• Nazaj

BOŽIČ....

Vsi angeli na nebu so slavili in se veselili, ko Sem se spustil na Zemljo, da bi (od)rešil človeštvo. Oni so vedeli, da bi bili njihovi padli bratje za vedno izgubljeni brez možnosti vrnitve, da se jih Jaz nisem usmilil, da nisem iskal in našel poti, katera jim je omogočila vrnitev k Meni.... In misel na dejstvo, da so bili njihovi bratje po neskončno dolgem času ponovno rešeni, ko so zaradi sovražnika trpeli v ujetništvu, jih je zelo osrečilo. Usmilil Sem se človeške rase, katera se je bila nesposobna osvoboditi izpod te sile in kateri je bila pomoč izjemno potrebna; katera je potrebovala Odrešenika, da popravi (nadoknadi) njihovo ogromno krivdo in Kateri bo uresničil delo pokore za človeško raso, ker ona sama od sebe tega ni bila sposobna narediti.... In Jaz Sem na Zemljo poslal Svojega Sina.... Jaz Osebno Sem se spustil na Zemljo, da bi (od)rešil človeštvo. To pa Sem moral uresničiti v človeški formi, v kateri Sem se Jaz Osebno nastanil, da bi uresničil to delo Odrešenja; kot »Bog« namreč nisem mogel trpeti, tako da Jaz ne bi mogel umakniti krivde, katera je ljudem preprečila pot do neba. Zaradi tega je na svet prišel otrok Jezus, v Katerem se je nastanila svetlobna duša, katera je pozneje za Mene pripravila človeško bivališče kot mesto, v katerem bom lahko prebival in bom lahko uresničil delo Odrešenja za človeško raso.

Vsi nebeški angeli so Me pozdravili, ko Sem vstopil v ovoj malega dečka Jezusa; ko Sem se ponižal do najnižje ponižnosti in z Mojim Božanskim Duhom popolnoma prežel dečka Jezusa, tako da se je v času Njegovega rojstva zgodilo veliko različnih čudežev. Vsi dogodki v naravi, kakor tudi sam otrok so napovedovali izredno poslanstvo, katerega naj bi ta otrok uresničil. In tudi ljudje okoli Njega so prepoznavali svetlobo, katera je izžarevala iz Njega. Oni so namreč vedeli, da je svetloba prišla od zgoraj, katera pa je blesteče sijala. In na kolenih so se Mi zahvaljevali, da Sem jim poslal Odrešenika, Kateri naj bi jih osvobodil največje težave.... Namreč oni, kateri so Mi bili privrženi v Ljubezni, so ravno tako občutili svoje duhovno trpljenje sredi krutega sveta, kateri je bil carstvo Mojega nasprotnika.... In sredi tega grešnega sveta Sem se Jaz utelesil; zoperstavil Sem se grehu ter krutosti in sredi tega sveta Sem se moral dokazati kot človeško bitje Jezus.... Moral Sem omejiti Svoje obilje svetlobe in Mojo dušo prilagoditi področju (sferi), v kateri je živela.... na določen način Sem moral odložiti »svetlobo«.... vendar pa »Ljubezni« v Meni nisem odložil.... Ona se je izjemno intenzivno vnela za brate, kateri so trpeli in kateri so tako nizko padli. In ta Ljubezen Mi je dala moč, katero Sem potreboval, da bi bil kot človeško bitje sposoben narediti delo Odrešenja.... Ljubezen Me je spodbujala, da Se spustim na Zemljo in Ljubezen Me je pripravila na to, da do popolnosti poduhovim Moje telo, da na ta način telo, duša in duh postanejo kot eno, da so se bili tako sposobni popolnoma zediniti z Božansko Ljubeznijo, katero Sem znotraj Sebe zakrival in Katera je izbrala Moje telo za bivališče, da bi namesto grešne človeške rase trpela in umrla kot človeško bitje; da bi umaknila njihovo krivdo in ponovno odprla vrata v kraljestvo svetlobe, katera so bila in tudi ostala zaprta za vsa bitja zaradi njihovega odpadništva od Mene.... vse do dneva Mojega križanja, Mojega velikega dela usmiljenja, katero pa je ponovno odprlo vrata in očistilo pot, katera vodi v Očetovo Hišo.... k Meni in k večnemu življenju.

