeškega bitja; on mora videti veliko bede (trpljenja), da bi sebe motiviral, da pomaga in da iskri Ljubezni znotraj njega omogoči, da se tako prižge, da bo on (ob)čutil korist dobrega dela. Zato je potrebno na Zemlji doživeti še veliko trpljenja, ker se je Ljubezen med ljudmi ohladila (Matej 24:12), ker se Moje glasnike Ljubezni le komajda kdaj spoštuje. In zato je duhovna težava tudi razširjena, katera pa je lahko odpravljena edino z Ljubeznijo. Pomanjkanje Ljubezni v ljudeh pomeni duhovno težavo, katera pa ima vedno za posledico tudi zemeljsko težavo. Zaradi tega bo slednja v poslednjih dneh še naprej rasla, da bi kljub temu ganila človeška srca in v njih prebudila usmiljeno Ljubezen do bližnjega. Samo nekaj ljudi bo namreč pobegnilo tej duhovni težavi, ker sebičnost dosega prednosti; to pa obenem tudi pomeni, da bo svetovna ljubezen postala vse bolj razširjena, da bo materija zasužnjila ljudi in da si bodo s tem, ko težijo k njej, pripravili nadaljnjo usodo: da bodo oni ponovno postali materija, katero pa so v preteklosti že premagali (Knjižica št. 44).

In obstaja samo eden izhod iz tega pregnanstva, in ta izhod je ter ostaja Ljubezen.... Celo niti Moja Ljubezen vas ne more osvoboditi zapovedi, da prakticirate Ljubezen; Ljubezen je namreč prvi zakon, in brez Ljubezni ne more nihče postati blažen.

AMEN

Naastenliefde

Het zal u altijd tot heil strekken wanneer u zich bekommert om de naaste in zijn nood. U zult dan steeds mijn wil vervullen die in mijn geboden van de liefde tot God en de naaste tot uitdrukking komt. Maar u moet de liefde tot de naaste in vrije wil beoefenen, u moet u van binnenuit gedreven voelen, dan pas ontsteekt u in u de liefdesvonk en dan pas zal uw ziel rijp worden. Al uw denken, spreken en handelen moet door de liefde gedragen zijn wil dit een geestelijke uitwerking hebben, daar u anders alleen aardse plichten nakomt, maar uw ziel daar geen enkel voordeel uit haalt.

Het gaat steeds alleen om de liefde, om de innerlijke drang goed te doen, te helpen waar nood is, gelukkig en blij te maken waar de gelegenheid zich voordoet. Het gaat om het innerlijke wezen van de mens dat in de liefde voor Mij en voor de naaste moet opengaan, dat elke eigenliefde overwint en met de liefde helemaal is vervuld, zodat nu ook Ik zelf in hem tegenwoordig kan zijn en dus in hem werkzaam kan zijn door mijn geest. Dan kan de mens niet meer anders dan goed zijn en steeds in verbinding met Mij leven, dan kan de aardse wereld hem niet meer bekoren. Integendeel, zijn gedachten zullen steeds in de geestelijke wereld vertoeven omdat de geest in hem al zijn denken en willen bepaalt.

Maar zolang de gedachten van de mens door de wereld in de ban worden gehouden, zal het hem ook niet mogelijk zijn de liefde in hem tot ontplooiing te brengen. Want dan wordt door de wereld altijd nog aanspraak gemaakt op de eigenliefde en deze wordt als eerste vervuld, wat steeds afbreuk doet aan de liefde tot de naaste. En dan moet hem vaak de nood van de medemens duidelijk voor ogen worden gesteld. Hij moet veel ellende zien opdat hij zal worden aangespoord te helpen en dan de liefdesvonk in hem kan worden ontstoken, wanneer hij de zegen van een goede daad bij zichzelf bemerkt. En daarom moet er ook nog veel nood over de wereld komen, omdat de liefde onder de mensen is bekoeld, omdat er geen aandacht wordt geschonken aan de boden van mijn liefde en omdat daarom ook de geestelijke nood heel groot is, die alleen door de liefde kan worden opgeheven.

Liefdeloosheid van de mensen is geestelijke nood en heeft ook altijd aardse nood tot gevolg, om welke reden deze in de eindtijd nog groter zal worden om toch nog de harten van de mensen te raken, zodat in hen erbarmende naastenliefde wordt ontstoken. Maar er zullen nog maar weinig mensen zijn die aan deze geestelijke nood ontkomen, want de eigenliefde krijgt de overhand en dat betekent ook dat de liefde voor de wereld steeds groter wordt, dat de mensen ten prooi vallen aan de materie en in hun streven hiernaar zichzelf hun latere lot scheppen: dat ze zelf weer tot de materie worden die ze al lang geleden hadden overwonnen.

En er is nog maar één uitweg om deze kluistering te ontgaan en deze uitweg is en blijft de liefde. Van het gebod liefde te beoefenen kan ook mijn liefde u niet ontslaan, want de liefde is de eerste wet en zonder liefde kan niemand zalig worden.

Amen