• Nazaj

ODREŠENJE PREKO JEZUSA KRISTUSA....

Vsak človek se lahko (od)reši, če si on to želi. Vendar pa on tega ne more narediti brez Jezusa Kristusa.... in zaradi tega je Jezus Kristus Odrešenik. Toda če si tega človek sam ne želi, je bilo zanj delo Odrešenja na križu zaman. Edino človeška volja ga bo naredila učinkovitega. In obvezno je, da človeška volja najprej teži k odrešenju preko Jezusa Kristusa, ker ima on edino takrat zagotovilo, da bo (od)rešen.

Nobeno človeško bitje ni bilo izključeno. Nobena oseba ne more nadaljevati brez svobode, ker je človek Jezus Kristus umrl na Križu, da ja tako celotno človeštvo.... da so lahko vsa človeška bitja preteklosti, sedanjosti in prihodnosti.... (od)rešena od njihove krivde, in nihče ni bil izključen.... vendar pa se odrešenje ne dogaja proti človeški volji, človeška volja pa je okrepljena edino preko Jezusa Kristusa. Zaradi tega mora biti On neizbežno priznan kot Božji Sin in Odrešenik sveta, ker drugače za Njegovo moč ne bo zaprošeno, ker se drugače ne bo rotilo za blagoslove Njegovega dela Odrešenja. On (človek) je namreč v neodrešenem stanju v suženjstvu mračne sile; njegova volja do dobrega je omejena in on je suženj tistemu (Satanu), ki je njegov gospodar.... tako da on vrši njegovo voljo in kot rezultat z brezobzirnimi mislimi ter dejanji greši zoper Božanskega reda....

Volja še naprej omejenega človeškega bitja je tisto, kar je napačno usmerjeno. On zaradi njegove zavedene ljubezni hrepeni samo po tem, kar ga vleče navzdol in ga ne zanima tisto, kar ga dviguje. Njegove omejitve neprestano vlečejo navzdol, in če se on želi dvigniti, potem mora biti on osvobojen vseh svojih okovov; on mora biti osvobojen od sile, ki ga nadzira.... On mora biti (od)rešen, (od)reši pa se lahko z močjo Ljubezni. Ta pa je v človeškem bitju izjemno šibka in je lahko okrepljena samo takrat, ko človek kliče Njega, Ki je to (mračno) silo premagal s Svojo smrtjo na Križu; ko on kliče Gospodarja, Ki mu je ta sila podrejena.... Jezusa Kristusa, Božanskega Odrešenika in Zmagovalca nad smrtjo, nad omejenim stanjem in šibkostjo (Knjižica št. 30).

On je s Svojo smrtjo na Križu dosegel neskončne blagoslove, katere pa delí z vsemi, ki hrepenijo po njih. In z uporabo teh blagoslovov postane volja okrepljena, ker osebi omogoča izvajati dela Ljubezni, da doseže Božjo moč, katera mu bo neizbežno pomagala, da se dvigne in osvobodi okovov, ki so ga držali v ujetništvu.... On se je (od)rešil preko Jezusa Kristusa oz. on je bil voljan, da si dovoli, da ga Jezus Kristus (od)reši.... da iz Njegove smrti na Križu izvleče koristi. On se je preko krvi Jezusa Kristusa osvobodil od celotne krivde, ki ga je podjarmila moči sile, katera je Božji nasprotnik (Satan) in katera mora biti glede na to premagana s strani Samega Boga....

Če Jezus Kristus ni priznan kot Božji Sin in Odrešenik sveta, potem Božji nasprotnik nad osebo zadržuje moč, naj bo to na Zemlji ali pa v onostranstvu. To pa pomeni, da duša ostaja v sferi, katera bo večno brez svetlobe; da duša ne more biti nikoli prosvetljena, da je brez svobode in moči ter da sama ne more več spremeniti te situacije, da je obsojena.... dokler k njej ne pristopi Odrešenik.... Toda ta Odrešenik pa je zopet Jezus Kristus, ker ima samo On moč, da dušo osvobodi od lastništva Njegovega nasprotnika.... vendar pa si mora to duša sama želeti; mora Ga klicati, ko se zaradi izjemno šibkega žarka svetlobe (ko prejme majhen žarek spoznanja) spomni človeka Jezusa v telesu, Ki je bil na Zemlji poznan kot Zveličar in Odrešenik človeštva.... Takrat, ko Ga s svojim klicem prizna, je to klic v veliki težavi, katerega pa Božanski Odrešenik sliši in Čigar delo odrešenja sedaj tudi tej duši prinaša koristi v tolikšni meri, da jo On osvobaja njenega trpljenja.

