Primerjaj objavo s prevodom
IZPOLNJEVANJE OBVEZNOSTI.... PROSTOVOLJNO ALI PRISILNO....
Edino to, k čemur se stremi in kar je storjeno v svobodni volji, služi za razvoj duše. Ljudje morajo biti uvedeni v življenje, katero samo po sebi odgovarja Božji volji. Vendar pa oni delujejo edino pod določeno prisilo; če njihova lastna volja ne sodeluje, so dela brezkoristna oz. so nepomembna pred Bogom. Vsaka izpolnitev obveznosti resda pomeni pravilno zemeljsko življenje, vendar pa ne predstavlja nikakršne posebne zasluge za večnost. Namreč to, kar je v večnosti cenjeno, se je moralo roditi iz lastne volje. Ni dovolj to, da se izpolnjuje določene zapovedi, katerim se na Zemlji daje veliko pomembnost, toda katere v sebi nosijo le malo ali skoraj nič Božje volje.
Izpolnjevati Božansko zapoved Ljubezni iz najbolj notranje spodbude.... zajema vse, kar spodbuja razvoj duše. Od vas se pogosto zahteva, da zapovedi Ljubezni izpolnjujete pod prisilo.... spodbuja se vas na dela, katera sicer sama po sebi odgovarjajo Božji volji, če so storjena v svobodni volji. Vendar pa se človeku ni potrebno prepuščati verovanju, da je preko njih (če niso izpolnjena v svobodni volji) izpolnil voljo Gospodarja in postal čista Ljubezen do bližnjega.... Edino njegova lastna volja je odločilna, in ceni se edinole stopnjo Ljubezni, katero čuti kot spodbudo za svoje delovanje.
In zaradi tega njegovi bližnji, zaradi njegovega delovanja spoštujejo ali imajo za pobožnega tistega človeka, čigar notranje razmišljanje ni skladno z njegovimi postopki navzven. Človek lahko to, kar od njega zahtevajo edino človeški zakoni, vedno izvaja tudi brez tega, da je povezan z Bogom. Gre se za določeno ambicioznost in odvisnost od tega, da bo priznan; to je gonilna sila za to, da maksimalno izpolnjuje obveznosti. Vendar pa je duševni razvoj vprašljiv, ker je odločujoča edino najbolj notranja spodbuda srca. To, kar zahteva svet, mora vedno do neke določene stopnje služiti vzdrževanju svetovne oblasti; toda če se ljudem da svobodo, potem je tudi namen plemenitejši, ker se lahko aktivira lastna volja. Tako imajo vse prisilne mere, ki imajo privid Ljubezni do bližnjega, kakor tudi prisilno izpolnjevanje cerkvenih zapovedi, pred Bogom samo najmanjšo vrednost; vsako svobodno izpolnjevanje le teh pa povečuje vrednost....
AMEN
Prevajalci
Cumprimento do dever.... Voluntário ou compulsório....
Só isso tem valor para o desenvolvimento superior da alma que se esforça e se realiza de livre vontade. As pessoas podem ser incitadas a viver uma vida que em si mesma corresponda à vontade de Deus. Mas eles só agem sob uma certa compulsão. Se a sua própria vontade não estiver envolvida, as obras são inválidas, ou seja, inúteis perante Deus. Todo cumprimento do dever certamente significa uma vida terrena correta, mas nenhum mérito especial para a eternidade. Pois o que é valorizado na eternidade deve ter surgido do livre arbítrio. Não basta que se cumpram certos mandamentos aos quais se atribui grande importância na Terra, mas que têm pouca ou nenhuma vontade divina neles. Para cumprir o mandamento divino do amor a partir do impulso interior.... isto inclui tudo o que é benéfico para o desenvolvimento da alma. Muitas vezes você será obrigado a cumprir o mandamento do amor compulsoriamente.... sereis levados a fazer atos que, por si mesmos, certamente correspondem à vontade de Deus, se forem realizados por vossa própria vontade. No entanto, o ser humano não deve entregar-se à crença de que cumpriu a vontade do Senhor através deles e está absorvido no amor de vizinhança activa.... Somente a sua própria vontade é decisiva, e somente a medida em que ele se sente amorosamente instado a fazer o que faz será julgado. E, portanto, uma pessoa é muito freqüentemente honrada ou considerada piedosa por seus semelhantes por causa de sua maneira de agir, cujo pensamento interior não corresponde em nada às suas ações externas. Uma pessoa só pode fazer o que lhe é exigido pelas leis humanas sem, no entanto, estar em contacto com Deus. Uma certa ambição e o vício do reconhecimento é o impulso para o maior cumprimento do dever, mas o desenvolvimento da alma é posto em causa, pois só o instinto mais íntimo do coração é decisivo. O que o mundo exige deve sempre servir, em certa medida, à preservação do poder mundano; mas se for deixado às pessoas, então o propósito também é nobre. Pois então a própria vontade pode tornar-se activa. Assim, todas as medidas coercitivas que têm a aparência de amor ao próximo, bem como o cumprimento obrigatório dos mandamentos eclesiásticos, têm apenas o menor valor perante Deus, mas todo o cumprimento voluntário desses mandamentos aumenta o valor....
Amém
Prevajalci