• Nazaj

PRAZGODOVINSKA ČLOVEŠKA BITJA .... ODGOVORNOST ....

Skozi neskončno dolga obdobja se je Zemlja razvijala tako, da je lahko postala dom-bivališče neštetim živim bitjem, zato zadovoljuje svojo resnično nalogo, da je kraj izobraževanja za duhovno.... Tekom tega časa razvoja so živa bitja še vedno imela različno naravo (značaj), ona so bila bolj ali manj prilagojena razvoju obstoječe Zemlje v tej meri, tako, da so živa bitja sploh imela možnost za življenje. Obstajala so nešteta obdobja razvoja, in od določene točke navzgor je bila Zemlja sposobna dati dom živim bitjem na svoji površini. Vendar kolikor bolj se je Zemlja razvijala, toliko številčnejša so bitja postajala. In s tem je prav tako napredoval razvoj zunanje oblike Zemlje, kakor tudi razvoj živih bitij, ki so bila dodeljena Zemlji v namen višjega razvoja.

Bilo je potrebno nepredstavljivo dolgo časa, vendar je ta proces razvoja bil nujen, kajti duhovno znotraj Zemlje, na površini in nad Zemljo je sebe šele moralo dokazati v stanju omejitve, kar je vsako delo stvarstva za duhovno pomenilo. V tem času razvoja je duhovno opravilo svoj izpit in se je lahko počasi razvijalo v živo bitje (človeka). Življenjske razmere so bile znatno težje, vendar je ono sebe dokazalo (okrepilo, si izborilo) in se postopoma razvilo v neke vrste človeško bitje, katero pa je bilo popolnoma drugačno od današnjega človeka.

Bitje je bilo še vedno omejeno (usmerjano), to pomeni, da je ono delovalo nagonsko, do določene mere je bilo še vedno vodeno in ni imelo svoje lastne svobodne volje in razuma. Čeprav je na zunaj bitje bilo podobno človeku, je še vedno bilo na nivoju živalskega sveta v vsakem drugem pogledu in je živelo v skladu z Božanskim naravnim zakonom, zatorej nagonsko brez zavedanja svojih dejanj. To bitje še ni bilo odgovorno, njegovo življenje je bilo predmet zakona prisile, motivirano z njegovimi prirojenimi instinkti-nagoni, ki so v zameno sebe izrazili v bitjih v skladu z Božansko voljo.

Ta živa bitja so bila primerna za še vedno primitivne pogoje Zemljine površine, vendar so do določene stopnje oni prispevali k razvoju Zemlje s tem, ko so se razmnoževali in s svojimi nezavednimi dejanji pospešili spremembe na površini Zemlje, ki je postajala vse bolj primerna za udomačitev vse bolj razvitih živih bitij do prvih ljudi, vse dokler prva človeška bitja obdarjena s svobodno voljo in razumom niso bila določena za življenje na tej Zemlji. Oni so lahko uporabljali vse na Zemlji in poučeni od Boga Osebno so živeli in morali živeti zavestno življenje, kar je bil pravi pomen in namen njihovega utelešenja na Zemlji.

Vendar pa je sedaj človek prav tako bil odgovoren Bogu za svoja dejanja in misli. Dosegel je določeno stopnjo zrelosti, ki mu je omogočila živeti v skladu z Božjo voljo, in zaradi te sposobnosti je sedaj bil odgovoren za to, kako je uporabil svoje življenje, ker mu je bilo popolnoma prepuščeno, da uporabi vse svoje darove. Vendar pa je bil prav tako obveščen o posledicah svojega življenja tekom tega utelešenja na Zemlji in tako je bil sedaj sposoben uporabiti svojo svobodno voljo. AMEN

Hombres de tiempos pasados.... Responsabilidad....

En periodos infinitamente largos la tierra sea desarrollado de tal manera que puede ser el hogar de innumerables seres vivos y por lo tanto cumple con su tarea real, ser el lugar educativo de lo espiritual.... En ese tiempo de desarrollo, los seres vivos eran todavía de un tipo diferente, estaban igualmente adaptados, por así decirlo, a la tierra en su estado de desarrollo, en la medida en que un ser vivo tuvo una oportunidad de vivir.

Las etapas de desarrollo eran muy numerosas y sólo a partir de un cierto estado la tierra podía contener seres vivos en su superficie. Pero cuanto más avanzaba en su desarrollo, más numerosas se volvían esos, y así el desarrollo aumentaba, tanto en la forma exterior de la tierra como en los seres vivos que fueron asignados a la tierra con el propósito de un desarrollo superior.

Se ha necesitado un tiempo increíblemente largo, pero este curso de desarrollo tuvo que ser porque lo espiritual tenía que probarse dentro, en y sobre la tierra en el estado atado, lo que significaba cualquier obra de creación para lo espiritual. En ese tiempo de desarrollo lo espiritual había pasado la prueba, podía convertirse lentamente en un ser vivo. Las condiciones de vida eran significadamente más difíciles, pero se mantuvo firme y poco a poco se convirtió en una especie de humano, que sin embargo era muy diferente de los hombres del presente.

Seguía siendo un ser dirigido, es decir, actuaba según su instinto, seguía siendo guiado hasta cierto punto sin que el albedrio libre y la comprensión fuesen propios de él. Era un ser que parecía similar a la forma externa de un ser humano, pero que se encontraba en el escalón del mundo animal, que se movía según la ley natural divina y, por lo tanto, hacía todo instintivamente sin ser consciente de sus acciones. Este ser aún no tenía que responsabilizarse por sí mismo, aún vivía su vida según la ley del deber, impulsado por las inteligencias que lo dominan, que de nuevo se expresaron en esos seres según la voluntad divina.

Estos seres vivos todavía correspondían al diseño primitivo de la superficie de la tierra, pero contribuyeron en cierto modo al desarrollo posterior de la tierra al pro generarse y a través de su actividad inconsciente aceleraron la transformación de la superficie de la tierra, de modo que se volvió cada vez más adecuada para albergar también seres vivos de un avanzado estado de desarrollo, hasta entonces, los primeros hombres dotados con libre albedrio y capacidad de pensar, se les asignó esta tierra para la permanencia. Podían aprovechar todo lo que hay en la tierra y, instruidos por Dios Mismo, vivir o deberían llevar una vida consciente, que era el verdadero significado y propósito de su encarnación en la tierra.

Pero ahora el hombre tenía que responsabilizarse ante Dios por sus pensamientos y acciones. Había alcanzado un cierto nivel de madurez donde era capaz de llevar una vida según la voluntad de Dios, y de acuerdo con esta capacidad ahora también era responsable de cómo aprovechaba su vida, ya que era completamente libre de aprovechar todos sus dones, pero también se le fueron presentado las consecuencias de su vida en esta encarnación en la tierra y ahora podía usar su libre albedrio....

Amén