• Nazaj

'KJER STA DVA ALI TRIJE ZBRANI V MOJEM IMENU....'

Kjer sta dva ali trije zbrani v mojem imenu, tam sem Jaz sredi med njimi... Kakšna obljuba je v teh Gospodovih besedah! Svojo navzočnost oznanja tistim, ki se srečujejo v Jezusovem imenu. Njegova volja je, da se ljudje zbirajo in se spominjajo Gospoda... Njegova volja je, da drug drugega spodbujajo k veri, da si pomagajo in govorijo o njem, da ga nosijo v srcu in vedno omenjajo Njegovo ime. Potem bo želel biti z njimi, četudi neviden... Gospod želi, da se zavedajo Njegove prisotnosti, čeprav ga ne morejo videti... in zato je Božja volja, da se ljudje zberejo v majhni skupnosti, da bi slišali Božjo besedo. Vendar k temu dodaja.... dva ali trije.... Ljudje bi morali upoštevati, da Gospod teh besed ni izgovoril po naključju... morali bi upoštevati, da je tudi v teh besedah globok pomen. Javne molitve z veliko ljudmi ne morejo biti Božja volja, ker se nekaj, kar bi moralo biti globoko notranje doživetje, spremeni v mehanično dejanje. Ker tam, kjer je zbranih le nekaj ljudi, ni nobenih formalnosti, prisotni pa globlje prodrejo v Božjo Besedo, ker drug drugemu razkrivajo svoje poglede in se trudijo tudi resno živeti po tej besedi. In ta dobra volja že privlači Boga k sebi; zato On osrečuje vernike s svojo prisotnostjo. Toda med velikimi javnimi molitvami je izmenjava misli nemogoča. Vsak človek se ukvarja s svojimi mislimi in te niso vedno povezane z duhovnim kraljestvom. Ljudje se ne ukvarjajo vedno z vprašanji o večnosti, pogosto so tudi zelo zemeljsko naravnani... Med temi Bog torej nikoli ne bo prisoten, ker je prisoten le tam, kjer po njem najbolj iskreno hrepenijo. In v takšni skupnosti bodo le redki, ki imajo iskreno voljo biti dobri in zato prosijo Boga za moč, da bi lahko živeli v skladu z Njegovo voljo. Te bo Gospod razveselil. Teh pa ni veliko... Večina ljudi le izpolnjuje svojo dolžnost in njihovo prepričanje je bolj formalnost, zato se jim Božja obljuba ne more nikoli uresničiti. Zato naj se ljudje držijo Božje Besede, naj se srečujejo v majhnih skupnostih, in črpajo moč iz Božje Besede, nikoli pa naj ne verjamejo, da je Bogu všeč, če se takšna srečanja zahtevajo po dolžnosti, saj to izključuje globoko srčno vez z Gospodom, razen če je njegova volja tako izjemno močna, da človek zanemari vse zunanje vtise, ki vplivajo nanj. Potem bo tudi Gospod z njim. Nekdo, ki izpolnjuje le formalnosti, pa nima žive vere, tem Besedam zato ne bo pripisal pomena, ki je dejansko neločljivo povezan s temi Besedami...

AMEN

“Waar twee of drie in Mijn naam verzameld zijn”

Waar twee of drie in Mijn naam samen zijn, ben Ik in hun midden. Welke belofte is vervat in deze woorden van de Heer? Hij kondigt diegenen Zijn aanwezigheid aan die in de Naam van Jezus bij elkaar vertoeven. En dus wil Hij dat de mensen samenkomen en aan de Heer denken. Hij wil dat ze elkaar wederzijds aansporen om te geloven, dat ze elkaar behulpzaam zijn en over Hem spreken, dat ze Hem dus in hun hart dragen en Zijn naam in de mond hebben.

En dan wil Hij bij hen zijn, al is het ook onzichtbaar. Hij wil dat ze op de hoogte zijn van Zijn tegenwoordigheid, ofschoon ze Hem niet zien. En zo is het de goddelijke wil dat de mensen in kleine kring samenkomen om het goddelijke Woord te vernemen. Maar Hij voegt eraan toe: twee of drie. En de mensen moeten hier aan denken, dat de Heer deze woorden niet toevallig heeft gesproken. Ze moeten er aan denken dat ook deze woorden een diepe betekenis hebben.

Een grote gebedsgemeenschap kan niet volgens de wil van God zijn. Want er wordt iets tot een mechanisch handelen, wat een diepste innerlijke beleving moet zijn. Want waar maar weinig mensen bij elkaar zijn, daar vinden geen uiterlijkheden plaats. En deze dringen dieper binnen in het goddelijke Woord, omdat ze elkaar hun opvattingen meedelen en ook serieus hun best doen, te leven naar dit Woord. En deze goede wil trekt God al aan, om welke reden Hij met Zijn aanwezigheid de gelovigen gelukkig maakt.

Maar als er grote gebedsbijeenkomsten worden gehouden, is er geen wederzijdse uitwisseling van gedachten mogelijk. Ieder is voortdurend bezig met zijn eigen gedachten en deze houden zich niet steeds op in het geestelijke rijk. De mensen houden zich niet steeds bezig met eeuwigheidsvraagstukken. Ze zijn ook vaak erg aards gezind. En daarom zal God nooit onder diegenen vertoeven, want Hij is alleen maar daar, waar er in alle innigheid naar wordt gestreefd bij Hem te zijn.

En in zo’n gemeenschap zullen er slechts weinige zijn die de ernstige wil hebben goed te zijn en daarom God om kracht vragen om hun wil te kunnen realiseren. Deze zal de Heer gelukkig maken, maar het zijn er niet veel. De meesten vervullen alleen een plicht en zijn bijgevolg meer vormgelovig. En bij zulke mensen kan de goddelijke belofte nooit worden vervuld. En daarom moeten de mensen zich aan het goddelijke Woord houden.

Ze moeten in kleine kring bij elkaar vertoeven en zich sterken aan het Woord Gods. Maar ze moeten nimmer geloven dat het God welgevallig is, wanneer een dergelijk samen zijn plichtshalve wordt verlangd, wat diepe, innige verbondenheid met de Heer uitsluit wanneer de wil niet buitengewoon sterk is, zodat de mens alle indrukken die hem van buitenaf treffen, buiten beschouwing laat. Dan zal de Heer ook bij hem zijn. Maar bij wie enkel de vorm volstaat, diens geloof is niet levend. Dus zal hij ook die woorden niet de betekenis toekennen die deze woorden werkelijk hebben.

Amen