AMEN

Kerstmis

Alle engelen in de hemel jubelden en juichten, toen Ik naar de aarde afdaalde om de mensen te verlossen. Ze wisten dat hun gevallen broeders voor eeuwig reddeloos verloren waren, wanneer Ik Me niet over hen zou hebben ontfermd, wanneer Ik niet een weg had gezocht en gevonden waarover ze weer naar Mij terug konden keren. En ze waren gelukkig door de gedachte hun gevallen broeders weer gered te weten na eindeloos lange kwelling van de kluistering door een vijandige macht.

Ik werd bewogen door medelijden met de mensheid, die niet in staat was zichzelf te bevrijden uit die macht, die onherroepelijk hulp nodig had. Een Redder, die haar grote schuld teniet deed, die het werk van verzoening volbracht voor de mensheid die daartoe niet in staat was.

En Ik zond Mijn Zoon naar de aarde. Ik Zelf daalde af naar de aarde om de mensen te verlossen en moest dit doen in een menselijke gedaante, waarin Ik Zelf Mijn intrek heb genomen, om als “mens” dit verlossingswerk te volbrengen, omdat Ik als “God” niet kon lijden, dus ook niet de schuld zou hebben kunnen aflossen, die de mensen de weg naar de gelukzaligheid versperde.

Daarom kwam het Kindje Jezus naar de aarde, die een Ziel van het licht in Zich droeg, die voor Mij nu de menselijke woning bereidde tot een plaats, waarin Ik kon verblijven om het werk van de verlossing voor de mensheid te volbrengen.

Alle engelen in de hemel jubelden Me toe, toen Ik de omhulling van het Kindje Jezus betrok, toen Ik Me in diepste nederigheid neerboog en Mijn goddelijke Geest het Kindje Jezus geheel vervulde, zodat bij Zijn geboorte al wonderen geschiedden van de meest uiteenlopende aard. Al het gebeuren in de natuur en bij het Kindje Zelf wees op de buitengewone missie die dit Kindje te vervullen had. En die rond hem stonden onderkenden ook het licht dat uit Hem straalde. Ze wisten dat het een licht was dat van boven kwam en helder straalde.

En ze dankten Mij op hun knieën, dat Ik hun de Redder had gezonden, die hen moest bevrijden uit de grootste nood. Want die Mij in liefde waren toegedaan, werden ook hun geestelijke nood gewaar temidden van de liefdeloze wereld, die het rijk van Mijn tegenstander was. En temidden van deze zondige wereld heb Ik Me belichaamd. Ik ontmoette zonde en liefdeloosheid en Ik moest Me als mens Jezus waarmaken temidden van deze wereld. Ik moest Mijn uitstraling van Licht inperken en Mijn Ziel aanpassen aan de sfeer waarin ze verblijf had genomen. Ik moest als het ware het “licht” opofferen, maar de Liefde in Mij, die buitengewoon opvlamde voor de lijdende broeders die in de diepte waren gevallen, gaf Ik niet prijs. En deze Liefde was de kracht in Mij, die Ik nodig had om het verlossingswerk als mens te kunnen volbrengen.

De Liefde deed Mij naar de aarde afdalen. En de Liefde zette Me aan, Mijn lichaam geheel te vergeestelijken, zodat lichaam, Ziel en Geest volledig één werden en zich zo helemaal bij de goddelijke Liefde konden aansluiten. De Liefde die zich in Mij ophield, die Mijn lichaam tot verblijfplaats had gekozen om als mens te lijden en te sterven voor de zondige mensheid. Om de schuld van de mensheid af te lossen en weer de poort naar het lichtrijk te openen, die door de afval van Mij gesloten was en bleef voor al het gevallen wezenlijke, tot aan de dag van Mijn kruisdood. De dag van het grote werk van erbarmen, dat de poorten weer opende en de weg vrij maakte naar het vaderhuis, naar Mij en het eeuwige leven.

Amen