• Nazaj

ZAVZEMANJE ZA LJUDI KI SO ODDALJENI OD BOGA....

Ljudje, ki se imajo za preveč močne, da bi (po)klicali Boga na pomoč, so najbolj oddaljeni od Boga.... Oni niso sposobni verovati v ustrežljivo in vsemogočno Silo, kakor tudi da gledajo na molitev kot na most, ki vodi do nebeškega Božanstva.... oni zato sploh ne bodo vzpostavili povezanosti, zaradi česar so popolnoma prepuščeni samemu sebi, če so soočeni s težavami, katerih zemeljska pomoč ne more rešiti. Če namreč človek v svoji težavi ne more najti poti do Boga, on s tem kaže, da je še naprej v očitnnem nasprotovanju (opoziciji) do Boga; da mu zemeljsko življenje še ni prineslo višjega razvoja in da je on glede na to še naprej v zelo revnem stanju, če mora zapustiti svoje zemeljsko življenje. On se še ni zavestno potrudil, da bi dosegel višjo stopnjo. In ker on v molitvi ne prosi zanjo, mu obenem tudi primanjkuje moči, da bi to naredil. Vendar pa bi celo ti ljudje morali (ob)čutiti blagoslov molitve, ker bodo lahko odkrili zaznavno mehčanje svoje narave, čim njihov bližnji moli v njihovo ime. Zavzemanje (posredovanje) lahko doseže zelo veliko. In večina človeštva bi bila do sedaj (od)rešena, če bi se eden človek v imenu drugega obrnil na Boga za Ljubezen in milost. Potem svojevoljno zavračanje ne bi bilo več tako ogromno, ker Bog usliši vsako molitev, ki razodeva nesebično Ljubezen do bližnjega, če je to, za kar prosi, dar dojemanja (spoznanja, prosvetljenja) za bližnjega. Neskončna Božja Ljubezen je takoj pripravljena uslišati takšno molitev, ker le ta pričuje o Ljubezni do druge osebe. Oddaljenost od Boga je lahko zmanjšana samo preko Ljubezni. In če sámo bitje odpove, se njemu še naprej lahko pomaga na Zemlji, da se mu preko zavzemanja pokaže pravo pot.

In kolikor bolj je človek oddaljen od večnega Božanstva, toliko bolj nemogoča se mu zdi ideja glede pomoči, zaradi česar se on sploh ne bo obrnil na Boga v molitvi. Ker pa se sprememba razmišljanja lahko doseže samo preko iskrene molitve, človek ne bi smel zamuditi nobene priložnosti, da iskreno moli za svojega bližnjega, ki je še naprej slaboten v veri. Sila molitve je ogromna; in človek lahko doseže vse z gorečo molitvijo, ki še posebno vpliva na duhovna stanja; kar pomeni, da bo človek odnehal od svojega odpora glede vseh duhovnih stvari. Postal bo dovzeten (sposoben bo prejeti) in bo razmišljal o tem, kar je prej odločno zavračal, pri čemer bo prišel do drugačnega rezultata kakor prej. Človek, ki moli za duhovno prosvetljenje v imenu svojega bližnjega, ima izreden vpliv na slednjega, kateri to kaže s tem, da je on pripravljen poslušati to, kar mu je posredovano, celo če je prej nasprotoval, da bi razmišljal o tem, in da bo on to rad in z veseljem sprejel, če se kasneje spomni tega. Na ta način bo zmanjšana oddaljenost od Boga. Iskrena molitev namreč pripelje do ogromne moči in glede na to začenja biti dejavna za njegovega bližnjega, čim se zanj nameni to molitev. Zaradi tega ljudje, ki so oddaljeni od Boga, niso brezupno izgubljeni. Čim se namreč lahko najde nekdo, ki prepozna to težavo in bi jih želel osvoboditi od nje, ima on na razpolago učinkovita sredstva.... intimno zavzemanje pri Bogu, katerega prej nepopravljiva oseba (ob)čuti kot zelo blagodejnega, da tako te Ljubezni ne more ignorirati. On bo voden na pravo pot in bo ravno tako še prišel do dojemanja (prosvetljenja), četudi čez zelo dolgo časa, vendar pa on ni brezupno prepuščen sovražniku na milost. Namesto tega bodo bitja, ki vlagajo trud za dobro, ostala zmagovalci in bodo pomagala (od)rešiti človeka iz stanja, v katerem se nahaja zelo oddaljen od Boga.