Vi na Zemlji se ne bi smeli izogniti Jezusu Kristusu, ker boste tako samo preložili (prestavili) vaše odrešenje, katerega pa boste morali prej ali kasneje sprejeti, ker vi brez Jezusa Kristusa ne morete biti (od)rešeni; vendar pa si morate to, da vas On odreši, vi osebno želeti.... Ta volja lahko zraste v vas na Zemlji, če ste o Njem pravilno podučeni: o pomenu Njegovega križanja in o vašem odnosu do dela Odrešenja, ker bo On vedno spomnil ljudi o Sebi; in v poslednjih dneh se informacije o Njem lahko slišijo s takšno resnostjo, da mora vsako človeško bitje najresneje upoštevati to, ali lahko sprejme odgovornost za svoje stališče glede Jezusa Kristusa.... On bi moral vprašati za informacijo glede problema Božjega učlovečenja (Knjižica št. 34) in odrešenja (Knjižici št. 38 in 54), da bo on potem tudi prejel sprejemljivo razlago. Vendar pa on ne bi smel biti tako aroganten, da poda nepremišljeno odločitev in da zavrača vse v zvezi z Jezusom Kristusom. Prej ali pa pozneje se bo on moral napotiti k Njemu.

Vendar pa bo njegovo obžalovanje izjemno boleče, če ne spozna/dojame svoje zmote, preden vstopi v onostranstvo; če on osebno poveča stanje njegovega trpljenja tako, ko zavrača Njega, Ki ga edini lahko osvobodi njegove težave in trpljenja. Čim se človeško bitje na Zemlji ali celo v onostranstvu napoti k Jezusu Kristusu, bo on šel proti odrešenju.... Toda brez Jezusa Kristusa bo ostal za vekomaj v mraku, ker on ne more priti ven iz grobnice smrti, dokler ne prizna Tistega, Ki je premagal smrt.... On lahko postane blažen edino takrat, ko namenoma dovoli, da postane (od)rešen (odkupljen) z Jezusovo Krvjo.

AMEN

Verlossing door Jezus Christus

Ieder mens kan zich verlossen, wanneer hij het wil, maar hij kan het niet zonder Jezus Christus. Dus is Jezus Christus de Verlosser, maar als de mens het zelf niet wil, is het verlossingswerk aan het kruis voor hem voor niets gebracht. De menselijke wil laat het pas werkzaam worden, de menselijke wil moet onvoorwaardelijk naar een verlossing door Jezus Christus streven, dan pas is de zekerheid gegeven, dat hem verlossing ten deel valt. Geen mens is er van uitgesloten, geen mens hoeft onvrij te blijven, want daarvoor stierf de Mens Jezus aan het kruis, zodat de gehele mensheid - de mensen uit het verleden, het heden en de toekomst - verlossing ten deel valt van haar schuld en er is geen mens van uitgesloten. Maar tegen de wil van de mens gaat zijn verlossing niet door en de wil krijgt pas versterking door Jezus Christus. Daarom moet Hij onvermijdelijk worden erkend als Gods Zoon en Verlosser der wereld, daar anders niet Zijn hulp wordt afgesmeekt; daar er anders geen aanspraak wordt gemaakt op de genaden van Zijn werk van verlossing. Want de onverloste toestand van de mensheid bestaat hierin, dat hij door een duistere macht is geketend, dat de wil voor het goede wordt onderdrukt en dat hij aan diegene gebonden is, die zijn heer is, dat hij diens wil uitvoert en dus zondigt tegen de wet van de goddelijke ordening, dat hij liefdeloos denkt en handelt.