AMEN

Het bidden voor mensen die ver van GOD af staan

Het meest ver verwijderd van GOD zijn die mensen die menen er boven te staan GOD aan te roepen om hulp, die noch geloven kunnen aan een Macht, Die tot hulp bereid en almachtig is, noch in het gebed een brug zien die leidt naar de eeuwige GODHEID, die daarom ook geen verbinding aanknopen en daarom helemaal alleen staan wanneer ze geconfronteerd worden met een zwaar lot, waarbij aardse hulp niets meer vermag. Want als de mens in deze nood niet de weg naar GOD vindt, is dit een bewijs dat hij nog volhardt in erge weerstand tegen GOD, dat het leven op aarde hem nog geen hogere ontwikkeling heeft opgeleverd, dat hij derhalve in een zeer gebrekkige toestand is, als hij zijn aardse leven moet opgeven. Hij heeft nog niets bewust aan zichzelf gedaan om op een hoger niveau te komen, en daartoe mankeert hem ook de kracht, daar hij deze in het gebed niet heeft gevraagd.

En toch zullen ook die mensen de zegen van het gebed bespeuren, want ze zullen een merkbare meegaandheid van hun wezen kunnen vaststellen, zodra een medemens voor hen bidt. Deze voorbede vermag zeer veel en het grootste deel der mensheid zou gered zijn als de een voor de ander bij GOD om liefde en genade zou willen vragen. De afwijzende wil zou dan niet meer zo groot zijn, want GOD verhoort het gebed waaruit onzelfzuchtige naastenliefde blijkt, als er voor de medemens om de gave van het inzicht wordt gebeden.

GOD's oneindige Liefde is dadelijk bereid zo'n gebed te verhoren, omdat het getuigt van de liefde tot de medemens. De verwijdering van GOD is echter alleen door de liefde te verkleinen, en faalt het wezen zelf, dan kan hij nog op aarde door voorspraak geholpen worden en de juiste weg gewezen. Hoe verder de mens van de eeuwige GODHEID verwijderd is, des te onvoorstelbaarder is hem ook de gedachte aan hulp. En daarom wendt hij zich ook niet in het gebed tot GOD. Daar er echter alleen door innig gebed een verandering in het denken bereikt kan worden, moet de mens geen mogelijkheid verzuimen, voor zijn medemens die nog zwak is in het geloof, innig te bidden. De kracht van het gebed is enorm en door het gelovig gebed bereikt de mens alles, en in het bijzonder heeft het zijn uitwerking op de geestestoestand, d.w.z. de mens zal zijn weerstand tegen al het geestelijke opgeven,het zal hem tot nadenken stemmen en dat wat hij tevoren voortdurend afwees, nu goed overwegen en tot een andere gevolgtrekking komen dan eerst.

De mens die voor zijn medemens om geestelijke verlichting bidt, heeft buitengewone invloed op de laatste en dit blijkt dan zo, dat deze nu gewillig aanhoort wat hem wordt overgebracht, ook wanneer zijn instelling er aanvankelijk tegen was, dat hij er nu grondig over nadenkt en als hem dit later weer in het bewustzijn komt, het graag en met vreugde aanneemt. En daardoor wordt de afstand tot GOD verkleind. Innig gebed levert de grootste kracht op en moet derhalve zijn uitwerking op de medemens hebben zodra dit gebed hem betrof.

Daarom zijn de mensen die ver van GOD afstaan niet hopeloos verloren, want zodra er iemand te vinden is die de grote geestelijke nood van hen beseft en hen daaruit zou willen bevrijden, heeft hij zelf een doeltreffend middel bij de hand: de innige voorspraak bij GOD, die de tevoren hardleerse mens uiterst weldadig ondergaat, terwijl hij zich voor deze liefde niet kan afsluiten. En hij zal op de rechte weg geleid worden en toch nog tot het inzicht komen al is het ook pas na lange tijd; hij is echter niet hopeloos aan de invloed van de vijand overgeleverd, veeleer zullen de goede wezens die om hem worstelen de overwinning behalen en de mens helpen bevrijd te worden uit zijn toestand van verwijdering van GOD.

Amen