Het is de wil van de mens, die nog gebonden is, die verkeerd is gericht. Vanuit verkeerde liefde verlangt hij alleen dat, wat hem omlaag trekt, maar niet wat hem omhoog tilt. Zijn ketenen trekken onophoudelijk naar beneden en wil hij naar boven, dan moet hij vrij worden van die ketenen, vrij van die macht, die hem gebonden houdt. Hij moet verlost worden en kan zich verlossen door de kracht van de liefde. Maar deze is uitermate zwak in een mens en kan alleen versterking ondervinden, wanneer de mens zich wendt tot Diegene, Die die macht heeft overwonnen door Zijn dood aan het kruis; wanneer hij de Heer aanroept, tegen Wie die ander het moet afleggen - Jezus Christus, de goddelijke Verlosser en Bedwinger van de dood, van de gekluisterde toestand en de krachteloosheid. Deze heeft door Zijn dood aan het kruis onbeperkte genaden verworven, die Hij uitdeelt aan ieder, die ze begeert. En met gebruikmaking van deze genade ondervindt de wil versterking, die de mens in staat stelt werken van liefde te doen, om de kracht uit God te verkrijgen, die hem onvermijdelijk helpt opwaarts te gaan en die hem bevrijdt uit de boeien, die hem gebonden hielden. Hij heeft zichzelf door Jezus Christus verlost. Anders gezegd: hij was bereid zich door Jezus Christus te laten verlossen; aan Zijn kruisoffer deelachtig te worden. Hij is door het Bloed van Jezus vrij geworden van alle schuld, die hem onder het gezag terecht liet komen van de macht, die Gods tegenstander is en daarom ook door God Zelf moest worden overwonnen.

Wanneer nu Jezus Christus niet wordt erkend als Gods Zoon en Verlosser der wereld, dan houdt de tegenstander Gods de macht over de mensen, hetzij op aarde of ook in het hiernamaals. En wel is dit zo te verstaan, dat de ziel in een sfeer blijft, waar eeuwig geen licht straalt; dat ze eeuwig niet tot inzicht komt, dat ze onvrij en krachteloos is en haar toestand zelf niet meer kan veranderen; dat ze ongelukkig is - zolang, tot er haar een Redder nadert. En deze Redder is wederom Jezus Christus, want alleen Hij heeft de kracht om de ziel te bevrijden uit de macht van Zijn tegenstander. Maar weer moet de ziel dit zelf willen, ze moet Hem roepen, als haar door een uitermate zwak glimpje licht als in een flits de herinnering aan de Mens Jezus bovenkomt, Die op aarde als Redder en Verlosser der mensheid werd gezien. Door haar roepen erkent ze Hem. Het is een roepen uit de grootste nood, dat de Verlosser verneemt en Zijn reddingswerk komt nu ook deze ziel ten goede: Hij brengt haar bevrijding uit haar kwelling.

U, mensen op aarde, zult niet aan Jezus Christus mogen voorbijgaan, want u vertraagt alleen uw redding, die toch eens bij u moet plaatsvinden, want u zult niet zonder Jezus Christus verlost kunnen worden, maar u zult zelf moeten willen, door Hem verlost te worden. Op aarde kan deze wil in u worden gewekt, wanneer u juist wordt onderricht over Hem, over de betekenis van Zijn kruisdood en uw instelling tegenover het verlossingswerk, want voortdurend zorgt Hij ervoor, dat de mensen Hem niet vergeten en de verwijzingen naar Hem zullen in de laatste tijd zo nadrukkelijk te vernemen zijn, dat ieder mens er eens ernstig over zou moeten nadenken, of hij zijn houding tegenover Jezus Christus kan verantwoorden. Hij moet opheldering wensen over het probleem Menswording van God en de verlossing, dan zal hij ook een hem passende opheldering ontvangen. Maar hij moet zich niet toemeten, een voorbarig oordeel uit te spreken en alles te verwerpen, wat met Jezus Christus verband houdt. Eens móet hij de weg naar Hem nemen.

Maar uitermate smartelijk is zijn berouw, wanneer hij pas in het hiernamaals zijn dwaling inziet, wanneer hij zijn kwellende toestand voor zichzelf verlengt door zijn afweren van Diegene, Die alleen hem kan bevrijden uit zijn nood. Zodra de mens op aarde of ook in het hiernamaals de weg naar Jezus Christus inslaat, gaat hij zijn verlossing tegemoet. Maar zonder Jezus Christus blijft hij eeuwig in de duisternis. Hij kan pas uit het graf des doods opstaan, wanneer hij Hem erkent, Die de dood heeft overwonnen. Hij kan pas gelukkig worden, als hij zich door zijn wil zal laten verlossen door het Bloed van Jezus.

Amen